سرمایه اجتماعی کشور با کمال صدها و هزارها بار تاسف بواسطه پیامد اعمال نادرست برخی از افراد و تندروی های انجام شده( شما بخوانید انقلابی نماها ، بخوانید خوارج، بخوانید منافق و نفوذی، بخوانید نادان) صدمه دیده و نتیجه قطعی ان کاهش مشارکت های سیاسی و اجتماعی و بی تفاوتی به منافع ملی است. در چنین فضایی، برخی جاهل سیاسی بر طبل تحریم انتخابات دمیده و گروهی مثلا بچه زرنگ، قصد ترمیم ضعف فضای مشارکتی را با عمومی کردن بازی انتخابات و ترغیت خاله و عمه و عمو و دائی، به نام نویسی و یارکشی منجر به افزایش ظاهری تعداد افراد حاضر در صحنه دارند.متذکر می شویم که حاضر بودن به معنای مشارکت نیست. خودمان را گول نزنیم. کودئین ۵۰۰ هم چند ساعت درد را کاهش می دهد و باید به فکر درمان بود. مجلس جای بچه بازی نیست. از شورای اسلامی شهرها عبرت نگرفتیم؟ چرا باید اجازه بدهیم که منافع و منابع ملی ، بازیچه دست افراد کم تخصص به هر اسمی شود؟