شعارسال: نیروهای مسلح روسیه از زمان آغاز اتحاد جماهیر شوروی تاکنون در زمینه طراحی و تولید تجهیزات نظامی روند پرسرعتی را در پیش گرفته اند و تا به امروز توانسته‌اند ادوات پیشرفته‌ای را تولید نماید که همین تجهیزات پیشرفته موجب پیروزی نیروهای روسی در بسیاری از جنگ‌ها شده است.

در حال حاضر فدارسیون روسیه علاوه بر طراحی نمونه‌های پشرفته‌تری از سلاح‌های خود به تجهیزاتی همچون انواع جنگنده‌های چند منظوره‌، بالگردهای تهاجمی و ترابری، تانک‌های پیشرفته، سامانه‌های موشکی و تجهیزاتی از این دست مجهز شده که این ادوات برگ برنده " کرملین " در بسیاری از نبردها محسوب می‌شود.

روسیه دومین کشور در رتبه‌بندی نظامی موسسه " گلوبال فایرپاور " است؛ این کشور جمعیتی بالغ بر 142 میلیون و 470 هزار و 272 دارد که 70 میلیون نفر آنها نیروی در حال فعالیت می‌باشند که از این میان 1 میلیون و 355 هزار نفر هر ساله در این کشور به سن نظامی می‌رسند که 766 هزار و 55 نفر از آنها در خط مقدم هستند و 2 میلیون و 485 هزار نفر هم به صورت ذخیره اما آماده قرار دارند. مساحت روسیه 17 میلیون و 098 هزار و 242 کیلومتر است که 22 هزار و 408 کیلومتر آن مرز مشترک می‌باشد و همچنین این کشور 37 هزار و 653 کیلومتر خط ساحلی و 102 هزار کیلومتر راه آبی دارد.

میل-۲۶ یک بالگرد حمل‌ونقل چندمنظوره روسی و همچنین بزرگ‌ترین و پرقدرت‌ترین بالگرد تولید شده دنیا می‌باشد. میل-۲۶ اولین بالگرد مجهز به روتورهای ۸ پره با قدرت ۱۱۴۰۰ اسب بخار می‌باشد. این بالگرد با ظرفیت حمل ۲۰ تن بار جهت ماموریت‌های نظامی و غیرنظامی به کار برده می‌شود. اولین پیش‌نمونه آن در دسامبر ۱۹۷۷ به پرواز درآمد و تا سال ۲۰۱۱ حدود ۳۱۰ فروند آن تحویل مشتریان گردیده است.

مشخصات

نوع: بالگرد ترابری فوق سنگین

سازنده: روسیه

طراح: میل

اولین پرواز: ۱۴ دسامبر ۱۹۷۲

بکارگیری: نیروهای مسلح روسیه

وضعیت: فعال

کاربران اولیه: نیروی‌های مسلح اتحاد جماهیر شوروی، اوکراین، هند، بلاروس و قزاقستان

تعداد ساخت : حدود ۳۲۰ فروند

قیمت: ۲۵ میلیون دلار

بالگرد " میل 26 " بزرگترین و سنگین‌ترین بالگرد دنیا است که طراحی آن در سال 1970 و در زمان اتحاد جماهیر شوروی آغاز و در سال 1977 اولین پرواز آزمایش خود را انجام داد؛ این بالگرد در روسیه به نام " کروکودیل " نیز شناخته می‌شود که دلیل این نامگذاری ابعاد بزرگ و توانایی حمل بارهای سنگین توسط این بالگرد می‌باشد؛ " Mi-26 " در سازمان" ناتو " به " Halo " معروف است.

فدراسیون روسیه قصد طراحی بالگردی را داشت که توانایی حمل باری آن " دوبرابر " بالگردهای ترابری زمان خودش باشد و به همین جهت " Mi-26 " را طراحی کرد و در سال 1981 در نمایشگاه هوایی پاریس از آن رونمایی کرد و در سال 1982 نیز فدارسیون روسیه اولین فروند از این بالگرد را تحویل گرفت و در سال 1983 نیز اولین اسکادران از بالگرد " Mi-26 " را تشکیل داد.

بعد از تولید انبوه این بالگرد و با توجه به قابلیت‌های آن توجه جهان به " Mi-26 " جلب شد تا این که در سال 1986 هند به عنوان اولین کشور خواهان به خدمت گرفتن این بالگرد در نیروی‌هوایی خود شد و از آن پس نیز کشورهایی همچون اوکراین و بلاروس و چندین کشور دیگر خواهان خرید این بالگرد شدند. هزینه تولید این بالگرد 10 تا 12 میلیون دلار است و تا کنون 320 فروند از آن ساخته و به خدمت گرفته شده است.

مهم‌ترین ویژگی " Mi-26 " استفاده از همان رمپ به کار رفته در هواپیمای " C 130 " می‌باشد که باعث می‌شود تجهیزاتی مانند نفربرها و یا نفرات به راحتی وارد بالگرد شده و از آن خارج شوند، این محفظه طولی بیش از 10 متر، عرض بیش از 3 متر عرض و دارای بیش از 2.5 متر ارتفاع است و قادر می‌باشد محموله‌ها و ادوات جنگی تا وزن 9 هزار و 889 کیلوگرم را در خود جای دهد و یا 80 نفر را جابه‌جا کند و می‌تواند 60 برانکارد را حمل نماید.

برای این بالگرد که طولی بیش از 35 متر، عرضی بیش از 3 متر، بیش از 8 متر ارتفاع، وزنی خالی بیش از 25 تن و با محموله بیش از 50 تن تعداد 5 خدمه پروازی در نظر گرفته شده است؛ این بالگرد برای پرواز به دو موتور " ZMKB Progress D136 turboshafts " که هر موتور قدرتی در حدود 10 هزار اسب بخار را تولید می‌کنند؛ مجهز شده که این قدرت باعث می‌شود که " Mi-26 " با سرعت 295 کیلومتر در ساعت حرکت کند؛ این بالگرد دارای سقف پروازی بیش از 1 هزار و 500 کیلومتر می‌باشد و همان طور که گفته شد قادر به حمل 80 نفر نیروی نظامی و یا 60 تخت برانکارد و یا 20 تن محموله است.

فدارسیون روسیه بعد از تولید " Mi-26 " با توجه به نیازهای خود این بالگرد را در مدل‌های " Mi-26A " که نمونه توسعه یافته " Mi-26 " با سیستم ناوبری به روز بود؛ " Mi-26T " برای کارهای غیر نظامی؛ " Mi-26TP " در دو مدل که یکی با قابلیت حمل بیش از 7 هزار لیتر آب برای کار در سازمان آتش‌نشانی روسیه و مدل دیگر در سازمان زمین‌شناسی روسیه به کار گرفته شد؛ " Mi-26P " که کاربرد غیر نظامی دارد و برای حمل و جابه‌جایی مسافر با ظرفیت بیش از 60 نفر طراحی شده؛ " Mi-26PP " که برای جنگ الکترونیکی به پرواز درآمد؛ " Mi-26S " برای امدادرسانی طراحی شده مانند حادثه چرنوبیل؛ " Mi-26TZ " که یک تانکر سوخت‌رسان با ظرفیت بیش از 12 هزار لیتر سوخت که قابلیت سوخت‌رسانی به هواپیما و وسایل نقلیه زمینی را دارد؛ " Mi-26MS " به گونه‌ای طراحی شده که بالگرد را به یک درمانگاه پزشکی با تمام امکانات تبدیل کرده؛ " Mi-26TM " که با قرار گرفتن اتاق اپراتور در زیر محفظه بالگرد به جرثقیل تبدیل شده؛ " Mi-26M " که آخرین و پیشرفته‌ترین مدل بالگرد " Mi-26 " است که با افزایش توان موتور قابلیت حمل بار و نفرات را در تمامی شرایط‍ آب‌وهوایی دارا می‌باشد؛ طراحی و تولید نمود.

با توجه به پیشرفت‌های شگرفی که روسیه در زمینه طراحی و ساخت تجهیزات پیشرفته نظامی دارد و با توجه به تجربه آنها در ساخت ادواتی مانند بالگرد " Mi-26 " که می‌توان آن را برگ برنده " کرملین " در میدان نبرد دانست باید دید که این کشور با تلفیق تجربه و پیشرفت چه دستاورد بزرگ دیگری را کسب خواهد کرد.