شعار سال:

حدود 10 سال قبل دو شرکت جهاد سبز و احياي اراضي کوثر با چاپ آگهي فروش زمين در زير سد الغدير ساوه با شرايط مخصوص، مبادرت به فروش حدود 1700 هکتار اراضي باير به واجدين شرايط کردند که بر اساس مبايعه نامه‌هاي تنظيمي بين خريداران و اين شرکتين براي هر هکتار از اراضي حداقل مقدار 3000 متر مکعب آب از کانال سد الغدير ساوه به صورت پمپاژ و تحويل آب هر قطعه زمين به صورت مجزا و با فشار مناسب براي آبياري قطره‌اي تحت فشار پيش بيني شده بود، به علاوه برق و سند قطعي که براي هر هکتار زمين مبلغ 10 ميليون ريال باقيمانده پرداخت خريداران به شرکتين بود که بايد از زمان تنظيم مبايعه نامه در مدت سه ماه زمين با امکانات فوق تحويل و باقيمانده پول به صورت اقساط به بانک از طرف خريداران پرداخت شود. ‏

وي با بيان اين که قيمت قطعات از متري 220 تا 350 تومان بسته به شرايط زمين در نظر گرفته شده بود، مي‌افزايد: در هنگام فروش زمين‌ها، مسئولان شرکتين نماي بسيار روشن و سرسبزي از طرح ارائه مي‌دادند که شما مي‌توانيد 7 نوع محصول باغي داشته باشيد. ‏ صدقي بيان مي‌کند: پس از مبادله مبايعه نامه‌ها انتظار سه ماه براي تحويل زمينها تبديل به يکسال و بيشتر شد و بسياري از اين قطعات داراي معارضان بومي بودند که موجب درگيري‌هاي لفظي و فيزيکي بين خريداران و آنان شده است‎.‎

به گفته وي، پس از حدود يکسال و نيم مشخص شد که آبي در بساط نيست و با مراجعات مکرر خريداران به مراجع ذيربط نهايتا سازمان آب منطقه‌اي با تحويل آب از سد به مقدار هفت 120 ام از کل آورده سد موافقت کرد که به شرکتين تکليف شد که حدود 2000 هکتار از 4000 هکتار زميني که قرار بود به فروش برسانند را به منابع طبيعي برگردانند.

‏ وي ادامه مي‌دهد: بسياري از مالکان از جمله اينجانب با تشويق مديران شرکتين مبادرت به کاشت باغ کرديم که مقدار باغات ساخته شده حدود 850 هکتار است و اين در حالي‌ست که طبق اطلاعات دريافتي که بعدها مشخص شد مقدار آب تخصيص داده شده فقط براي حدود 120 هکتار از اراضي با سيستم آبياري قطره‌اي مناسب است، لذا شرکتين در اين اثنا مبادرت به تشکيل تعاوني باغداران نمودند و ادعا کردند که بر اساس مبايعه نامه زمين‌ها و سيستم توزيع آب مي‌بايد به وسيله تعاوني اداره شود و اين در حالي بود که شرکتين نيز دچار تغيير مديريت شده و مديران جديد از وعده و وعيدهاي مديران قبلي به زمين داران بي خبر بودند.

‏ رئيس هيات مديره تعاوني کشاورزي آب بران و باغداران الغدير ساوه مي‌گويد: ارائه سند قطعي را منوط به پرداخت هر هکتار 2200000 تومان کردند که بابت ديرکرد آن هم جريمه درنظر گرفته شده بود و اين در حالي بود که بر اساس مبايعه نامه براي هر هکتار مي‌بايد هر خريدار مبلغ يک ميليون تومان آن هم به صورت اقساط به بانک بپردازد. ‏

وي بيان مي‌کند: اكنون شرکتين ادعا مي‌کنند که تاسيسات (ايستگا ه‌هاي پمپاژ آب و خطوط مشاعات و خطوط برق) را تحويل تعاوني داده اند، در حالي که عملا تعاوني هيچ چيزي را تحويل نگرفته چون طرح با لوله‌هاي آزبست سر هم بندي شده است و لوله‌هاي مشاعات تحمل فشار آب را نداشته‌اند و به صورت مکرر شکاف بر مي‌دارند، ضمن اينکه تجهيزات فني سه ايستگاه پمپاژ به صورت کامل و بر اساس طرح اوليه نصب نشده است.

به گفته وي، اكنون خريداراني که زمين‌ها را کشت نکرده‌اند آن را رها کرده‌اند و آنها که کشت کرده‌اند نه راه پس دارند و نه افق روشن در جلو چشم دارند و با پرداخت هرينه‌هاي کمرشکن کارگر، شارژ و هزينه تعميرات و نگهداري، دلشان را فقط به سبز نگهداشتن درختان خود خوش کرده اند، چون محصولي نمي‌توانند برداشت کنند و در عين حال تغيير کاربري اين اراضي هم ممنوع است‎.‎

صدقي اضافه مي‌کند: بر اساس يک پروژه کارشناسي نشده ميلياردها تومان پولي که صرف خريد اين زمين‌ها و ايجاد زير ساخت و ساخت باغات شده، به هدر رفته است واين شرکتين هم هيچگونه مسئوليتي را در قبال اين پروژه به عهده نمي‌گيرند و مراجعات خريداران به مراجع بالاي سازماني اين دو شرکت هم تاکنون بي نتيجه بوده است.‏

مهندس احمد قرباني کارشناس سابق کشاورزي مي‌گويد: اواخر سال 1370 فردي از سازمان امور اراضي به من مراجعه و ادعا کرد که توافقنامه‌اي از دو وزارت کشاورزي و نيرو براي احياي اراضي ملي و فروش آن دارد. وي اضافه مي‌کند: مقرر شد طبق توافق زمينها را از اراضي زير سد اختصاص دهيم که به صورت بخشنامه به منظور احياي اراضي لحاظ شده بود و پس از بازديد فرد مذکور 20 هزار هکتار را در نظر گرفته بود. قرباني با بيان اينکه زمينهاي مورد نظر به علت دره و تپه بودن قابل کشاورزي نبود، مي‌افزايد: در گزارش با توضيح و دليل زمين‌ها را غيرقابل واگذاري ارزيابي کردم، اما از تهران و ادارات مافوق دستور آمد که کارشناس ديگري اعزام شود و در نتيجه اراضي مذکور به آنها ارائه شد. به گفنه وي، پايه و اساس اين کار اشتباه بود و همه کساني که اين زمين‌ها را خريداري کردند افراد غيربومي بودند که اطلاعي از آب و هواي اين منطقه نداشتند و فريب خوردند، لذا 3 هزار ميليارد تومان در اين طرح بيهوده سرمايه گذاري شد. قرباني با بيان اينکه هرکس بيش از 10 ميليون تومان براي يک هکتار هزينه کرده است، ادامه مي‌دهد: چند ميليارد پول بيت المال و مردم در اين كار اشتباه از بين رفته است، اما کسي پاسخگو نيست.

پرفسور غلامحسين فلاحي يکي ديگر از خريداران اين اراضي مي‌گويد: استاد دانشگاه تهران و دانشگاه علوم پزشکي تهران، فوق تخصص گوارش و کبد و از پيشکسوتان رشته گوارش اطفال در ايران هستم و به علت علاقه به کشاورزي با مدير پروژه الغدير درباره طرح مذکور صحبت کردم که ايشان با وعده و وعيد مختلف بنده را متقاعد کرد و 5/26 هکتار زمين خريدم. وي با اشاره به کلاهبرداري در اين طرح با تبليغات کذب، بيان مي‌کند: چون جهاد سبز موسسه وابسته به وزارت کشاورزي بود، لذا اعتماد و سرمايه گذاري کرديم و يک سال پس از تحويل زمين شروع به کاشت کرديم اما زمين من معارض داشت.‏ فلاحي با بيان اينکه در اين 15 سال 3 هکتار زمين را زير کشت برده ام، مي‌افزايد: تاکنون هيچ گونه برداشتي از اين زمين نکردم و درختانم به علت نبود آب خشک شده است. به گفته وي، پس از نقل موضوع با دکتر زرگر در نمازخانه فلسطين وزارت نيرو ايشان ابراز کرد که شما يک صد و بيستم ذخيره سد را مي‌توانيد بگيريد و مهندس شافعي نيا رئيس موسسه جهاد استقلال علنا گفت که از ما کلاهبرداري شده است، اما کسي داد ما نمي‌رسد. وي ادامه مي‌دهد: پس از نامه نگاري به وزير نيرو و مراجعه به رئيس خانه کشاورزي نهايتا با شکايت، کارشناس شوراي حل اختلاف ساوه يک ميليارد و 250 ميليون تومان برآورد خسارت کرد، اما کسي پاسخگو نيست و مي‌گويند کاري است که شده! ‏

مهندس شهراد شريف هم مي‌گويد: حدود 11 سال پيش در سفري يک ماهه به ايران برادرزاده ام اين آگهي را به من نشان داد و از اينکه حرکتي بزرگ در زمينه کشاورزي و باغداري در شرف انجام است، خوشحال شدم. ‏وي اضافه مي‌کند: فکر کردم با خريد قطعه‌اي بزرگ مي‌توانم يک باغداري مدرن و مکانيزه راه اندازي ‌كنم و کجا بهتر از ساوه براي ايجاد باغ انار ملس؟ هرگز حدس نمي‌زدم دو شرکت زيرمجموعه وزارت نيرو و جهاد کشاورزي اينچنين بي‌گدار به آب بزنند و زمين‌هاي منابع طبيعي را خرد کنند با تعهد حق آبه‌اي مشخص به مردم طي يک آگهي واگذار کنند، ولي هيچوقت از عهده تعهدات خود بر نيايند!

‏ به گفته وي، بخش عظيمي از ايرانيان خارج از کشور که به خاطر تحصيل و کسب درجات علمي از ايران رفته‌اند هميشه سوداي بازگشت به وطن را در سر مي‌پرورانند، با دقت مسائل ايران را دنبال مي‌کنند و با هر خبر خوبي از داخل ايران خوشحال مي‌شوند.‏ شريف با بيان اينکه در بين پروژه‌هايم سالي يک بار به ايران بازمي گشتم و مسائل اين زمين‌هاي فروخته شده را از نزديک دنبال مي‌کردم، ادامه مي‌دهد: هفت سال پيش که شنيدم سند‌ها آماده است بعد از اتمام پروژه‌ام به دنبال کار ديگري نگشتم و عزم جزم کردم که از آمريکا به ايران بيايم. زمان پيروزي انتخاباتي آقاي اوباما بود. اقتصاد آمريکا هم بعد از دو دوره رياست جمهوري جورج بوش پسر و هزينه‌هاي بالاي جنگ عراق چندان چنگي بدل نمي‌زد و اوضاع ايران هم ظاهراً روبه راه بود.

‏ وي بيان مي‌کند: هفت سال است که ايران مانده ام و علي رغم دوري از فرزندانم در قطعه‌اي با مساحت 19 هکتار در اين اراضي باغي پنجساله با بيش از 8000 اصله درخت انار ملس ممتاز، تعدادي انجير و زيتون كاشته‌‌ام، اما سال گذشته وضع آبرساني از سد الغدير ساوه به اراضي اين پروژه بسيار اسفناک و بين 12 تا 15 روز متغير بود، لذا درختان دير گل کردند و خيلي از ميوه‌ها به خاطر تنشهاي آبي ريخت. ‏ شريف مي‌افزايد: سال گذشته به دليل دلسرد شدن اکثر همسايگان و عدم پاکسازي باغ‌ها از انارهاي آلوده، منطقه مبتلا به طغيان کرم گلوگاه شده بود، لذا در سال 1394 فقط 800 کيلوگرم انار در هکتار برداشت کردم، در حالي که در سال 1393 برداشتم دوبرابر يعني 6/1تن در هکتار بود! ‏ وي ادامه مي‌دهد: با تمام اين اوصاف اميدم به خداست و دو سال گذشته همه عمليات باغ را با دو کارگر دائم انجام داده ام. الحمدلله امسال بهار خيلي بهتري داشتيم، البته در يک هکتار از باغ درخت‌هاي انار پنجساله را درآورديم و بجايش پسته کاشتيم.

شريف مي‌افزايد: براي آينده ساوه نگرانم؛ چراکه جلگه‌اي به اين حاصلخيزي به خاطر سال‌ها خشکسالي و بي توجهي در معرض نابودي است و باغداران سنتي منطقه هر سال چاه‌هاي خود را عميق‌تر مي‌کنند و آبهايشان شورتر مي‌شود و علي رغم کمبود آب، به صورت غرقابي درختان خود را آبياري مي‌کنند، در صورتي که از روش آبياري قطره‌اي استفاده مي‌کنيم. ‏ به گفته وي، مسئولاني که مطلع از فروش اين زمين‌ها به مردم بودند، آيا براي سرمايه و وقت مردم ارزشي قائل نيستند که اجازه دادند اين زمين‌ها با وعده آب از سدي بي آب واگذار شود؟ چرا اجازه دادند ارتباطات شرکتين خصوصي چشم آنها را بر منافع ملي ببندد؟ آيا دولت نبايد ناظر، سياستگذار و حافظ منافع ملي باشد؟ متاسفانه در اين پروژه خيلي‌ها آسيب ديدند! بازنشستگاني که يک عمر پس انداز خود را صرف خريد و ساخت باغ در اين زمين‌هاي بي آب کردند، خانواده‌اي که چند آپارتمان خود را فروخت تا براي دانشجوي رشته کشاورزي خود زمينه فعاليت در رشته اش را فراهم کند، خانواده شهدا و جانبازان که عزيزان خود را هديه کرده‌اند و... اگر استعداد جوان‌هاي ايراني و منابع کشور عزيزمان با برنامه ريزي صحيح درست پرورش يابد و هدايت شود، ايران هيچ از آمريکا کم ندارد!‏

با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از پایگاه پورتال شهر الکترونیک ساوه ، تاریخ انتشار 21 شهریور 1395، کد مطلب:12024 : savehportal.comwww.