شعار سال: عقلانیت، فردی نیست و به همین خاطر است که نمود آن را در ساختارها می‌بینیم، نمی‌توانیم به یک فرد بگوییم عاقل باشیم، چون این ساختارها هستند که باید عقلانی باشند. چیزی که ما فاقد آنیم و به همین دلیل مواجهه‌مان با اتفاق، فاجعه و بحران احساسی و عاطفی، آمیخته به طنز یا اشک است.
در واقع اتفاق آنقدر تلخ است که ناچاریم با طنز به آن بپردازیم و از طریق آن موضوع را برای خودمان حل کنیم، کار دیگری از دست‌مان ساخته نیست. برای‌مان امکان ندارد ساختار سیاسی یا مسئولان یا نهادهای ذیربط را استیضاح کنیم و به پرسش بگیریم، از طرف دیگر باید واکنش هم نشان بدهیم، نتیجه همینی می‌شود که می‌بینیم. شاید بهتر است دست از مقصر دانستن همدیگر برداریم و پرسشگری را معطوف به نهاد و مؤلفه‌ای کنیم که باید پاسخ‌مان را بدهد. پاسخ پرسش‌هایی که تلخی‌شان را فقط با نوشداروی طنز می‌توانیم تحمل کنیم.

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از روزنامه ایران، تاریخ انتشار 23 آبان 96، شماره: 207983: