شعار سال: بازپس گیری بوکمال توسط داعش موجی از سوال ها را در مورد حجم این نبرد و شرایط بازگشت این گروه به بوکمال، برانگیخته است. در این میان، رسانه های معارض ارتش سوریه و هم پیمانان آن نیز این خبر را تکرار می کنند؛ اما واقعیت امر چیست؟ چطور داعش طی چند ساعت بوکمال را پس گرفته است؟ آیا بوکمال بار دیگر به دست داعش افتاده یا آزاد شده است؟

سرعت فروپاشی سلطه داعش بر بوکمال، دربردارنده پیامی مبنی بر کارآزمودگی محور مقاومت است؛ آن هم در جنگی که تکنولوژی های پیشرفته ارتباطاتی غایب بودند؛ چه بسا مهمترین عامل موفقیت، هماهنگی عالی بین نیروهای زمینی محور مقاومت بوده است.

پیش از اعلام ناگهانی آزادی بوکمال در تاریخ نه نوامبر، حرکت نیروهای دموکرات سوریه با حمایت آمریکا به سوی این شهر مطرح شده بود؛ این مساله دال بر آن است که نیروهای آمریکایی قصد داشتند مانع رسیدن ارتش سوریه به گذرگاه های رسمی با عراق شوند. در این رابطه، ارتش سوریه و هم پیمانان آن چاره ای جز حرکت برای قطع مسیر در برابر نیروهای قسد(نیروهای دموکرات مورد حمایت آمریکا) نداشتند.

در نبرد شرق سوریه دو قدرت حضور دارند که با داعش مبارزه می کنند؛ یکی ارتش سوریه و هم پیمانان آن بعنوان قدرت قانونی سوریه، در کنار نیروهای دموکرات و نیروهای آمریکایی که از مشروعیت لازم برخوردار نبوده و از سیاست امر واقع تبعیت می کنند.

با توجه به اینکه همه در برابر سیاست «امر واقع» قرار دارند، باید امر واقعی اعمال می شد تا نیروهای مورد حمایت آمریکا را متوقف کرده و مانع پیشروی آنها شود. به همین دلیل، ارتش سوریه و هم پیمانانش آزادی بوکمال را اعلام کردند. شاید این بیانیه نظامی در خصوص آزادی شهر بوکمال اقدامی تاکتیکی در مسیر جنگ استراتژیک بوده است. ارتش سوریه هنوز وارد بوکمال نشده بود، بلکه از طرف شرق، نزدیک به این شهر قرار داشت و پیشروی ارتش و هم پیمانان آن از جمله حیدریون عراق، در نزدیکی مرزها و سیطره آنها بر روستای سویح، در ناحیه شرقی بوکمال، باعث نزدیکی هر چه بیشتر به این شهر می شد.

در این تاکتیک نظامی موفق، شهر در تیر رس آتش قرار گرفت، اما محورهای هجوم به بو کمال هنوز کامل نشده بود.(این نقشه نظامی قطع خطوط امداد داعش از طرف شرق، غرب و جنوب را می طلبید). با رسیدن به نزدیکی بوکمال از طرف شرق، ارتش به سرعت و با هدف تطبیق «امر واقع» آزادی شهر را اعلام کرد واین اعلام خط قرمزی بود برای جلوگیری از ورود نیروهای «قسد» به آن. نیروهای ارتش سوریه، با این اقدام بر گذشتن از خطوط قرمز آمریکایی در مورد جدایی مرزها بین سوریه و عراق نیز تاکید می کردند.

اعلام آزادی بوکمال و سپس عقب نشینی سریع از آن، آمریکایی ها را در برابر یک چالش بزرگ و تازه قرار داد؛ از این رو، تلاش کردند ارتش سوریه و هم پیمانان آن را در نبرد این شهر، ضعیف کنند.

یکی از فرماندهان میدانی در محور جنب بوکمال، در این باره گفت:« زمانی که آزادی بوکمال را اعلام کردیم، در ایستگاه دوم بودیم و تنها محور شرقی در نزدیکی این شهر قرار داشت؛ اما ناچار بودیم اعلام آزادی کنیم تا از ورود نیروهای دموکرات سوریه به آن جلوگیری نماییم.»

وی افزود:«امروز از سه جهت در نزدیکی بوکمال هستیم؛ آمریکایی ها تلاش می کنند مانع از پرواز هواپیماها در منطقه شوند، اما ما از سه جهت این شهر را محاصره کرده ایم. به نظر می رسد آمریکایی ها به دنبال تضعیف فرسایشی ما در بوکمال هستند، اما ما مصمم به آزادی کامل آن هستیم.»

این دیدگاه با اطلاعاتی مبنی بر تحویل اداره اتاق عملیات هم پیمانان ارتش (محور مقاومت) به سردار قاسم سلیمانی نیز در تلاقی است، بدین معنا، محور مقاومت قصد داشتند اراده رهبری آمریکایی در مورد بوکمال را بشکنند. این اراده محور مقاومت، مورد حمایت روسیه بوده است، از این رو نبرد مذکور آخرین نبرد علیه داعش در سوریه و «مادر مبارزات علیه نقشه آمریکایی در سوریه» نامیده می شود.

هنگامی که ارتش محاصره بوکمال را آغاز کردند، پس از گذشت ساعاتی از شروع مبارزه، داعش در بوکمال سقوط کرده و ارتش و هم پیمانان آن در بیش از نیمی از شهر مسلط شدند. اطلاعات بر این مساله تاکید می کند که داعش در برخی مناطق شهر با وجود حمایت کامل امریکا از آن، مورد محاصره قرار داشت.

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از وبسایت انتخاب، تاریخ 30 آبان 96، کد مطلب: 378817: www.entekhab.ir