شعار سال: "محسن مهر علیزاده " متولد مراغه در حال حاضر رئیس فدراسیون بین‌المللی ورزش‌های زورخانه‌ای و عضو هیأت مدیره سازمان منطقه آزاد کیش است. وی در دولت اول اصلاحات استاندار خراسان و در دولت دوم وی معاون رییس جمهور و رییس سازمان تربیت بدنی بود.

مهرعلیزاده در انتخابات دور نهم ریاست جمهوری با حمایت نمایندگان مجلس استان‌های آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، اردبیل، گیلان و خراسان و پیشنهاد رئیس جمهور وقت، وارد عرصه انتخابات شد.

محسن مهرعلیزاده و مصطفی معین که به عنوان نماینده اصلاح طلبان به انتخابات آمده بودند توسط شورای نگهبان رد صلاحیت شدند، اما سپس مجدداً به عرصه انتخابات ریاست جمهوری بازگشتند.

وی در انتخابات دور نهم ریاست جمهوری شرکت کرد ولی نتوانست خوش بدرخشد.

وی در این دوره از انتخابات مجلس شورای اسلامی از حوزه انتخابیه تهران سودای نشستن بر صندلی بهارستان را دارد.

ماهنامه اقتصادی کارآیی که به همت سازمان مدیریت صنعتی آذربایجان شرقی منتشر می شود در آخرین شماره خود گفت و گویی با مهر علیزاده انجام داده است که به قرار زیر است:

*با توجه به نقش قوه مقنّنه در زمینه قانون گذاری، نظارت و نمایندگی آحاد جامعه، به نظر شما، مجلس تا چه حد می تواند در توسعه و اجرای سیاست های توسعه ای به طور عام تاثیرگذار باشد؟

به نظر من، مجلس، در تمام محورهای مربوط به مقوله توسعه، به ویژه توسعه اقتصادی، نقش محوری دارد. در نظامی که ساختار آن، مبتنی بر جمهوریت است، پایه ای ترین و اصولی ترین نقش در ساختن جامعه، به ویژه در طرح ها و برنامه ریزی های بلندمدت کلان و طرح های توسعه ای، بر عهده مجلس است. بعد از مجلس، دولت و قوّه قضاییه، به عنوان ضامن اجرای این مسیر هستند که اگر آن برنامه ها و قوانین، به درستی اجرا نشوند، با عوامل بازدارنده برخورد شود؛ وگرنه ابداع و ایجاد کار از سوی مجلس، صورت می گیرد. مجلس محل قانون گذاری است و در هرکجا که وجود قانون لازم باشد،با توجه به اینکه، مسیر به صورت اجرایی کلان طراحی شده است، بایستی قوانین، به شکل مدون دربیایند و به مرحله اجرا برسند. بنابراین همین طور که عرض کردم، اساسی ترین نقش در توسعه، بر عهده مجلس است.

*جنابعالی نقش تعامل و هماهنگی بین قوای مجریّه و مقنّنه را، در تحقّق اهداف توسعه ای چگونه می بینید؟ خصوصاً که در شرایط کنونی، همسویی بین دو قوّه دیده نمی شود، این تعامل و یا عدم تعامل را چگونه تفسیر می کنید؟

این رابطه، رابطه ای بسیار حسّاس و ظریفی است. اگر مجلس، تابع دولت باشد، اصلاً پسندیده نیست. ازسویی، اگر مجلس، بدون هیچ محدودیت و ضابطه ای، مدافع و حامی دولت باشد، باز هم مطلوب نیست.همچنان که، اگر مجلس، از روی عناد، با دولت مخالفت بکند، این هم، اصلا پسندیده نیست. به نظر من، مجلس، بایستی بر اساس یک محور مشخص، حرکت خود را تعریف کند و در آن، الگو ها و چارچوب کلّی کارهای دولت را ترسیم نماید و بر اساس آن، یا تایید و یا نقد و تصحیح انجام دهد. من خود، همیشه به این موضوع تاکید داشته ام که مجلس باید متشکل از افراد عاقل، معتدل، متخصص، باتجربه و علمی باشد و اگر چنین شد، می تواند الگوهای مناسبی را تعریف نماید. در این صورت، دولت هم در آن راستا جای می گیرد.دولت اگر بخواهد یک کار پوپولیستی انجام دهد و به اصطلاح از مسیر خارج شود، آنجا جلو دولت گرفته شود؛ و یا اگر دولت بخواهد کاری خلاف قانون انجام بدهد و یا بخواهد قانون را دور بزند، مجلس مانع بشود؛ و یا اگردولت کاری را بلد نباشد، مجلس بیاید و کار را برای دولت تسهیل کند. در مجموع می خواهم بگویم که مجلس، در نقش راهنما و ناظر برای همه دولت ها است. بنابراین، باید یک رابطه تعریف شده و مبتنی بر یک سری الگوهای مورد قبول و توجه مردمی وجود داشته باشد که هم به دولت و هم به مجلس، رای داده اند. بنابراین، اگر مجلس بخواهد، مسائل حزبی، سیاسی و گروهی را در نظر بگیرد و یا کورکورانه از دولت حمایت و یا مخالفت کند، درست نیست.

*شما ظرفیت های مجلس فعلی را، در مقوله توسعه، خصوصاً حوزه اقتصادی، چگونه ارزیابی می کنید؟

به نظر من، اصلاً زیبنده و منطبق با شرایط فعلی نیست و تناسبی با وضعیت اوضاع کنونی ندارد و باید به نحو قابل توجهی تغییر یابد و تقویت شود.

*نگاه شما به مجلس آینده و انتخابات پیش رو چگونه است؟به نظرتان ،انتخاب مردم باید بر چه مبنایی باشد؟

من فکر می کنم، اگر جمعی از اشخاص، که عقلانیّت و اعتدال را محور کار خود می دانند، و مصالح ملّی را بر منافع شخصی و گروهی ترجیح می دهند، و به اندازه کافی، در مسائل اجرایی و علمی - دانشگاهی و برنامه ریزی های کلان کشور، اطلاعات و اشراف دارند، باهم جمع بشوند و از این اشخاص، شخصیت هایی انتخاب شوند که قابلیت برنامه ریزی بر مبنای عقل و علم داشته باشند و بتوانند الگوی کاملی برای هدایت دولت باشند.

*به عنوان سوال آخر،لطفاً بفرمایید، مجلس، به صورت کاربردی و عملی، چه نقشی می تواند در مساله توسعه اقتصادی داشته باشد؟! با توجه یه اینکه، برنامه های پنج ساله، تدوین می شوند، ولی به شکل برنامه باقی می مانند،کاری که به صورت مشخّص، مجلس بتواند در راستای توسعه اقتصادی انجام دهد، چیست؟

شما اگر قوانین مربوط به تولید را، در مرورگرهای اینترنتی و فضای مجازی، جست و جو کنید، متوجه می شوید که از 40 الی 50 سال پیش، قوانین متعددی، برای تولید و تحت عناوین مختلف تصویب شده و تقریباً هیچ کدام از این ها منسوخ نشده اند؛ خصوصاً در حوزه واردات و صادرات و یا کنترل های گمرکی، دارایی و مالیات. اینها ازجمله عواملی هستند که قابلیت تشویق سرمایه گذاران به سرمایه گذاری را در دل خود دارند. جالب است بدانید که در چند سال گذشته، مجلس، هیچ گاه، تمام قوانین را، یکبار برای همیشه مورد بررسی قرار نداده است بایستی آن بخش از قوانینی که دیگر کارایی ندارند، گذاشته شود. قوانین کلی که پنجاه سال گذشته نوشته شده اند، قطعاً امروز به درد نمی خورند؛ درحالی که شاکله آن قوانین، همچنان به عنوان قانون مصوب، موجود است. این ها را می شود کنار گذاشت و یک قانون خیلی خلاصه و مفید تدوین نمود. مثلاً به جای همه این ها، می توانیم یک نهضت صادرات راه بیندازیم. یعنی قوانین را برای صادرات تسهیل کنیم و بدین ترتیب،50 درصد از ظرفیت کشور که در صنعت بلا استفاده باقی مانده است را برای گرفتن بازارهای خارجی مورد بهره برداری قرار دهیم البته احتمال دارد که نتوانیم از آن استفاده کنیم .ممکن است تمامی این ظرفیت خوابیده، نتواند از این موقعیت استفاده کند؛ اما حتی 10 درصد ظرفیت بالقوه هم رقم بسیار بالایی است می تواند منجربه اشتغال تعداد زیادی از بیکاران در کشور شود از طرفی تولید، برای صادرات خارج از کشور نیز کارایی دارد و از طرفی هم تورم زایی آن تقریباً صفر است. این ها مواردی است که مجلس، می تواند روی آن کار کند. مجلس است که در این قضایا، باید دولت را ملزم به ارایه لایحه کند. مجلس اگر پیشرو باشد، می تواند کمک های بسیاری به دولت کند .

با اندكي اضافه و تلخيص برگرفته از سايت خبري تحليلي نصر، تاریخ انتشار: 6 بهمن 1394، کد مطلب: 44120:www. nasrnews.ir