شعار سال:آگاهی بخشی جامعه یکی از وظایف اصلی و مهم نخبگان و متخصصان از طریق رسانه ها وشبکه های اجتماعی می باشد چون در همه جای دنیا آنان مورد اعتماد مردم و جامعه هستند با توجه به تجارب تخصص و معلومات همواره مطالب و گفته های آنان درست و صحیح و قابل اجرا می باشد.

متخصصان اعم از پزشکی، روانشناسی وجامعه شناسی به تناسب رشته تحصیلی موظف به اطلاع رسانی، ارائه طریق و رهنمودهای لازم برای بهبود و اصلاح جامعه در ابعاد جسمی و روحی ودر حوزه های علمی، آموزشی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی می باشند.

امروز با گسترش ویروس کرونا مردم جهان با یک استرس واضطراب از آینده خود و فرزندان و جامعه خود مواجه هستند اگر چه براساس نظریه علمی ۲درصد از مبتلایان جان خود را از دست می‌دهند.اما اپیدمی و واگیری ویروس یک رعب و وحشت جهانی برای مسئولین و همه مردم دنیا بوجودآورده و به نوعی درگیری ذهنی به این موضوع پیچیده و(فعلا )لاینحل وجود دارد.

باعنایت به اینکه توصیه‌های پزشکی و بهداشتی و رعایت آن ازطرف مردم بسیار موثر و مفید بوده اما آنچه بیش از همه آزار دهنده و موجب اختلات رفتاری مثل افسردگی و پرخاشگری و در نهایت پایین آمدن سیستم ایمنی بدن می گردد نگرانی از ابتلا به ویروس کرونا می باشد. از آنجا که شادی(لبخند)و غم واندوه مسری و اپیدمی در جامعه بوده ودر تعاملات اجتماعی از فردی به فرد دیگری منتقل می شود لذا می طلبد همه افراد جامعه در حد مقدور شاداب و بانشاط باشند. اگر چه وضعیت اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی جامعه بنابه دلایلی رضایت بخش نیست اما بر اساس توصیه های دینی، روانشناسی و جامعه شناسی باید همواره امیدوار، باانگیزه و بانشاط بود. باید این روحیه را از خودمان (تک‌تک افراد جامعه )شروع کنیم شاید دسترسی به خوشی از طریق مادیات برای همه امکانپذیر نباشد اما باید قبول کنیم که دلخوشی وشادی صرفا در امور دنیوی نیست. در دنیای امروز جامعه شناسان و روانشناسان معتقدند انسان خوشبخت کسی است که سازگاری اجتماعی و آرامش روحی داشته باشد اگر چه ممکن است این فرد کنار خیابان یک گلفروش فقیر باشد اما خوشبخت‌تر از کسی است که میلیاردر بوده و نگران چک برگشتی، ثروت و سرمایه خودش است.

راهکارهای پیشگیری ویروس کرونا از نگاه جامعه شناسی:

۱.تلاش برای داشتن جامعه شاداب وبانشاط از طرف متولیان ومسولین فرهنگی کشور
۲.احساس مسئولیت همه افراد جامعه به عنوان یک وظیفه وتکلیف اجتماعی به سرنوشت خود ودیگران در ایجاد نشاط وانگیزه و روحیه شادی و...
۳.آگاهی بخشی جامعه از طریق پزشکان، روانشناسان و جامعه شناسان در خصوص اهمیت شادی فردی واجتماعی برای سلامتی جسمی وروانی همچنین برای رشد و توسعه کشور
۴.پخش فیلم های کمدی و شاد با رعایت مسائل اخلاقی از رسانه ها بخصوص صدا و سیما
۵.دوری از هرگونه افکار منفی، بدبینی و تنفر از دیگران
۶.داشتن اعتماد به نفس، توکل بر خدا و تشریک مساعی بادیگران در راستای تحقق عشق و امید در جامعه
۷.انعطاف پذیری، گذشت، سعه صدر در مواجه با ناملایمات جامعه
۸.دیدوبازدید با اقوام نزدیک مثل پدر و مادر و فرزندان با رعایت توصیه های بهداشتی
۹.تعامل با دوستان، آشنایان از طریق شبکه های مجازی ارسال مطالب،کلیپ و...امیدبخش و شادی آفرین
۱۰. ورزش های فردی در منزل یا در پارک ها(برای کسب ویتامینDجهت تقویت مقاومت بدن) بارعایت فاصله با دیگران با حرکات موزون

منبع؛ فضای مجازی