![](/files/fa/news/1399/1/25/721898_461.jpg)
شعار سال: نهمین نشست وزیران نفت و انرژی ۲۳ کشور عضو و غیر عضو سازمان کشورهای صادرکننده نفت روز پنجشنبه ۲۱ فروردینماه از طریق وبینار به ریاست عبدالعزیز بن سلمان، وزیر انرژی عربستان به همراه الکساندر نواک، وزیر انرژی روسیه برگزار شد.
اما به زعم بیش از ۱۰ ساعت مذاکره پی در پی و تلاش اوپک و کشورهای صادر کننده نفت، هنوز هم بیانیه مشترک و مدونی از سوی مسئولین این نشست اعلام نشده است که مقصر آن مکزیک است.
با این حال گفته میشود که توافق برای مجموع کاهش تولید روزانه ۱۰ میلیون بشکهای کشورهای عضو و غیرعضو اوپک از یکم ماه مه سال ۲۰۲۰ میلادی برای یک بازه زمانی اولیه بهمدت دو ماه آغاز میشود که پایان این بازه ۳۰ ژوئن امسال خواهد بود، سپس برای یک بازه زمانی ۶ ماهه دیگر از یکم ژوئیه تا ۳۱ دسامبر سال ۲۰۲۰ کاهش عرضه روزانه ۸ میلیون بشکه کاهش خواهد بود، سپس در بازه زمانی سوم از یکم ژانویه ۲۰۲۱ تا ۳۰ آوریل ۲۰۲۲ بهمدت ۱۶ ماه نیز کاهش عرضه روزانه ۶ میلیون بشکه میشود.
همچنین خط پایه و مبنای محاسبه تولید برای تولید همه کشورهای حاضر در این توافق به جز عربستان و روسیه ماه اکتبر سال ۲۰۱۸ میلادی خواهد بود، در حالی که مبنای محاسبه تولید برای روسیه و عربستان روزانه ۱۱ میلیون بشکه در نظر گرفته شد. مهلت این توافق امضا شده تا ۳۰ آوریل ۲۰۲۲ میلادی خواهد بود، با این حال تمدید این توافق در دسامبر ۲۰۲۱ میلادی بررسی خواهد شد.
تا این که رسانه ها اعلام کردند، بهرغم خروج مکزیک از نشست، توافق برای کاهش تولید ۱۰ میلیون بشکه در روز همچنان به قوت خود باقی بوده و قرار است تلاشها برای متقاعد کردن آن کشور ادامه پیدا کند.
مسئولین برگزار کننده این نشست معتقدند که اگر توافق کاهش ۱۰ میلیون بشکه ای تولید نفت نهایی نشود قیمت ها بیشتر از این دچار افت خواهد شد از اینرو به نفع همه کشورهاست که این توافق را قبول کنند.
اما موضوع دیگری که در این میان بسیار مهم است، مسئله پایبندی آمریکا به کاهش تولیدات نفتی خویش است. در این شرایط تمامی طرفین سخن از کاهش تولیدات نفتی به میان میآورند اما چه کسی باید اجرا کند؟ فقط کشورهای عضو اوپک! رفتار آمریکا از یک سو و پایبندی روسیه به توافق با سعودی از عوامل مهمی است که بر قیمت نفت پس از ماه می و ژوئن تاثیر خواهد داشت و باید ببینیم که تضاد منافع چقدر میتواند بر این توافقات تاثیر بگذارد و حتما باید به احتمال شکنندگی این توافق در نیمهی دوم سال به موجب تضاد در منافع نیز توجه داشته باشیم.
در پایان اما نباید این نکته را هم فراموش کنیم که علی رغم تمام این پروپاگاندای خبری و بگیر و ببندها برای تلاش مکزیک همین الان هم بسیاری از کارشناسان امیدی به بر سر قول و قرار ماندن کشورهای تولید کننده نفت ندارند و معتقدند تمام این تصمیمات زیر سایه کرونا و بحرانیهای ایجاد شده آن گرفته شده و تضمینی وجود ندارد ، کشورهایی همچون روسیه و عربستان در دوران پسا کرونا که تقاضا در بازار دوباره افزایش مییابد در مقابل بازارهایی که پیشتر در اختیار ایران قرار داشتند مقاومت کنند و صادرات خود را افزایش ندهند؟
با اندکی تلخیص و اضافات بر گرفته از پایگاه خبری تحلیلی نفتی ها ، تاریخ انتشار: 24 فروردین 1399 ، کدخبر: 28121 ، www.naftiha.ir