شعار سال: عبدالناصر همتی رئیس کل بانک مرکزی از صرف ۱۸ میلیارد دلار سالانه برای تنظیم بازار ارز خبر داد. این رقم برای تثبیت نرخ ارز در نرخ‌های ۱۰۰۰ تومان و سپس ۳۵۰۰ تومان هزینه شده است. البته اگر به دلارپاشی دهه هفتاد و سیاست تک نرخی کردن در دوره محسن نوربخش هم اشاره می‌کرد مطمئنا رقم بالاتری از مجموع ۲۸۰ میلیارد دلار به دست می‌آمد که در ۱۵ سال گذشته صرف تثبیت نرخ ارز شده است.

سمبل سازی از نرخ برابری پول ملی در برابر ارز‌های خارجی و لابی‌های قدرتمند واردات گرا باعث رقم خوردن چنین فاجعه‌ای شده است. معنای اقتصادی این دلارپاشی ۲۸۰ میلیارد دلاری، همان بیماری معروف هلندی است که به دولت‌ها امکان می‌دهد با ارز حاصل از خام فروشی؛ پول قدرتمند ملی ایجاد کنند.

نتیجه این سیاست از دست رفتن ۲۸۰ میلیارد دلار ارز نفتی و بر باد دادن آن در بازار نبوده است، بلکه نتیجه به از دست رفتن میلیون‌ها فرصت شغلی و نابود شدن هزاران تولیدکننده انجامیده که توان رقابت با کالا‌های ارزان وارداتی را نداشته اند.

ریال قوی فقط به سود واردکننده‌ها بوده و ایران و کشور‌های عرب حاشیه جنوبی خلیج فارس تنها نمونه‌هایی در دنیای کنونی هستند که جنگ ارزی را به طور معکوس اجرا کرده و واحد‌های پول ملی خود را با دوپینگ نفتی قوی ساخته اند.

اعراب حاشیه جنوبی خلیج فارس جمعیت‌های اندکی داشته و قصد ندارند تولیدکننده شوند و این وضعیت به آن‌ها آسیب نمی‌زند، اما ایران با ۸۵ میلیون نفر جمعیت نمی‌تواند وارداتچی باقی بماند.

شهامت همتی را باید تحسین کرد که برای نخستین بر در جایگاه رئیس کل بانک مرکزی گفت که پادشاه لخت است، و جا دارد رسانه‌های داخل با حمایت از موضع رئیس کل بانک مرکزی به پوپولیسم رسوخ کرده تا سلول‌های آحاد مردم پایان داده و دامپینگ معکوس ارزی را برای همیشه پایان دهیم.

با سرکوب ارزی نمی‌توان تولیدکننده شد و اگر کشور می‌خواهد تولیدکننده شده و به واردات کنترل نشده ادامه ندهد، ناگزیر از قیمتگذاری ارز‌های خارجی در بازار و پرهیز از دلارپاشی است. حفظ منافع مردم بر منافع واردکنندگان ترجیح دارد.

با اندکی تلخیص و اضافات بر گرفته از پایگاه خبری تحلیلی اقتصاد روز، تاریخ انتشار: 15 خرداد 1399 ، کدخبر: _ ، www.eghtesaderooz.com