شعارسال: سلطانی‌فر که با انتصاب افراد ناآشنا به مدیریت ورزشی در باشگاه‌های پرطرفدار هم نشان داده وقعی به اعتراضات نمی‌گذارد، حالا با وضعیتی به‌مراتب قرمز در مجموعه انقلاب تهران روبه‌روست.
به گزارش خبرنگار ورزشی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ همه نهاد‌های مهم و وابسته به دولت حتی در ورزش برای خود حیاط خلوت‌هایی دارند که وجود و اهمیت‌شان بیشتر از ماموریت و رسالت اسمی آن‌هاست. بسیاری از فدراسیون‌هایی که با اقبال کمتری مواجه‌اند و عموم به آن توجه خاصی ندارند، از همین قشر حیاط‌های خلوتی هستند که حکم سوپاپ اطمینان را برای دوستان و رفقا بازی می‌کنند.

موضوع، اما فقط به فدراسیون‌ها ختم نمی‌شود و برخی شرکت‌ها و سازمان‌ها وابسته به وزارت ورزش و جوانان نیز چنین شرایطی را دارند. شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی کشور یکی از مهم‌ترین و استراتژیک‌ترین شاخه‌های ثانویه وزارت ورزش است؛ اهمیت این شرکت و ماموریت‌های پشت‌پرده‌ای آن به‌حدی برای این مجموعه دولتی حائز اهمیت است که مدیرعامل آن تنها توسط شخص وزیر ورزش انتصاب و معرفی می‌شود.

مسعود سلطانی‌فر که در دوران صدارتش بر ساختمان خیابان سئول نشان داده بیشتر مایل است تا از دوستان قدیمی‌اش در مناصب دولتی استفاده کند و از این کار هم ابایی ندارد، سال ۱۳۹۶ با سپردن زمام امور این شرکت اسماً خصوصی به حسن کریمی که در زمان استانداری‌های وزیر فعلی از دوستان و همکاران وی بود، یکی دیگر از هم‌نشین‌هایش را به چرخه ورزش اضافه کرد تا امور مدیریتی بیشتر از قبل مطابق دستورات و اوامرش پیش برود.

شرکت توسعه و تجهیز اماکن ورزشی کما این‌که مدیریت و تصرف اماکن مهمی مانند ورزشگاه آزادی، باشگاه انقلاب، ورزشگاه شیرودی و مجموعه‌های اسکی تهران را در اختیار دارد، حالا با ریاست فعلی‌اش به همان محلی تبدیل شده که قرار است اتاق‌های شیشه‌ای‌اش خارج از دید مانده و کسی هم از زوایا و خفایای مقر این شرکت خبری نداشته باشد؛ شرکتی که معمولا تصمیم‌گیری‌های کلان در قبال برخی از اتفاقات حوزه ورزش در گعده‌های شبانه آن و پشت در‌های بسته انجام می‌شود.



پیشینه آشنایی و رفاقت مسعود سلطانی‌فر با حسن کریمی آن‌قدر مستحکم و طولانی‌ست که مدیرعامل شرکت توسعه در نشست خبری و جلسه معارفه پس از انتصابش ادعا کرد: تا زمانی که سلطانی‌فر حضور داشته باشد، من هم هستم!
این تداخل رفاقت و مسائل کاری باعث شده تا آقای مدیرعامل خیالش از بابت پستی که به وی اعطا شده لااقل تا پایان کار دولت دوازدهم راحت باشد و به مسائل ورزشی و غیرورزشی مجموعه‌اش با فراغ بال بپردازد.


وقتی که دادِ همه در می‌آید!

صدای فدراسیون‌ها، اما این روز‌ها از عملکرد مجموعه مدیریتی شرکت توسعه بلند شده و هیچ رئیس فدراسیونی نیست که به این شرکت بدهکار و مقروض نباشد. محمدرضا داورزنی، رئیس باسابقه فدراسیون والیبال و معاون اسبق توسعه ورزش قهرمانی و حرفه‌ای وزارت ورزش و جوانان در جلسه مدیران فدراسیون‌های ورزشی با محمدباقر نوبخت صراحتاً اعلام کرد که برای برگزاری تورنمنت معتبر و آبرومندانه‌ای مانند لیگ ملت‌های والیبال باید به این شرکت اجاره‌بهایی گزاف پرداخت کند و حتی فضای اتاق خودش هم از پرداخت اجاره به شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی کشور مستثنی نیست. داورزنی با گلایه‌هایی شدید از وضعیت مدیریت وزارت ورزش و جوانان بر فدراسیون‌ها و معلوم نبودن نحوه عملکرد و جایگاه این نهادها، مدعی شد برای خانه والیبال همین فدراسیون هم بایستی به شرکت توسعه اجاره بدهد و این‌ها همه افزون بر مالیات‌های گزافی‌‎ست که از سبد بودجه ورزش کشور کاسته می‌شود.



اگر شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی کشور از این درآمد‌های سرسام‌آور و عموماً کج‌منطق به نفع کارکنان خود و برای بهبود تجهیزات ورزش این مرز و بوم استفاده می‌کرد شاید محل مناقشه کمتری وجود داشت؛ اما اسناد واصله به خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانا نشان می‌دهد که صدای همه کارکنان و زیرمجموعه‌های این شرکت از مدیریت عجیب حسن کریمی درآمده و برخی از پرسنل مستقر در اماکن ورزشی حتی ماه‌هاست که بوی حقوق خود را حس نکرده‌اند.

بسیاری از کارمندان این شرکت که اکثراً در باشگاه‌ها و ورزشگاه‌های تهران مشغول به‌کار هستند، ماه‌هاست که با مساعده‌های اندک و حداقل حقوق‌هایی که شاید از قوانین وزارت کار هم کمتر باشد مشغول به زندگی هستند و کسی هم جواب‌شان را نمی‌دهد.

سه‌شنبه ۸ مهرماه جاری کارکنان شرکت توسعه با تجمع مقابل ساختمان اداری این شرکت در محل باشگاه انقلاب تهران خواستار واریز معوقات ۷ ماه اخیر خود شدند، اما صدای فریاد کارمندان این شرکت به گوش آقای مدیرعامل نرسید و حتی وی برای تلطیف اوضاع بین نیرو‌های خود حاضر به سخنرانی و حتی حضور هم نشد. ویدئوی زیر شامل صحنه‌هایی از حضور پرسنل شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی کشور مقابل مقر این مجموعه است که به دلایل امنیتی، از پخش صدای آن صرف‌نظر شده‌است.



باید منتظر ایستاد و دید که نظر وزیر ورزش درباره ناکارآمدی رفیق شفیق و میزبان تصمیم‌گیری‌های محرمانه‌اش چه خواهد بود. سلطانی‌فر که با انتصاب افراد ناآشنا به مدیریت ورزشی در باشگاه‌های پرطرفدار هم نشان داده وقعی به اعتراضات نمی‌گذارد، حالا با وضعیت قرمز در مجموعه انقلاب تهران روبه‌روست. قلب تپنده ورزش همگانی و قهرمانی تهران در بزرگراه نیایش با بحرانی بزرگ مواجه شده که شاید زدودن این غبار از دستان همیشه ناتوان وزیر هم خارج باشد.