شعار سال:«غلامرضا ظریفیان» استاد دانشگاه تهران و معاون وزیر علوم در دولت اصلاحات در پاسخ به این پرسش ایرنا که چرا برخی جریانات سیاسی و رسانهای در ایران نسبت به مذاکره و صلح حساسیت دارند و با هر سخنی در این زمینه مخالفت میکنند، گفت: انقلاب اسلامی در ذات و ماهیت خود متکی بر سیره پیامبر(ص) و ائمه اطهار است. با همین اتکاء هم به دنبال صلح و آشتی بین مردم جهان بوده و معتقد است که اساسا این ظالمان، مستبدان و ثروت اندوزانند که اجازه همزیستی، مهربانی و همراهی انسانها را با هم نمیدهند. پیامهای امام خمینی(ره) در ایام حج و دیگر پیامهای ایشان سرشار از همین مفاهیم است.
وی ادامه داد: صلح طلبی و گفتگو کردن منطبق با دین اسلام و منطق درونی شیعه است. سیره امام علی (ع) نشان میدهد که چه میزان تلاش کردند جلوی خشونت و جنگ افروزی را بگیرند. در برخورد با معاویه و خوارج هم رویکرد و اولویت امام این بود که جنگی اتفاق نیافتد. حتی امام حسین(ع) هم تا دقایق آخر تلاش کرد که مانع جنگ شوند. اساسا در فرهنگ ما مقاومت به معنای دفاع از کسانی است که مورد ظلم و ستم قرار گرفتهاند. بنابراین صبحت از صلح و همکاری بین انسانها سخن گفتن از یک پیام اصیل قرآنی است. در قرآن هم خداوند میفرمایند بجنگید با کسانی که جنگ افروزی میکنند نه اینکه خود جنگطلب باشید.
بدفهمی و منافع، عامل مخالفت برخی با مذاکره است استاد دانشگاه همچنین در پاسخ به این سوالات که چرا برخی جریانات در داخل کشور مذاکره را مساوی سازشکاری و تسلیم شدن مقابل دشمن میدانند، آیا این جریانات به این سخنان اعتقاد دارند یا بحث منافع مطرح است؟ هم بیان داشت: یک بخش زیادی به نظر من بدفهمی است البته قطعا در بخشهایی هم منافع مطرح است. به نظر من نوعی خلط مفاهیم در این زمینه صورت گرفته است. ما در سیره پیامبر(ص) مکرر بحث مذاکره و گفتگو را حتی با بدترین دشمنان خدا شاهدیم. البته طبیعی است که این مذاکرات بخشی زیادی برای این بود که سخن حق را به طرف مقابل منتقل کنند.
نماد استبداد و گردنکشی در قرآن فرعون است. وقتی خداوند حضرت موسی(ع) را مامور روبرو شدن با او میکند میفرماید که «او طغیان کرده و تو برو به سوی او و با فرعون با زبان نرم صحبت کن» یعنی گفتگو کن، مذاکره کن. چرا خداوند میفرماید با او به زبان نرم صحبت کن، چون گفتگو و مذاکره با زبان نرم این امکان را برای خیلیها فراهم میکند که خشوع پیدا کرده و حرف درست و حق را بپذیرند. بنابراین مساوی کردن مذاکره با تسلیم شدن و سازشکاری یک بخشی بخاطر بدفهمی و مغالطه است. یک بخشی هم قطعا ممکن است برخی نانشان در برافروختن تنازعات، جنگ و درگیری باشد.
مذاکره اساسا ربطی به مفهوم اعتماد ندارد ظریفیان سپس با اشاره به این گزاره غلط منتقدان که مذاکره کردن را مستلزم اعتماد داشتن به طرف مقابل میدانند، گفت: این گزاره هم نوعی مغالطه است. اساسا یک انسان که دارای اصول درستی است و سلامت روانی دارد و از یک منطق استواری برخوردار است از مذاکره فرار نمیکند. بالاخره این منطق استوار کجا خود را باید نشان دهد یا ارائه شود؟ منطق استوار که در شعارها و درگیری مطرح نمی شود. قرآن هم مملو از گفتگو بین انسانهای مومن و انسانهای مومن با غیرمومن است. بنابراین اساسا مذاکره با اعتماد آغاز نمیشود و کسی که منطق برتر دارد از مذاکره استقبال میکند مگر اینکه حریف او بخواهد از مذاکره سوءاستفاده کند یا نخواهد مذاکره کند. اساسا حقیقت در گفتگو ظهور و بروز پیدا میکند و یکی از نتایج مذاکره میتواند اعتماد یا عدم اعتماد به طرف مقابل باشد.
به مردم مراجعه کنند تا بفهمند تحریفگر چه کسی است این فعال سیاسی اصلاحطلب در خصوص کارنامهطلبی برخی از دولت در جریان یورش به مسئولان اجرایی هم گفت: در مورد برخی مطبوعات که خیلی مدعی هستند به راحتی میتوان کارنامه آنها را فهمید. اگر ملاک برای یک رسانه ارتباط گرفتن و محبوبیت بین افکار عمومی و مردم باشد، کافی است که تیراژ برخی از مطبوعات در سالهای مختلف آنگونه که بوده منتشر شود. در این صورت مشخص میشود که چه کسی کارنامه دارند و چه کسی ندارند. کسانی که مدعیاند چرا کارنامه خود را از افکار عمومی پنهان میکنند.
رسانههای مدعی به طور علنی از افکار عمومی بخواهند که میزان تاثیر آنها را در سطح جامعه بیان کنند. آنوقت مشخص میشود چه کسی دست به تحریف میزند. به قول مولانا «فلسفی مر دیو را منکر شود خود همان دم سخره دیوی بُود» خیلیها که دم از تحریف میزنند باید به کارنامه خود رجوع کنند تا فراموش نکنند که چه میزان دست به تحریف و دگرگون کردن واقعیت در انظار عمومی زده و در طول سالیان گذشته فرافکنی کردند.
شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری ایرنا ، تاریخ انتشار: 25مهر1399 ، کدخبر: 84076284 ، www.irna.ir