شعار سال: از آغاز المپیک ۲۰۲۰ توکیو تا الان، روزی نیست که خبری از اردوی تیمهای ورزشی ایران به گوش نرسد با این مضمون:
امکانات نداشتیم
اردو نداشتیم
مسابقه تدارکاتی نداشتیم
پول نداشتیم
به نظر میرسد کاروان ورزش ایران در المپیک ۲۰۲۰ با نداشته هایش سراغ رقبا رفته و قرار است با دست خالی، بی امکانات و بی اردو بر آنها غلبه کند.
اما اگر بخواهیم واقع گرایانه به نتایج ورزشکاران ایران نگاهی بیندازیم، باید بگوییم که نبود امکانات و این حرفها فقط بهانهای است برای آنکه نتیجه نگرفتن را توجیه کنند چراکه از بسیاری از این ورزشکاران اصلا توقع مدال و موفقیت نداشتیم. باید قبول کنیم که در برخی رشتهها فقط ورزشکاران اعزام میشوند تا در المپیک حضور داشته باشند و خود آنها هم فکر نمیکنند که بتوانند به موفقیت دست یابند. پس دلیلی ندارد هر روز یک خبر از نداشتهها منتشر شود.
هر فردی که کمی به ورزش ایران توجه داشته باشد متوجه میشود که ما سالهاست با نداشتهها ورزش کرده ایم. از نداشتن استخر استاندارد گرفته تا به خاطر تحریم بسیاری از سخت افزارهای مورد نیاز به دست ورزشکاران نمیرسد. هرچند قبل از تحریم هم مشکلات فراوان بود و نباید همه چیز را گردن تحریم انداخت.
از سوی دیگر باید بپذیریم که ما فقط در چند رشته همیشه بخت مدال داشتیم که یکی از این رشتهها به لطف جناب آقای پولادگر، یعنی تکواندو، هیچ موفقیتی کسب نکرد. چشم امیدمان همیشه به وزنه برداری بوده و کشتی. دیگر رشتهها فقط باعث شگفتی ما شده اند، همانند فروغی در امسال و یا احسان حدادی در پرتاب دیسک.
البته به نظر میرسد با این شرایط روحی که ورزشکاران دارند نباید به دیگر قهرمانها هم امید فراوانی داشت و نتیجه فاجعه آمیز المپیک پکن که یک طلا و یک برنز برای کاروان ایران به همراه داشت ممکن است تکرار شود.
جمله تکراری است که بگوییم از امروز به فکر المپیک پاریس باید بود. تجربه نشان داده هیچ وقت هیچ مسوولی از ۴ سال قبل به فکر گرفتن نتیجه نمیافتد!
حال نیز بهتر است قهرمانهای عزیز به دنبال این نباشند که از دلایل نتیجه نگرفتن خود بگویند، آنها در هر صورت برای مردم عزیز هستند و دوست داشتنی.
علی کیانی موحد
پایگاه تحلیلی خبری شعار سال برگرفته از کانال تلگرامی روزمرگیهای یک ژورنالیست!