استان فارس مدیرکل میراث فرهنگی دارد آقای ضرغامی؟

تپه ارزشمند و پیش از تاریخ هیربدان در شهر داراب از استان فارس در کم‌تر از یک هفته برای دومین بار مورد دستبرد تاراجگران و سودجویان اموال تاریخی فرهنگی قرار گرفته و به لایه‌های باستان شناسانه تپه آسیب وارد شده است. آیا دست‌های پنهانی در کار است؟ آیا سوداگران همان افراد پیشین نبوده‌اند و آیا آرمان ویژه‌ای را دنبال نمی‌کنند؟ نقش نهاد‌های نظارتی و میراث فرهنگی و یگان حفاظت میراث فرهنگی در این میان چیست؟ راستی استان فارس مدیرکل میراث فرهنگی دارد؟

شعار سال: یورش دوباره غارتگران میراث فرهنگی به تپه «هیربدان» داراب در کم‌تر از یک هفته!

تپه ارزشمند و پیش از تاریخ هیربدان در شهر داراب از استان پارس در کم‌تر از یک هفته برای دومین بار مورد دستبرد تاراجگران و سودجویان اموال تاریخی فرهنگی قرار گرفته و به لایه‌های باستان شناسانه تپه آسیب وارد شده است. این در حالی است که نگارنده هفته گذشته، دست اندازی پیشین به این محوطه پیش از تاریخ را به آگاهی مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان پارس، مسوولان یگان حفاظت میراث فرهنگی استان و رییس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری کشور رسانده و خواستار رسیدگی و پیگیری تجاوز‌ها شده بود. اما گویا گوش شنوایی وجود ندارد و مسوولان میراث فرهنگی در خواب خرگوشی و پاییزی به سر می‌برند و چشم به راه خواب گسترده‌تر زمستانی هستند!

"گل بود به سبزه نیز آراسته شد" این زبانزد (ضرب المثل) درست حال و روز امروز تپه هیربدان داراب را بازگو می‌کند. کند و کاو‌های غیرمجاز افراد سودجو و فرومایه و نابخرد در هفته گذشته کم بود که دوباره غارتگران میراث فرهنگی به محوطه پیش از تاریخ هیربدان دستبرد زده و گودال بزرگی را بر روی آن پدید آورده‌اند.
همچنین گذر خودرو‌های سنگین و رد لاستیک آن‌ها در جای جای تپه نمایان است که دل هر دوستدار تاریخ و فرهنگ ایرانی را به درد می‌آورد.

اما پرسش بنیادین این است که مسوولان و مدیران میراث فرهنگی شهر داراب و استان پارس و یگان حفاظت میراث فرهنگی و همچنین مدیریت شهری، دهیاری روستا و نهاد‌های مسوول شهری چه می‌کنند؟ آیا حفاظت از میراث فرهنگی که نمادهویت ملی و شناسنامه بالنده مردم منطقه و شهر داراب و همه ایران است بایدچنین مورد بی مهری قرارگرفته و آسیب ببیند. آیا پاسداری و نگاهبانی از یادمان‌های تاریخی و فرهنگی تنها خویشکاری (وظیفه) وزارت میراث فرهنگی است یا این که، یادگار‌های فرهنگی و تاریخی متعلق به همه مردم است و خویشکاری همه مردم و نهاد‌ها و ارگان‌های دولتی و خصوصی است؟

و مهم‌تر از همه، چگونه است که با وجود آگاهی رسانی گسترده نگارنده و با وجود سند و مدرک‌های موجود در کمتر از یک هفته، سوداگران نابخرد اموال فرهنگی و تاریخی آسوده و با خیالی راحت توانسته اند دوباره به تپه هیربدان دستبرد زده و به آن آسیب برسانند؟

آیا دست‌های پنهانی در کار است؟ آیا سوداگران همان افراد پیشین نبوده‌اند و آیا آرمان ویژه‌ای را دنبال نمی‌کنند؟ نقش نهاد‌های نظارتی و میراث فرهنگی و یگان حفاظت میراث فرهنگی در این میان چیست و ...

نگاره مربوط به آدینه ۲۱ آبان ماه است.

گروه مهرگان: سیاوش آریا