شعار سال: جزایر سه گانه ابوموسی، تنب بزرگ و کوچک برای دفاع از امنیت ملی ایران و حفاظت از تنگه هرمز اهمیت استراتژیک غیرقابل انکاری دارند. همچنین حدود هشتاد درصد تجارت خارجی ایران از طریق خلیج فارس انجام میپذیرد که شامل هر دو بخش واردات و صادرات میشود. با این توضیحات درخصوص جایگاه و اهمیت خلیج فارس، به راحتی میتوان وارد بحث اهمیت جزایر سه گانه ابوموسی، تنب بزرگ و کوچک برای کشورمان شد.
جزیره تنب بزرگ بخشی از شهرستان ابوموسی بوده و با وسعت حدود یازده کیلومترمربع در جنوب جزیره قشم واقعشده که از جنوب به جزیره ابوموسی از شرق به عمان و از غرب به تنب کوچک ختم میشود. فاصله این جزیره تا قشم ۳۱ کیلومتر، تا تنب کوچک ۱۲ تا ابوموسی ۵۰ و تا جزیره الحمرائ در رأسالخیمه ۸۲، کیلومتر است. تنب بزرگ در پانزده کیلومتری شمال خط مُنَصِّف خلیج فارس (خط میانی محاسبه شده نسبت به دو کرانه ایرانی و عربی در شمال و جنوب) قرار دارد و فاصلهاش با نزدیکترین کرانههای امارات متحده عربی (جزیره حمرا/ جزیره الحمراء از امیرنشین رأسالخیمه) ۶۹ کیلومتر است. این جزیره تقریباً گِرد و قطر آن در حدود چهار کیلومتر است. خاک جزیره شنی و خشک است. این جزیره تپههایی دارد که بلندترین آنها (ارتفاع: ۵۳ متر) در بخش شمالی واقع است. بخش جنوبی هموار، و مناسبترین لنگرگاه جزیره است.
با خروج نیروهای انگلیسی (بعد از ۶۸ سال اشغالگری بر جزیره تنب بزرگ) و بر اساس قطعنامههای سازمان ملل برای استعمارزدایی مصوب ۱۹۷۱ (۱۳۵۰)، سرزمینهای استعماری باید به کشور مادر برمیگشت و به هنگام اعمال مجدد حاکمیت ایران بر این جزیره، سه نفر از افراد نیروی دریایی ایران، با شلیک غیرمنتظره نگهبانان عرب محلی، کشته شدند. در هنگام ورود ارتش ایران به تنب بزرگ، در حالی که نیروهای ایران بدون سلاح و بدون حالت جنگی به سمت پاسگاه پلیس رفته تا شرطهها تسلیم شوند، به یک باره با تیراندازی یک مسلسل، سه تن نیروهای ایرانی به نامهای سروان رضا سوزن چی، مهناوی یکم حبیبالله کهریزی و ناوی وظیفه آیتالله خانی در پی شلیک نیروهای انتظامی رأسالخیمه کشته شدند و «علی قربان روزبهانی» زخمی شد. در نتیجه نیروهای ایرانی به مقابله پرداخته و یک پلیس پاسگاه نیز کشته شد و دیگر نیروهای عرب تسلیم شدند. به احتمال فراوان دلیل اصلی درگیری در تنب بزرگ، ناآگاهی تعمدی پلیس محلی از موضوع بود که حاکم رأسالخیمه میبایست به آنان خبر میداد.
توسعه محدوده آبهای ساحلی ایران و گسترش آن به بخشهای عمیق و قابل کشتیرانی خلیج فارس و تسلط بر گذرکاه نیمی از انرژی جهان، کمترین علل اهمیت این بزرگ جزیره کوچک است.
اختصاصی پایگاه تحلیلی خبری شعار سال، برگرفته از منابع گوناگون