شعار سال: سال‌های سال گفتیم که جمهوری اسلامی مدیر متعهد متخصص می‌خواهد. درست، اما نتیجه اجرایی این شعار چه شد؟ چرا اجازه دادیم که تعهد، سر تخصص را از بیخ ببرد و انسان‌های بظاهر متعهد که با گذشت زمان مشخص شد که داد زدن بخشی از آن‌ها برای انقلاب یا از روی نفع بود (منتفعین از سفره انقلاب)، یا برای نفاق بود (منافقین در انقلاب) یا برای نفوذ بود و حتی بعضی‌ها هم صرفا از روی تعصب داد می‌زدند، چه بر سر انقلاب آوردند.
چرا هنوز باور نداریم که پیروزی انقلاب بدون حضور مدیران متخصص متعهد امکان پذیر نیست. چرا باور نداریم که دشمن خارجی ما وارد جنگ ترکیبی شده و جنگ ترکیبی، جنگی نیست که صرفا با ادعای تعهد یا ظاهر تخصص بشود بدان پرداخت (برخی از حاج آقا‌ها و برادر‌های سابق که الان دکتر شده اند و مهندس منظورمان است).
چرا قبول نمی‌کنیم که گام دوم انقلاب وعده پذیر نبوده و عمل طلب است. تا کی انقلاب باید هزینه تامین منافع شخصی امر و زید را بپردازد؟

این کشور تهی از نیرو نیست. این کشور هنوز ورزیدگان آماده خدمت به دین و وطن را دارد. شاید اگر بهره برداری نشوند و زایش و تکثیر نگردند، آخرین نسلی باشد که بتوان رویشان حساب باز کرد.
بنظر شما می‌توان با عبدالملکی بازی‌ها، انتخابات لیست محور، محفل گرایی‌های فلان تشکل و مواردی همانند، کشور اداره کرد؟ آخر همه این بازی‌ها به انحراف و کج روی و تامین منافع شخصی و محفلی ختم می‌شود.
سربسته عرض شد آنچه که باید گفته می‌شد. ان شاالله خداوند توفیق دیده شدن آن‌ها را به مدیران فعلی بدهد تا امید به اصلاح در دل‌ها تقویت شده و جوانه بزند.

اختصاصی پایگاه تحلیلی خبری شعار سال