یک مشت خودرو ساز بی مسئولیت در کنار سازمان استانداردی که خودش غیر استاندارد است. در کنار پلیس راهوری که فقط مثل خاله قزیها فقط بلد است ناله کند و سازمان محیط زیستی که عملکردش ضد محیط زیست است و ..، شده اند عاملی برای داغدار کردن دهها هزار خانواده ایرانی در سال. کجای دنیا برویم و بگوییم که سالیانه در حدود ۱۸ هزار کشته (جمعیت یک شهر کوچک) بخاطر تصادفات رانندگی میدهیم. از ما نمیپرسند که جاده هایتان خراب است یا رانندگان بد رانندگی میکنند! شاید هم بپرسند، مگر خودروهایتان استاندارد نیست؟ بنظر شما با این حد از بی شرمی حرفهای منجر به قتل عام ایرانیان چه برخوردی باید کرد؟
شعار سال: کلیپی در فضای مجازی در حال دست به دست شدن است که در آن قصد اوراق کردن یک خودروی شاسی بلند (شورلت تاهو) وجود دارد. خودرو چنان مقاوم و آیرودینامیک ساخته شده که زیر ضربات چنگک جرثقیل هم مقاومت جانانه نشان میدهد.
در همین ایام هم شاهد دو کلیپ دیگر هستیم. در یکی از آنها مالک خودروی پرشیای ۱۴۰۱، سقف خودرو را با بدنه روغن ۱۷ کیلویی مقایسه میکند و در دومی، شاهد یک تصادف بشدت وحشتناک هستیم.
سوال اینجاست که مدعی العموم نباید ورود موثر کند؟ کارخانههایی که با وقاحت محض ادعای تولید خودرو میکنند آیا میتوان فرغون ساز هم نامیدشان. کیفیت افتضاح، قیمت تا سه برابر قیمت متعارف جهانی، ادعای ضرر مکرر در فروش. اگر ما خودرو ساز داخلی نخواهیم، چه کسی را باید ببینیم؟ اگر ملت این سبک مدیریت بی همه چیز وار را نخواهند، چه کسی را باید ببینند؟
جای سوال دارد که وکلای این کشور چرا اینقدر منفعل هستند؟ آیا نباید جمعی ۱۵-۲۰ نفره از وکلا بشکلی هماهنگ بر علیه این سطح از ناکارآمدی اقدام حقوقی و قانونی کنند؟ آیا مسئولیت اجتماعی در برابر هم میهنان خود ندارند؟
آیندگان درباره ما چه قضاوتهای زشت و وحشتناکی خواهند کرد. اف بر ما و این سطح از انفعال و کم غیرتی و اجازه دادن به فعالیت هر بی شناسنامهای در امر تولید.
اختصاصی پایگاه تحلیلی خبری شعار سال،برگرفته از منابع گوناگون