شعارسال: محمدجواد عسکری رئیس کمیسیون کشاورزی مجلس شورای اسلامی شامگاه شنبه در نشست شورای کشاورزی خوزستان در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ورامین بیان داشت که خودکفایی در چهار محصول برنج، شکر، روغن و گندم ضروری و قابل حصول است.

وی اظهار کرد: میزان برنج مورد نیاز کشور ۳.۲ میلیون تن بوده این و میزان تولید این محصول در کشور ۲.۲ میلیون تن است و حدود یک میلیون تن وارد می‌شود که فساد‌هایی در خصوص آن با توجه به نوع ارز دولتی اختصاص داده شده، صورت می‌گیرد. برای کنترل فساد در زمینه واردات برنج باید به تولید بها داده شود؛ میزان اعتباری که برای واردات برنج هزینه می‌شود باید به تولید برنج اختصاص یابد و ظرفیت‌سازی شود. استان خوزستان و سه استان دیگر ظرفیت تولید برنج را دارند؛ با موافقت رییس جمهور برای مرحله نخست ۲۰ هزار میلیارد ریال برای زهکشی اراضی کشاورزی اختصاص یافته است که امیدواریم با این اقدامات نیازمندی‌ها تامین و واردات کاهش یابد.

توضیحات عسکری به راحتی نشان می‌دهد که ایشان درخصوص تولید و واردات برنج فاقد اطلاعات تخصصی و اشرافیت بر سیستم‌های عملیاتی بوده و با نوعی صحبت گل درشت، صرفا قصد رد شدن از مسئله را دارند. به آقای عسکری باید گفت که اولا ضعف شدید کمیسیون کشاورزی مجلس بود که چنین دستپختک‌هایی به اسم وزیر را در پاچه مردم کرد و خود حضرتعالی هم یکی از مقصران غیرقابل انکار این داستان هستید.

ثانیا برنج دو سیکل واردات رانت محور و برند‌های داخلی استثمارگر دارد. رانت جو‌های وارداتچی با دستکاری روی کیفیت برنج وارداتی (درجه یک تا سه و کهنه و تازه) سود خود را کسب نموده و حلقه دوم یا برند‌های استثمارگر وارد میدان می‌شوند. عرضه و توزیع نادرست و غیرمنطبق با نیاز بازار برنج خارجی، قیمت برنج داخلی را سرکوب نموده و در کشور تورمی، برخی از برند‌های استثمارگر، اقدام به جمع آوری برنج داخلی و خالی کردن بازار و احتکار منجر به افزایش قیمت می‌کنند. دخل زدن برنج (قاطی کردن)، از جمله روش‌های داخلی‌ها برای تداوم سیکل استثمار تولید کننده است. این موارد بار‌ها و بار‌ها به نهاد‌های نظارتی، بازرسی و مجلس هشدار داده شد و کسی نشنید. حتی شما برادر بزرگوار.

ثالثا فرمایشات گل درشت شما درخصوص افزایش تولید هم بشدت قابل نقد است. سه استان شمالی و خوزستان، توان بالایی برای کشت برنج دارند. در خصوص برنج باید هزینه تولید را با مکانیزه کردن کاهش داد و با افزایش بهره وری در واحد معین از سطح زیرکشت، تا ۲۰ درصد افزایش محصول را انتظار داشت. ترویج کشت دوم و بصرفه کردن ان می‌تواند کمک کار مناسبی برای یک افزایش محصول ده درصدی در کل تولید ملی باشد. مابقی کمبود‌ها الزاما باید از راه واردات و تغییر در الگوی تغذیه‌ای کشور، جبران شود. فشار بیشتر از این بر منابع تولید، نابودی آن را رقم خواهد زد.

عسکری ادامه داد که، نیاز کشور به شکر ۲.۲ میلیون تن است این در حالی است که میزان تولید چغندرقند و نیشکر ۱.۵ میلیون تن است و در واقع حدود ۷۰۰ هزار تن کم داریم که باید با روش‌های به‌زراعی و به‌نژادی جبران شود. در خصوص شکر هم می‌توانیم اذعان کنیم که جناب نماینده، اشرافیت کافی به داستان ندارند. شکر از دو منبع اصلی چغندرقند و نیشکر بدست می‌آید. این دو محصول در کنار همدیگر قابلیت لازم برای کاهش برمنابع تولید را فراهم می‌کنند و پتانسیل خودکفایی به راحتی وجود دارد. آنچه که مهم است این است که از ضایعات این دو محصول باید در دو حوزه کاغذسازی و تغذیه دام استفاده کرد که دارای کم کاری‌های آشکار در این خصوص هستیم.

درخصوص گندم و دانه‌های روغنی نیز بنظر می‌رسد که جناب عسکری فاقد نظرات راهبردی باشند. خودکفایی گندم در کشور بشدت وابسته به ترسالی، اختصاص سطح زیرکشت سایر محصولات به گندم، توسعه کشت دیم و بعضا جاذبه‌های قیمتی بوده و فاقد جهت گیری راهبردی است. در حالی که باید تاکید بر افزایش متوسط تولید در واحد سطح، استفاده از ارقام خوش خوراکتر برای کاهش ضایعات در زمان مصرف و سیلوداری و انبارداری درست باشد.

برای دانه‌های روغنی، تاکید بر استفاده از منابع چندگانه کلزا، سویا، آفتاب گردان، زیتون، کنجد و ... است. افزایش بهره وری از راه ارتقا متوسط تولید امری زمانبر بوده و باید سیاست واردات دانه‌های روغنی برای روغنکشی و بازصادرات روغن را در پیش گرفت تا ظرفیت کارخانه های روغنکشی از استفاده ۴۰ تا ۵۰ درصدی به ۸۰ تا ۱۰۰ درصد گرایش پیدا کند و ضمن ایجاد ارزش افزوده، کشور را صاحب کنجاله رایگان برای تغذیه دام نماید. تخصصی کردن درب بطری روغن می‌تواند حدود ۵ درصد کاهش مصرف را به ارمغان بیاورد. آیا آقای عسکری به این موارد فکر کرده بودند؟

نکته اصلی در همه این موارد، داشتن توان هدایت وزارت جهادکشاورزی، وزارت صمت، وزارت اقتصاد، سازمان برنامه و بودجه و بانک مرکزی به سمت و سوی خاص با سه اهرم قانونگذاری، نظارتی و ارتباطات است که نه اقای عسکری و نه کمیسیون کشاورزی، توان اینکار را ندارند.

پایگاه تحلیلی خبری شعار سال