شعار سال: ایرلاین داری و ایرلاینهای ایرانی برای کشور تبدیل به نوعی معضل ملی شده اند. دوگانه سوزیهایی که هم میخواهند از یارانه دولتی استفاده کنند و هم قیمت آزاد بفروشند. هیچ منطقی را حتی منطق بازار آزاد و فروش به نرخهای بین المللی را پذیرا نیستند و در این بین شاهد مماشات مدیران دولتی مرتبط با این جماعت فعال در بازار مکاره هستیم. از قوه قضاییه و سازمان بازرسی کل کشور و دادستان هم ناامید شده ایم.
فرمول خیلی ساده است. هزینه یک هواپیما در چهار بخش کادر پرواز و خدمات فرودگاهی، هزینه و سرمایه گذاری برای خرید، تعمییر و نگهداری (نت) و در نهایت هزینه سوخت خلاصه میشود. در ایران دو هزینه کادر پرواز و خدمات فرودگاهی بسیار ارزان بوده و تا سرحد یک سوم قیمت بین المللی است. هزینه سوخت با لیتری ۶۰۰ تومان حساب میشود (در مقابل حدودا ۱۸ هزار تومانی که اگر قیمتها آزاد میبود باید برای یک لیتر سوخت جت پرداخت میکردند). تنها هزینه تعممیر و نگهداری و خرید ناوگان است که حدود دو برابر و حتی تا سه برابر قیمت بین المللی، پای ایرلاینها در میآید. متوسط هزینه ساعت پرواز (این شاخص، یک شاخص تقریبی و غیر دقیق است) یک صندلی در دنیا در حدود ۲۵ دلار است. یعنی به دلار آزاد با همه چیز به قیمت بازار در حدود یک و نیم میلیون تومان. پس چرا قیمت بلیت های پروازی اینقدر بالاست؟
سوال اینجاست که چرا باید سوخت را ۶۰۰ تومان بدهیم (یعنی مفت)، چرا باید ایرلاین ها هزینه فرودگاهی را چندماه به چند ماه پرداخت کنند، چرا باید در پروازهای داخلی حقوق کادر پرواز را به ریال بپردازیم و آنوقت، جماعت سیری ناپذیری ایرلاین دار، دو قورت و نیم طلبکار هم باشند؟ هر نهاد یا سازمان نظارتی، بازرسی، امنیتی، قضایی کشور، اگر پاسخ این سوال را پیدا کرد، از ما جایزه میتواند بگیرد.
در این بین هم پشت سر هم اخبار غلو آمیز خرید و واردات هواپیما به گوش میرسد. اولا خوانندگان عزیز باید در جریان باشند که عموم هواپیماهای وارد شده در چند سال اخیر، هواپیمای از رده خارج شده و با عمر بالای ۱۵ سال است. ثانیا در برخی از خرید و فروش ها، تنها هواپیما از یک ایرلاین با ایرلاین دیگر، دست به دست میشود. باورتان میشود که یکی از مسئولان از واردات ۸۰ هواپیما، یکی دیگر از واردات ۶۰ هواپیما و ... صحبت کرده اند؟ به اخبار مرتبط خبر حاضر نگاهی بیندازید تا بشکل مستند ملاحظه بفرمائید با چه بازار مکارهای روبرو هستیم.
مهرداد بذرپاش در روز گذشته در جمع خبرنگاران درخصوص سوال مربوط به باز شدن راههای خرید هواپیما به چه معنا بوده آیا فشار تحریمها کمتر شده، اظهار داشت:صنعت هوانوردی درگیر تحریمهای ناجوانمردانه است و شرکتهای هواپیمایی درجه آزادی بالاتری دارند و به لحاظ منابع امیتازات بهتری دارند و میتوانند تحریمها را مدیریت کنند و ما هم به عنوان دولت پشتیبانی میکنیم. از ابتدا جهت گیری ما در وزارتخانه فعال سازی شرکتهای هواپیمایی در بحث وارد کردن و خرید هواپیما بوده و بجای اینکه دولت وارد خرید هواپیما شود، ایرلاینها را فعال کردیم.
وزیر راه و شهرسازی از ورود ١٠ فرود هواپیما در یک الی دو ماه گذشته خبر داد و گفت: مسیر ورود هواپیما به کشور کاملا باز شده و شرکتها یاد گرفتند چگونه در این شرایط هواپیما وارد کشور کنند و به خوبی تجهیز منابع شدند و منابع ارزی را با نرخ ارز مبادلهای در اختیار ایرلاینها قرار دادیم. تسهیلاتی هم برای ترخیص قطعات هواپیما به ایرلاینها ارایه شد و چرخه ورود هواپیما به حرکت درآمده و سرعت آن بیشتر هم میشود. وی درباره اختصاص منابع صندوق توسعه ملی به توسعه صنعت هوایی اظهار داشت: قرار بر این بود که ٢ میلیارد دلار از صندوق توسعه ملی به بخش حمل و نقل اختصاص پیدا کند که تا یک ماه آینده سهم بخش هوایی تخصیص داده میشود.
وزیر راه و شهرسازی افزود، همچنین آمادگی این را داریم که فرودگاههای بزرگ را به ایرلاینها واگذار کنیم و سرمایه گذاری در این بخش برای ایرلاینها جذاب است و سبد سرمایه گذاری ایرلاینها را جذابتر و متنوعتر کند( شعار سال: وزیر متوجه نیست چه می گوید، شما جدی نگیرید. واگذاری فرودگاه های بزرگ به ایرلاین ها یعنی خودکشی امنیتی. ای کاش در جمهوری اسلامی ایران این اختیار را داشتیم که وزیر را به میز دادگاه بکشانیم. آن وقت تک تک مدیران اجرایی کشور متوجه بودند که چه می گویند و با چه وزنی صحبت می کنند).
پایگاه تحلیلی خبری شعار سال،برگرفته از منابع گوناگون