شعارسال: با استقرار دولت چهاردهم و تعیین وزیر اقتصاد و دارایی همه دغدغه‌های ساکنین و فعالین مناطق آزاد و ویژه اقتصادی کشور به سمت و سوی دبیرخانه مناطق آزاد بود اینکه آیا دولت این بار به وعده‌های انتخاباتی خود در اولویت دادن به برنامه و تخصص توجه خواهد کرد یا باز هم دبیرخانه مناطق آزاد به جایگاهی برای منصب فردی بازمانده از حضور در کابینه تبدیل خواهد شد؟!

خوشبختانه دولت چهاردهم راه اول را برگزید و جایگاه دبیری شورایعالی مناطق آزاد را بر خلاف دوره‌های قبل به جای تقدیم به فردی بازمانده از کابینه به فردی متخصص و کار آشنا به این حوزه اعطاء کرد. این باربر خلاف انتظار بجای استقرار فردی سیاسی و انتخاباتی (!) در جایگاه دبیری شورایعالی مناطق آزاد اتفاقا بر عکس فردی از حاشیه به میدان اصلی فراخوانده شد تا مسئولیت مدیریت مناطق آزاد کشور را بر عهده بگیرد. انتخابی که یکی از بهترین گزینه‌ها برای این جایگاه و یکی از بهترین انتخاب‌های دولت دکتر پزشکیان تا اینجا در ارتباط با مناطق آزاد بوده است. انتخابی که البته با استقبال گسترده ساکنین، فعالین و شاغلین در مناطق آزاد مواجه شد چراکه بر خلاف همه دوره‌های قبل، این بار شخصی برگزیده شد که با حدود دو دهه سابقه حضور و فعالیت در مناطق آزاد در مناصب و مناطق مختلف به فردی کاملا متخصص و کار آشنا در این مورد تبدیل شده بود. انتخابی که کاملا به دور از گرایش‌های سیاسی و انتخاباتی و صرفا بر اساس تخصص و شناخت نسبت به مناطق آزاد صورت گرفت و شاید یکی از دلایل استقبال گسترده اهالی مناطق آزاد جدا از تخصص و شایستگی و توانایی‌های شخصی دکتر مسرور، خستگی مردم و فعالین مناطق آزاد از تن دادن به پذیرش مدیران سیاسی و نابلد نسبت به امور مناطق آزاد در سال‌های گذشته بود.

بررسی مدیران منصوب شده در راس امور مناطق آزاد از دولت اول دکتر احمدی نژاد تا پایان دولت سیزدهم چیزی جزء گذراندن دوره‌ای آزمون و خطا در مناطق آزاد نبوده است، مدیران بسیار زیادی چه در راس مناطق آزاد و چه خود مناطق که با کمترین شناخت و تجربه و حتی اعتقادی به فعالیت مناطق آزاد وارد این عرصه شده اند و، چون پست و جایگاه ارزشمند و قابل توجهی بوده است آن را پذیرفته اند و علاوه بر عقب ماندگی مناطق آزاد و از دست دادن فرصت‌های فراوان پیشرفت این مناطق، با ابلاغ دستورالعمل‌ها و اعمال سیاست‌های غلط متاسفانه آثار زیان باری را نیز برای این مناطق بوجود آورده اند! از بقایی تا عبدالملکی فعالین در مناطق آزاد در حوزه‌های مختلف تجاری، اقتصادی، گردشگری، سرمایه گذاری، فرهنگی، اجتماعی و.. بجز مقاطعی کوتاه که شرایط بهتر و قابل قبولی فراهم گردید، فعالین مناطق آزاد شرایط سختی داشتند و متاسفانه اسیر افکار و سیاست‌های نادرستی در رابطه با فلسفه اصلی مناطق آزاد بودند و اگر در مقاطعی هم شرایط متعادل‌تر و فضای روزنه و تنفسی پیدا شد ادامه پیدا نکرد و در میانه راه ناکام ماند! البته فعالین مناطق آزاد هم چاره‌ای هم جز پذیرش و تن دادن به شرایط و ادامه مسیر نداشتند.

خوشبختانه امروز دبیرخانه شرایط خوب خود را پیدا کرده است. دولت دکتر پزشکیان با انتصاب فردی متخصص در امور مناطق آزاد و کار کشته در این حوزه، نشان داد نگاه سیاسی به این مناطق ندارد و با نگاه تخصصی و با برنامه به این مناطق درصدد ارتقاء جایگاه مناطق آزاد و رشد و رونق آن است.

اما پس از انتصاب دبیر شورایعالی مناطق آزاد اکنون در همه مناطق آزاد، این نگاه‌ها یک پله پایین‌تر آمده است و همه توجه‌ها به تعیین تکلیف مدیران عامل مناطق آزاد است.

ابقاء یا تغییرمدیران عامل دو گزینه‌ای است که پیش روی دبیرشورایعالی مناطق قرار دارد. در بررسی و ارزیابی عملکرد‌ها دبیر شورایعالی مناطق آزاد کدام راه را در پیش خواهد گرفت؟

آیا بر پایه شعار وفاق ملی دولت دکتر پزشکیان به احتمال ابقاء برخی مدیران مناطق آزاد هم خواهد اندیشید یا نظر به تغییر دارد؟ و در صورت تغییر کدام رویه را در پیش خواهد گرفت؟ انجام آنچه در مورد خود او اعمال شده است یعنی انتخاب بر اساس تخصص و شناخت نسبت به مناطق آزاد یا اعطاء موقعیت مدیریت مناطق آزاد به مدیران سیاسی بازمانده از حضور در کابینه؟

باشناخت و انتظاری که از دبیر شورایعالی مناطق آزاد وجود دارد قطعا گزینه اول مورد انتظار است مگر اینکه تحت شرایط و فشار‌های سیاسی ناچارا بخواهند تن به پذیرش این موضوع بدهند!

همان اتفاقی که در مورد تشکیل کابینه دولت دکتر پزشکیان هم روی داد و تحت شعار وفاق ملی گزینه‌هایی در راس وزارت خانه‌ها قرار گرفتند که کمتر از انتظار و حتی بر خلاف شعار‌های انتخاباتی رئیس جمهور محترم بود، اما رئیس جمهور وعده داد نفراتی را وارد لایه‌های بعدی بدنه مدیریتی کشور بکند که شعار‌ها و اهداف او را اجرایی و عملیاتی سازند!

شاید این اتفاق در مورد دکتر مسرور هم تکرار شود. قطعا ایشان بعنوان فردی دلسوز و آشنا به مناطق آزاد که خواهان پیشرفت و تحول در این مناطق است، شخصی مورد قبول مردم مناطق آزاد و آشنا به امور این مناطق را ترجیح دهد، قطعا با چنین فردی امور مناطق آزاد را هم بهتر و آسانتر می‌تواند پیش ببرد، ولی همه می‌دانیم سیستم انتخاب مدیران در کشور ما وضعیتی متفاوت دارد! و شاید مسرور هم تحت فشار‌های شدیدسیاسی ناچارا تن به کاری بدهد که خود اعتقادی به آن نداشته باشد، یعنی معرفی گزینه‌ای خاص و غیر متخصص!

که البته امیدواریم در صورت تصمیم به تغییر در کیش، چنین اتفاقی در مورد جزیره کیش نیفتد و بجای اعمال فشار برای اعطاء مدیر عاملی کیش به شخصی خاص، با بررسی و انتخاب دکتر مسرور مدیر عاملی برای کیش برگزیده شود که راه پیشرفت و شکوفایی کیش را شتابی دوچندان ببخشد و در راستای دیدگاه‌های دولت دکتر پزشکیان راه سازندگی کیش را خردمندانه هموار سازد. مدیر عاملی که بابسیج همه ظرفیت‌های ملی و منطقه‌ای جزیره را بسوی رشد و موفقیت رهنمون سازد نه مدیر عاملی که با بسیج همه ظرفیت‌های کیش بخواهد اهداف سیاسی و اقتصادی خود و حامیان پنهان خود را با اتکاء به کیش محقق سازد.

شعارسال با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از اقتصاد کیش، تاریخ انتشار: -،کدخبر:7189، eghtesad-kish.ir