شعار سال: نظرمراجع محترم تقلید درباره استفراغ کردن عمدی روزه دار را دراینجا بخوانید.

نظر مقام معظم رهبری

هرگاه روزه‌‌ دار عمداً قَى کند اگر چه به‌واسطه‌ ى بیمارى و مانند آن ناچار به این کار باشد، روزه‌اش باطل مى‌‌شود ولى اگر سهواً یا بى‌اختیار قى کند اشکال ندارد.

اگر در هنگام آروغ زدن چیزى در دهانش بیاید باید آن را بیرون بریزد و اگر بى‌اختیار فرو رود روزه‌اش صحیح است.

اگر روزه‌دار به جهت حالت تهوّع، قَى كند؛ روزه‌‏اش چه حكمى‌ دارد؟

اگر بى‌اختیار باشد، اشكال ندارد؛ ولى اگر از روى عمد باشد، روزه را باطل مى‌‏كند.

آیا قى كردن عمدى موجب كفّاره است؟

قَى موجب كفّاره است

نظر آیت الله مكارم شیرازی

قى کردن از روى عمد روزه را باطل مى کند، هرچند براى نجات از مسمومیّت و درمان بیمارى و مانند آن باشد، ولى قى کردن بدون اختیار یا از روى سهو روزه را باطل نمى کند.

اگر فردی به طور عمد در ماه رمضان قی کند(مانند فرو بردن انگشت در دهان) و موجب باطل شدن روزه شود آیا فرد باید کفاره آن روز را بپردازد یا نه فقط قضا کافیست؟

اگر عمداً باشد علاوه بر قضا کفاره هم دارد.

مطابق نظر آیت الله سیستانی

هرگاه روزه‏دار عمداً قی (استفراغ) كند هرچند به دلیل مرض یا برای نجات از مسمومیت و مانند آن ناچار به این كار باشد، روزه‏اش باطل می‌شود ولی اگر سهواً یا بی‌‌اختیار قی كند، اشكال ندارد.

اگر فرد در شب چیزی بخورد كه می‌داند به علّت خوردن آن، در روز، بی‌‌اختیار قی می‌كند، روزه‏اش صحیح است.

اگر روزه‏دار بتواند از قی كردن خودداری كند، چنانچه خود به خود انجام شده است به گونه‌‌ای که عرفاً نگویند فرد، خودش را وادار به قی کردن نموده لازم نیست از آن جلوگیری كند و روزه‏اش صحیح می‌باشد.

طبق نظر آیت الله صافی گلپایگانی

هر گاه روزه‎دار عمداً قی كند اگر چه به واسطه مرض و مانند آن ناچار باشد، روزه‎اش باطل می‎شود، ولی اگر سهواً یا بی‎اختیار قی كند، اشكال ندارد.

اگر در شب چیزی بخورد كه می‎داند به واسطه خوردن آن، در روز بی‎اختیار قی می‎كند، احتیاط واجب آن است كه روزه آن روز را قضا نماید.
اگر روزه‎دار بتواند از قی‌كردن خودداری كند، چنان‌چه برای او ضرر و مشقت نداشته باشد، باید خودداری نماید.

اگر مگس در گلوی روزه‎دار برود، چنان‌چه ممكن باشد، باید آن را بیرون آورد و روزه‎اش باطل نمی‎شود، ولی اگر بداند كه به واسطه بیرون‌آوردن آن، قی می‎كند واجب نیست بیرون‌آوردن و روزه‎اش صحیح است.

اگر سهواً چیزی را فرو ببرد و پیش از رسیدن به شكم یادش بیاید كه روزه است، چنان‌چه ممكن باشد باید آن را بیرون آورد، و روزه‎اش صحیح است.
اگر یقین داشته باشد كه به واسطه آروغ‌زدن، چیزی از گلو بیرون می‎آید، نباید عمداً آروغ بزند بلكه اگر احتمال بدهد بنابر احتیاط واجب آروغ نزند.

با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از جامعه خبری تحلیلی الف، تاریخ انتشار 9 خرداد 96، کد مطلب: 477505: www.alef.ir