توییت بامزه ماهینی

بعد از اتفاقاتی که در جریان پخش زنده بازیاستقلالونفت تهرانرخ داد و تصاویر این مسابقه به‌صورت ناقص و نصفه‌ونیمه روی آنتن رفت، حسین ماهینی، مدافع بوشهریپرسپولیسدر صفحه شخصی‌اش مطلب جالبی توییت کرد: «اگر حق‌پخش بهاستقلال و پرسپولیسداده می‌شد، این دو تیم جدا از اینکه هزینه‌های خود را تامین می‌کردند می‌توانستند سالی ۲۰ تا ۳۰مدرسههم بسازند.»

البته واضح است که کاپیتان دوم سرخپوشان در این مورد تا حدی اغراق کرده است، چراکه درحال حاضر برای ساخت هر کلاس درس مبلغی حدود ۱۸۵میلیون تومان هزینه می‌شود و طبیعتا ساخت ۳۰مدرسه مثلا ۱۰کلاسه حداقل ۵۰میلیارد تومان خرج دارد. با این وجود اصل حرف درست است. وقتی پرسپولیس و استقلال در دو، سه سال اخیر بدون کمکدولتو صرفا براساستبلیغاتو گرفتن اسپانسر توانستند دخل و خرج‌شان را تنظیم کنند، واضح است که افزوده شدن حق‌پخش تلویزیونی با مبالغ میلیاردی بهبودجهآنها، این دو باشگاه را تبدیل به موسساتی کاملا سودآور خواهد کرد؛ سودی که اگر هم صرف احداث ۳۰مدرسه برایآموزش و پرورشنشود، حداقل می‌تواند ۱۰مدرسهفوتبالدرست و حسابی برای این دو باشگاه در سراسرایرانپدید بیاورد و باعث تزریق تدریجی بازیکنان مستعد به تیم‌های پایه آنها شود.

خطر تورم

در صورتی که حق‌پخش تلویزیونی در مقیاس واقعی‌اش پرداخت شود، شاید کمتر کسی از پرسپولیس و استقلال انتظار احداث مدرسه یا مشارکت در سایر پروژه‌های عام‌المنفعه را داشته باشد. با این وجود حداقل توقع از این باشگاه‌ها آن است که ازپولهنگفت مزبور، در جهت افزایش بی‌رویهدستمزدبازیکنان و شکستن سقف قیمت‌ها استفاده نکنند. همین حالا که این دو باشگاهمنابع مالیمحدودی دارند و دست‌شان به اندازه کافی باز نیست، گاهی دیده می‌شود کهرقابتبین آنها منجر به افزایش سرسام‌آور قیمت بازیکنان می‌شود؛ مهره‌هایی که بعضا لیگ یکی هستند و سابقهبازیدرلیگ برتررا هم ندارند، اما در اثر توجه همزمان این دو باشگاه رقم دستمزدشان چند برابر می‌شود.

به‌عنوان مثال ما در همین چند سال بازیکنی داشتیم که از باشگاه قبلی‌اش ۱۵۰میلیون تومان گرفته بود، اما چون به‌طور همزمان اسم پرسپولیس و استقلال به‌عنوان مشتری در مورد او مطرح شد، ناگهان با قراردادی ۹۵۰میلیونی به یکی از این دو تیم پیوست. حالا فکر کنید سالی ۲۰میلیارد تومان هم به مداخل سرخابی‌ها اضافه شود؛ در این شرایط به‌نظر شما آنها چنین مبلغی را صرف ارتقای زیرساخت‌ها می‌کنند یا به کمک آن به رقابت کور با هم و بالا بردن قبمت بازیکنان می‌پردازند؟ کاش دوستان بعد از وصول حق‌پخش به افزایش دیوانه‌وارتورمدامن نزنند، مدرسه ساختن پیشکش!

آیا حق همه یکسان است؟

یکی از سوءتفاهماتی که در مورد حق‌پخش تلویزیونی وجود دارد و طی ماه‌های گذشته در بسیاری از اظهارنظرهای اهالی فوتبال هم به چشم خورده، مربوط به این است که گویا همه باشگاه‌های کشور گمان می‌کنند بعد از وصول احتمال حق‌پخش تلویزیونی، ناگهاندرآمدآنها به‌شدت افزایش پیدا می‌کند و کل تیم را تکان می‌دهد. این درحالی است که مطلقا نباید در دام چنین توهمی گرفتار شد. در حقیقت حق‌پخش تلویزیونی قاعدتا باید براساس اقبالی که بیننده‌ها به تماشای مسابقات هر تیم دارند توزیع شود. در این میان طبعا علاقه مردم به تماشای مسابقات تیم‌هایی مثل پرسپولیس،استقلال و تراکتورسازیبسیار بیشتر است و آنها درآمد بالاتری از این ناحیه کسب می‌کنند. بنابراین تیم‌هایی که دولتی هستند و درحال حاضر دست‌شان در کیسه صنایع است یا شکل مدیریت خصوصی دارند و امورشان به سختی می‌گذرد، نباید بیش از حد روی این بودجه احتمالی حساب باز کنند. لازم است آنها بدون اتکا به این پول که شاید روزی بیاید، از منافذ موجود برای کسب درآمد استفاده کنند.