در حوزه ورود کشتی های چینی به آب های ایران که اتفاقاً در شبکه های اجتماعی نیز با عکس العمل های زیادی مواجه بود، دو مطلب با هم خلط شده است. اولاً کشتی های چینی در آب های خلیج فارس حضور فیزیکی ندارند چراکه طبق قوانین حقوقی در ایران، کشتی های خارجی نمی توانند در آب های ایران صید کنند. بنابراین آن دسته از کشتی هایی که در مورد آنها بحث ها و نقل های زیادی مطرح می شود، آنهایی هستند که با مشارکت شرکت های ایرانی فعالیت کرده و تغییر پرچم داده اند؛نکته اینجاست که اگر بخواهیم از نظر واقعی به موضوع نگاه کنیم، این کشتی ها در حقیقت چینی بوده و بهره بردار و خدمه کشتی، همگی ملیت چینی دارند .نکته دیگر آن است که مجوزی که برای این صیدها صادر شده، بر اساس نظر موسسه تحقیقات شیلات است که ذخایری از انواع ماهیانی به نام میکتوفیده هست که تاکنون برداشت نشده است؛بنابراین شیلات به کشتی ها اجازه داده تا در این عمق وارد شده و صید داشته باشند. البته بر اساس مجوزهایی که شیلات صادر کرده، این کشتی ها باید در آب هایی با مشخصات خاصی صید کرده و در اعماق خاصی صیادی کنند؛ بنابراین به یک نسبت خاص برای صید این ماهی و صید ماهی های تجاری مجوز داده شده است و آنها باید طبق مشخصاتی که در موافقت اولیه داده شده است که علی الظاهر بین 70 درصد ماهی میکتوفیده و 30 درصد ماهی های دیگر است، صید داشته باشند و تحویل کارخانه بدهند.اشکال کار در اینجاست که این کشتی ها اولاً محدوده صید را رعایت نمی کنند و از مدار جغرافیایی تعیین شده تجاوز می کنند؛ دوم اینکه نسبت صید ماهی های تجاری و میکتوفیده هم رعایت نمی شود

شاید بشود گفت که تلفیقی از هر دو اینهاست؛ به هر حال آن گونه که شیلات ارزیابی کرده، ذخایر میکتوفیده بسیار بالاست و اکنون از آنها استفاده می شود تا از ارزبری واردات پودر ماهی جلوگیری شود. این یک برد برای ایران است؛ اما به هرحال کشتی هایی که برای این کار تجهیز شده اند، تا اعماق 200 متری صید می کنند؛ ضمن اینکه میزانی که از ماهیان تجاری صید می شود، عملاً میزانی نیست که در برآوردهای اولیه سازمان شیلات که در مجوز قانونی هم ثبت شده، باشد. بر این اساس، ما به عنوان اتحادیه صادرکنندگان آبزیان، با معاونت صید سازمان شیلات جلساتی را برگزار کرده و مراتب اعتراض خود را به این موضوع اعلام کرده ایم. البته صیادان محلی و کسانی که کار اصلی آنها صید ماهیان تجاری است نیز در این رابطه حرف هایی برای گفتن دارند؛ ضمن اینکه باید به این نکته توجه کرد که حرف هایی که در فضای مجازی پخش می شود غیرعملی است؛ ضمن اینکه چند وقت پیش هم فیلمی از کشتی هایی که در واقع صید پیاله ای انجام می دهند منتشر و به چینی ها نسبت داده شد که اینها مربوط به خلیج فارس و دریای عمان نبود و تنها یک شایعه بود که چینی ها این ذخایر تجاری ایران را پارو می کنند و آنها را می برند؛ این دیدگاه ها غیرعلمی و بی منطق است؛ اما آنچه واقعیت دارد این است که کشتی های چینی، عموماً نسبت صید را رعایت نمی کنند.

اکنون بحث مالکیت نیست؛عملاً صید بیش از حد مجاز انجام می شود و طرف چینی، ماهی های صیدشده را به کشور چین صادر می کند؛ چراکه سهمی از بار برای خودش است؛ ولی از میزان سهم صادرات، پولی به کشور برنمی گردد؛ چراکه نزدیک 50 درصد مالکیت را متعلق به خود می داند و در واقع به سهامدار چینی تعلق دارد؛ اگرچه شرکت ایرانی است.

اصولاً صیادان داخلی امکان صید به این روش را ندارند و نمی توانند صید میکتوفیده انجام دهند. تمام سناریو این است که ما مجوز برای ماهی هایی صادر کنیم که قبلاً برداشت نمی شده اند و ما نیز باید واردات برای تامین پودر ماهی انجام دهیم تا علاوه بر اشتغال زایی، مواد اولیه بسیاری از کارخانه های ماهی و طیور را تامین کنیم. به هرحال باید ذخایر را به نفع کشور خود برداشت کرد تا از واردات پودر ماهی هم کم شود.

گفته می شود 30 هزار تن ماهی صید شده است، یعنی 6 هزار تن آن پودر می شود؛ در حالی که نزدیک به 150 هزار تن وارد می کنیم.اکنون سهم چینی ها از این صید 50 درصد است ولی ارز آن به کشور نمی آید.چینی ها سهم خود را به نام های مختلف و به شکل های گوناگون اتفاقاً از گمرکات صادر می کنند؛ یعنی به ازای سهمی که در این کشتی ها دارند، ماهی های خود را نیز به چین صادر می کنند؛ اما با وجود ثبت در گمرک، ارز آن به کشور برنمی گردد

شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت مخبر، تاریخ انتشار 31 اردبیهشت 97، کد خبر: 896990 ، www.mokhbernews.ir