در حال حاضر بیش از هفت هزار مهاجر غیرقانونی از مسیر دریا در استرالیا به سر می‌برند که بخش اعظم آن‌ها در زمان تونی ابوت به این کشور وارد شدند، اما دولت فعلی استرالیا با این عنوان که مالیات پرداخت شده از سوی شهروندانش برای افرادی هزینه می‌شود که حتی نام خود را برای درخواست پناهندگی در این کشور ثبت نکرده‌اند، به این افراد هشدار داده است در صورتی که اقدامات لازم برای ارائه پرونده‌شان برای دریافت پناهندگی انجام ندهند، در قبال محافظت از آن‌ها وظیفه‌ای نخواهد داشت.

این افراد در حالی با هشدار دولت استرالیا برای تعیین تکلیف خود مواجه هستند که بیشتر در موطن خود کسی یا چیزی را برای بازگشت ندارند یا احتمالا در صورت بازگشت با پرونده‌ قضایی درگیر خواهند شد.

بخشی از مهاجران استرالیا را اتباع ایرانی تشکیل می‌دهند، افرادی که به هر دلیل خانه و کاشانه خود را رها کرده‌اند و راهی «سرزمین آرزو»هایشان شده‌اند. البته آن‌ها پس از گذشتن از دریایی متلاطم، نه تنها به این سرزمین نزسیده‌اند که اکنون در کمپ‌های جزایر پاپوآ و گینه‌ نو که از وضعیت زندگی پایینی برخوردار است و نیز در شهرهای دیگر استرالیا زندگی خود را در اسارت می‌گذرانند و دولت استرالیا نیز پاسخگوی وضعیت آن‌ها نیست.

در این میان کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد که وظیفه حمایت از پناهندگان و مهاجران را برعهده دارد واکنش شفافی درباره درخواست ایران برای حمایت از مهاجران ایرانی که البته به‌طور غیرقانونی به استرالیا رفته‌اند نشان نداده است.

ایرینا کرنیاک، نماینده کمیسر عالی پناهندگان سازمان ملل متحد در ایران درباره این موضوع گفت: «کمیساریای عالی پناهندگان وظیفه دارد تا در امور پناهندگان فعالیت داشته باشد و تعریف دقیق پناهنده به کسی گفته می‌شود که از کشور خود خارج شده و دیگر توان بازگشت به کشورش را ندارد.»

وی افزود: «این درواقع مسئولیت دولت ایران است که مشخص کند آیا افرادی که به استرالیا رفته‌اند، توانایی بازگشت به کشور را دارند یا نه؟ طبعا از نظر کمیساریا آن‌ها پناهنده نیستند و در دایره حمایت‌های ما جا ندارند.»

کرنیاک در موضع دفاع از دولت استرالیا در این زمینه برآمد و تصریح کرد: «دولت استرالیا تصمیم گرفته است پناهجویان غیرقانونی را اخراج کند. پناه‌جویان غیرقانونی باوجود وضعیت بسیار بد به لحاظ امکانات اولیه و نداشتن هیچ‌یک از حقوق اولیه پناه‌جویی نمی‌خواهند به کشورهایشان باز نمی‌گردند. طبعا این افراد سرمایه، کار، آبرو و حتی در مواقعی خانواده خود را رها کرده و قدم در این راه گذاشتند، از این رو راه بازگشت ندارند و حاضر نیستند درخواست پناهندگی خود را در هیچ یک از کمپ‌ها ارائه کنند، زیرا ارایه درخواست پناهندگی به معنی امضای اخراج اجباری‌شان از استرالیا و بازگشت به کشورشان بدون هیچ گونه پشتوانه مادی و معنوی است و چه بسا در بازگشت باید انتظار دستگیری یا تشکیل پرونده قضایی را داشته باشند.»

کرنیاک در ادامه در پاسخ به این سوال که «کمیساریا چه فعالیت‌هایی در زمینه حمایت از پناهنده‌ها در ایران انجام می‌دهد؟» تصریح کرد: «کمیساریا همواره در تلاش بوده است تا از هر فرصتی که در مجامع و محافل بین‌المللی پیش می‌آمده در راستای معرفی و حمایت از فعالیت‌های ایران استفاده کند و این موضوع، همواره در عالی‌ترین سطح سازمان پیگیری شده است. شخص کمیسر عالی سازمان حمایت از پناهندگان سازمان ملل متحد در تلاش است تا در هر اجلاسی که شرکت می‌کند، بر نقش ایران در حمایت از پناهندگان تاکید کند. البته ما واقفیم که حمایت‌های مالی کمیساریا از ایران ناچیز است.»

وی افزود: «چندی پیش دستیار کمیساریای عالی به ایران سفر کرده بود و این نشان دهنده آن است که این سازمان همواره از تلاش‌های ایران برای رسیدگی به امور پناهندگان حمایت می‌کند. در بازدیدی که او انجام داد موضوع توافق بر سر یک سند راهبردی و بین‌المللی شکل گرفت که قرار است با اجماعی که میان کشورهای جهان انجام می‌شود، درباره میزبانی و حمایت از پناهندگان تصمیم‌گیری شود. این سند قرار است در ماه دسامبر سال جاری میلادی (آذر) تصویب شود.»

کرنیاک تاکید کرد: «یکی از اهداف این سند و پیمان جهانی این است که از حجم باری که بر دوش دولت‌های میزبان پناهندگان است کم شود. مسلما ایران نمونه بارزی از یک کشور میزبان است و همه واقفیم که باید حمایت‌های بیشتری از تهران در این راستا انجام شود. شخص کمیسر عالی در ماه سپتامبر (شهریور) به منطقه سفر و از ایران و افغانستان بازدید خواهد کرد. هدف از این سفر این است که مسئولیت دیگر کشورها در راستای میزبانی از پناهندگان افزایش یابد.»

نماینده کمیسر عالی پناهندگان سازمان ملل متحد در ایران گفت: «قرار است در ماه نوامبر (آبان) در ژنو نشستی در سطح وزیران در زمینه پناهندگان انجام می‌شود. تمرکز نشست بر امنیت و صلح در افغانستان خواهد بود و این فرصت را برای کمیساریا ایجاد می‌کند تا به حمایت کشورهای میزبان از پناهندگان افغان و دفاع از اقدامات جمهوری اسلامی ایران در این زمینه در عالی‌ترین سطح ادامه دهد.»

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات بر گرفته از خبرگزاری  آنا، تاریخ انتشار: 2تیر1397 ، کدخبر: 398696 ،www.ana.ir