شعارسال:هیچ انسان دلسوز به این سرزمین و هیچ آدم با شرفی از اینکه یک گروه کوچک از میان میلیونها ایرانی با هرترفندی سود بادآورده نصیب خودکنند و شکاف طبقاتی را افزایش دهند دفاع نمی کند.

از سوی دیگر هیچ فرد هوشمندی نیست که نداند درپس و پشت افشای شرکتهای دریافت کننده ارزدراین روزها کسانی هستند که می خواهند آدرس اشتباه بدهند و رد پای اصلی ها را پاک کنند. آیا همه دلارهایی که به خزانه بانک مرکزی ریخته می شود همین میزان ارزی است که نزدیک به 1400 شرکت افشا شده دریافت کرده اند؟ تردیدی نیست داستان تلخ بازی راه افتاده از سوی بالاترین مقام اجرایی با هدف پوشاندن چهره های اصلی تصمیم گیری درباره تعیین قیمت دستوری برای دلار و میخکوب کردن نرخ تبدیل دلار به سقف 4200تومان است. آنهایی که این بازی را راه انداخته اند به هردلیل و ازجمله شتاب برای تودرتو کردن داستان نرخ گذاری دلار در اندازه ای کمتر از نصف قیمت بازار شاید به پیامدهای آن فکر نکرده اند و با شتاب دستوری صادرکرده اند. یکی از این پیامدها ، اجتناب بخش خصوصی اصیل و شناسنامه دار ایرانی است که دیگر هرگز خود را وارد بازی های از پیش طراحی شده دولت فعلی نخواهد کرد. دولتی که رییس ان به جای سرزنش کردن کابینه در تشخیص راه درست از مسیر نادرست رانت ساز و اتخاذ سیاست ارزی منجر به ایجاد فساد می خواهد با افشاگری درباره کسانی که ارزدولتی گرفته اند بازی را به نفع خود کند و برای خویش محبوبیت سیاسی بخرد باید بداند درخواست تازه برای حضور بخش خصوصی برای فروش نفت ایران دربازارهای جهانی هرگز با اقبال بخش خصوصی سالم مواجه نمی شود. اگر دربازاری که دولت راه اندازی کرده و سقفی برای خرید سکه تعیین نکرده است فردی با پول خود 53 میلیارد تومان سکه خریداری کرده است ،این گونه به چشم می آید و مسابقه ای برای افشاگری در باره وی راه می افتد چطور انتظار دارید که فردی بیاید دربازار بزرگ نفت شرکت کند. برای اینکه تفاوت ها آشکار شود خوب است یادآورشوم با احتساب هردلار 4200 تومان ارزش پولی که آن جوان 31 ساله به خریدسکه اختصاص داده است حدود 12 میلیون دلار خواهدشد. اگر اما نرخ دلار را حدود 8400 تومان دیروز لحاظ کنیم به عدد6 میلیون دلاردرمی رسیم. حالا فرض کنیم ایران روزانه 2میلیون بشکه نفت صادر می کند که میانگین قیمت آن دربرای سه ماه آینده در 70 دلار برای هربشکه نفت تثبیت شده است در این صورت بخش خصوصی اگر کل نفت را بخواهد خریداری کند باید درروز معادل 140 میلیون دلار پول به بازار بیاورد. شاید گفته شود که خیر کافی است بخش خصوصی فقط 50 درصد این رقم را خریداری کند دران صورت بخش خصوصی باید روزانه 70 میلیون دلار پول به دولت بدهد. این 70 میلیون دلار را باید از کجا و باکدام نرخ تهیه کند؟ درصورتی که ارزش هردلار دربهترین موقعیت 7000 تومان باشد بخش خصوصی ایران باید روزانه پولی معادل نزدیک به 500میلیارد تومان پول وارد بورس نفت کند. حالا فرض کنیم فردی در ایران افرادی هستند که این میزان پول دارند و به بازار نفت ایران آمده و نفت خریده و در بازار جهانی فروخته اند. حالا فرض کنید قیمت نفت در بازار جهانی افزایش قیمت داشته و این گروه خریداران و فروشندگان خصوصی نفت به طور مثال در پایان دادو ستد یک ماه سودی برابر با 5درصد نصیب خود کرده اند . با احتساب خرید روزانه 500 میلیارد تومان نفت ونرخ سود به دست آمده این گروه به عدد سرسام آور ی می رسد که از اندازه درامدهای عادی بسیار بالاتر خواهد بود و به افسانه نزدیک می شود. در این صورت چه تضمینی وجوددارد برخی افراد حتی از میان بالاترین مقامهای دولتی خواستار افشای نام و میزان سود خریداران خصوصی نفت نشوند؟ اگر فردی با پول خود در بازار سکه ای که بانک مرکزی به دستور دولت راه انداخته است حاضر شده و سکه خریده است در فشارروحی و روانی قرار می گیرد که چرا چنین کاری کرده است آیا تضمینی وجوددارد نام و سابقه بخش خصوصی فعالان در بازار نفت افشا نشود؟ با این فرض که مدیران ارشد دولت دوازدهم حسن نیت کامل دارند وتنها دراین روزهای سخت نیست که یاد بخش خصوصی افتاده و از آنها برای حضور در بازار بازار نفت دعوت کرده اند باید به این پرسش جواب داد با تمایل به فشاگری دولتی چه باید کرد؟ واقعیت این است که دولت دوازدهم شوربختانه با برخی رفتارهای عجیب مدیران نهادهای اصلی اقتصادی و گفتارهای هیجان آلود دیگر مقامهای کابینه دیگر آن نهاد معتمد بخش خصوصی نیست و تضمینی برای ورود بخش خصوصی به بازارهای نوساخته دولتی نمی بیند.

شعارسال، با اندکی تلخیص واضافات برگرفته از سایت ساعت 24، تاریخ انتشار11تیر 97، کدخبر: 367294 ، www.saat24.news