شعار سال: حال اقتصاد ایران خوب نیست و این رنج بزرگ، همه حوزه‌ها را بیش‌وکم تحت‌تاثیر قرار داده است. قصه ورزش قهرمانی و به‌خصوص فوتبال ایران اما به مراتب غم‌انگیزتر است. این حوزه بیش از آنکه از نوسانات اخیر اقتصادی آسیب ببیند، قربانی حفره‌های قانونی در ایجاد درآمد است. امروز به جرات می‌توان گفت تراز مالی فوتبال ایران کاملا منفی است و تمامی باشگاه‌های ما با شدت و ضعف متفاوت «زیان‌ده» هستند. به چند مصداق جدید و به روز از ضرر دادن فوتبال ایران توجه کنید تا روشن شود در مورد چه چیزی حرف می‌زنیم.

چقدر درآوردیم؟ چقدر باختیم؟

جمعه‌شب یکی از مهم‌ترین مسابقات فصل فوتبال ایران بین استقلال و تراکتورسازی در ورزشگاه آزادی برگزار شد. این بازی جذاب و پرگل توانست ورزشگاه را تقریبا پر کند و تنها بخشی از سکوها که عمدا بین هواداران دو تیم خالی مانده بود تماشاگر نداشت. در دنیای حرفه‌ای فوتبال، این میهمانی حداقل ۶۰ هزار نفری در سطح مهم‌ترین بازی‌های لیگ باید درآمد هنگفتی نصیب میزبان کند، اما آیا این اتفاق در آزادی رخ داد؟ هرگز! اولا بلیت‌فروشی به شکل سابق یعنی دستی برگشته و این مساله زمینه را برای ورود رایگان و غیرقانونی درصد قابل‌توجهی از تماشاگران فراهم می‌کند، ثانیا در پایان این مسابقه برآورد ۴۵‌میلیون تومانی از خسارات وارد شده به تاسیسات ورزشگاه آزادی انجام شده که باید جبران شود، ثالثا هزینه‌های برگزاری این بازی از جمله اجاره چندده‌میلیونی ورزشگاه و پول برق و آب و تامین امنیت و آمبولانس و... را هم به این لیست بیفزایید و بعد قضاوت کنید که آیا یکی از مهم‌ترین بازی‌های فصل فوتبال کشور که قطعا تا پایان لیگ جزو پنج مسابقه پرتماشاگر امسال باقی خواهد ماند، اصلا سود مالی به فوتبال کشور رساند یا نه؟

اگر هم سودی در کار بوده، یقین بدانید رقمش حداکثر از ۱۰۰ یا ۲۰۰ میلیون تومان تجاوز نمی‌کرده است. در اهواز که وضع بدتر از این بود. آنجا فوق فوقش ۱۵ هزار نفر برای تماشای بازی استقلال خوزستان و پرسپولیس رفته بودند. آنهایی که سابقه حضور در ورزشگاه غدیر را دارند می‌دانند که این استادیوم «راه دررو»های زیادی برای تماشاگران دارد و اصلا عمده سنگ‌ها و سایر اشیای پرتابی را هم همین تماشاگران غیرمجاز به ورزشگاه می‌آورند. خب از آن بازی چقدر پول نصیب ما شد که کلی از آن هم باید صرف بازسازی تجهیزات آسیب‌دیده و درمان ده‌ها مصدوم شود؟ اینجا تازه پای پرسپولیس و استقلال وسط است؛ وگرنه مطمئن باشید در دو مسابقه دیگر این هفته بین گسترش‌فولاد و سپیدرود یا سایپا و ذوب‌آهن، حتی هزینه تامین روشنایی استادیوم هم جبران نشده است!

همین ۳۰ میلیارد ادعایی هم برمی‌گردد؟

امسال خیلی از مدیران و مربیان فوتبال ایران به ریخت‌وپاش‌های سپاهان ایراد گرفته‌اند. سپاهان هنوز با پنج عنوان قهرمانی بالاتر از پرسپولیس پرافتخارترین باشگاه لیگ برتر است و امسال قصد دارد نتایج ضعیف چند فصل گذشته را جبران کند. آن ها خریدهای بسیار زیادی انجام داده‌اند و لیگ را به نوعی نامتوازن کرده‌اند. پس از پایان بازی همین هفته بین سپاهان و پیکان، مجید جلالی در واکنش به اعتراض‌ها نسبت به نمایش تدافعی تیمش گفته بود: «من هم اگر ۷۰ میلیارد بودجه داشتم تیمی می‌بستم که حمله کند.» حالا اما تابش، مدیرعامل سپاهان مدعی شده کل بودجه باشگاه سپاهان با ۷۰ تیم ورزشی مختلف فقط ۲۸‌میلیارد تومان است و آن ها بین چهار تا پنج میلیارد تومان هم از اسپانسر می‌گیرند. خب اصلا بیایید همین ادعا را باور کنیم؛ به نظر شما آیا باشگاه محترم سپاهان در طول سال قادر به جبران همین ۲۸ میلیارد تومان هست؟ وقتی این تیم برای اسپانسر نهایتا به اندازه پنج میلیارد تومان جذابیت دارد، ببینید درآمدش از بلیت‌فروشی و سایر منافذ کسب ثروت چقدر است و آیا می‌تواند بودجه اولیه یا حتی نیمی از آن را جبران کند؟ تازه سپاهان که تیمی نسبتا پرهوادار است. شما ببینید زیر پوست بقیه باشگاه‌های ما مثل همسایه سپاهان یعنی ذوب‌آهن چه می‌گذرد؟

رونمایی مجانی از اشکان و مسعود

درحال‌حاضر اشکان دژاگه و مسعود شجاعی گران‌قیمت‌ترین بازیکنان لیگ برتر هستند که شایعه شده هر کدام ۸۰۰ تا ۸۵۰ هزار دلار از تراکتورسازی دستمزد می‌گیرند. جمعه‌شب در ورزشگاه پر از جمعیت آزادی برای اولین بار از این دو ستاره ملی رونمایی شد، اما افسوس که آنها یک ریال هم برای تراکتور درآمد ایجاد نکردند. مثلا همین حالا که کریس رونالدو به یوونتوس پیوسته، افسانه‌های زیادی در مورد ثروت‌آفرینی‌اش برای بانوی پیر در همان روزهای اول انتقال ساخته شده، اما اشکان و مسعود مفت و مسلم رونمایی شدند! نه بلیت‌فروشی برای معارفه انجام شد، نه پیراهنی برای فروش وجود دارد و نه قرارداد تجاری با این دو بازیکن بسته شده که باشگاه در «حق تصویر» آنها شریک شود. هیچ هیچ هیچ، فقط هزینه خالص! تازه جناب درودگر که به تازگی مدیرعامل تراکتورسازی شده، با افتخار از قول زنوزی مالک باشگاه اعلام کرده هیچ‌کدام از طرح‌های درآمدزایی تراکتور نباید متکی به جیب هواداران باشد! این درحالی است که همه جای دنیا تمام طرح‌های کسب ثروت اعم از بلیت‌فروشی و ارائه اشتراک تماشای تلویزیونی مسابقات و حتی گرفتن اسپانسرهای تجاری، به‌طور مستقیم و غیرمستقیم به جیب هواداران متصل است، اما تمام این آیتم‌ها آن‌قدر جذابیت و لطافت دارند که هوادار از پرداخت هزینه بابت‌شان اکراه ندارد. حالا شما ببینید چه کسانی برای فوتبال ایران و حتی بعضا سطوح بالای اقتصادی در کشور ما نسخه می‌پیچند!

سایت شعار سال، با تلخیص و اضافات برگرفته از سایت روزنامه دنیای اقتصاد، تاریخ انتشار 22 مرداد 97، کد مطلب: 3426217، www.donya-e-eqtesad.com