اما در ایران، هستند گردشگرانی که ظرف تنها یک دهه اخیر دهها بار به شهرهای توریستی کشورهای همسایه رفته اند، اما هنوز، زیبای خفته زاگرس، بهشت غرب ایران، بزرگترین سنگ نوشته جهان، بزرگترین تک بنای سنگی ایران، طولانی ترین غار آبی خاورمیانه و خاستگاه تمدن هفت هزار ساله آریایی را ندیدهاند و آوازهای مقامی مور و هوره و صدها ترانه زیبای فولکلور را نشنیده اند.
کنگاور را به حق می توان به عنوان یکی از گنجینه های تاریخ و طبیعت ایران دانست، اما هموطنان بسیار کمی از وجود آثار و جاذبه های متنوع و متعدد تاریخی آن همچون گودین تپه که سند سکونت هفت هزار و 500 ساله را نشان می دهد و معبد آناهیتا به عنوان بزرگترین تک بنای سنگی کشور با ستون های استوارش که تنها بخشی از جاذبه های تاریخی این شهر می باشد، خبر دارند.
کنگاور یکی از شهرستانهای بسیار زیبای استان کرمانشاه است که در مسیر راه اصلی همدان ـ کرمانشاه واقع شده است و از شمال به اسدآباد، از جنوب به نهاوند، از شرق به تویسرکان و از غرب به صحنه منتهی میشود. این شهر از قدیمیترین حوزههای تمدنی ایران است که براساس یافتههای باستان شناسان سابقه سکونت در آن به بیش از هفت هزار سال میرسد.
جاذبههای گردشگردی هر منطقه به واسطه داشتههای آن منطقه تعریف میشود و با توجه به موقعیت و توانمندیهای شهرستان کنگاور، زمینه گردشگری طبیعی و فرهنگی و زیرمجموعههای آنها وجود دارد.
116 اثر تاریخی ثبت شده ملی در شهرستان کنگاور از دوران مادها، هخامنشیان، ساسانیان، صفویه، اشکانیان و قاجاریه بازتابی از فرهنگ و تمدن ایرانیان را به نمایش گذاشته است.
** معبد آناهیتا
معبد آناهیتا در کنگاور برند گردشگری این شهرستان و بزرگترین تک بنای سنگی ایران است. سنگ بنای نخستین این معبد در عصر هخامنشیان نهاده شد. در دورانهای بعد ساخت آن ادامه یافت و در دوره ساسانیان تکمیل شده و بخوبی مورد بهره برداری قرار گرفت.
این معبد که یکی از مهمترین معابد بزرگ جهان و آثار تاریخی ملی کشور محسوب میشود در داخل شهر کنگاور با مصالح سنگ لاشه، بلوکهای سنگی تراش خورده و ملات گچ نیم کوب ایجاد شده است. مورخان آن را معبدی برای الهه آناهیتا دانستهاند. آناهیتا ایزد بانوی آبهای روان، زیبایی، فراوانی و برکت در دوران پیش از اسلام بوده است.
عدهای از محققان این بنا را کاخی ناتمام معرفی کردهاند که خسرو پرویز پادشاه ساسانی برای همسرش شیرین ساخته است. برخی نیز زمان ساخت آن را به اواخر سده سوم و عدهای از مورخان این معبد را به دوره هخامنشی، اشکانی و ساسانی نسبت میدهند.
** پل تاریخی کوچه
پل « کوچه» در 12 کیلومتری شهرستان کنگاور بر سر راه جاده کنگاور به تویسرکان در کنار روستای کوچه و روی رودخانه خرم رود ساخته شده است. تاریخ ساخت این پل به دوره صفویه و زمان شاه عباس یعنی حدود 400 سال پیش بر میگردد، مصالح به کار رفته در این پل عموما آجر و گچ و قلوه سنگ است و پنج چشمه طاق از نوع جناغی دارد. روزگاری به دلیل حجم زیاد رودخانه پایههای زیرین پل، محافظ و در واقع مهارکننده جریان تند آب بود که اکنون به دلیل خشکی کامل رودخانه کاملا نمایان است.
** گودین تپه
این تپه در 12 کیلومتری جنوبشرقی کنگاور و یک کیلومتری شهر گودین قرار دارد، این تپه تاریخی را نخستین بار در سال 1965 میلادی برابر با 1344 هجری شمسی دکتر کایلریانگ کانادایی حفاری کرد. این تپه هفتلایه تاریخی دارد و آثار به دست آمده از آن حکایت از استقرار طولانی و تقریبا بیوقفه از اواسط هزاره ششم پیش از میلاد است. جدیدترین طبقه آن مربوط به دوران اسلامی و قدیمیترین طبقه متعلق به اواخر دوره نوسنگی است.
آثار به دست آمده در این تپه شامل کاسههای سفالی اتاقهای متعلق به دوران ماد، ستونهای چوبی با پایههای سنگی و الواح سنگی است که از داد و ستد این منطقه با منطقه شوش در آن زمان حکایت دارد. از دیگر جاذبههای این شهرستان میتوان به خانه ساری اصلانی، حمام بزرگ و حمام توکل اشاره کرد.
** طبیعت زیبا و با شکوه
مجموعه جاذبههای طبیعی کنگاور در نوع خود بیمانند هستند. کوهستانهای زیبا و پرصلابتی همچون امروله، بزآو و ... با آن درههایی عمیق و قله های سخت و چشمهسارهای زیبایشان هر بینندهای را مفتون و مسحور خویش میکنند.
در کنار اینها سرابهای زیبایی مانند، سراب کبوترلانه، فش، ماران، گرمه خانی، باباعلی و... هر کدام جاذبههای خاص خود را برای گردشگران دارند. همچنین وجود غارهای ماران و قشلاق دره هر ساله مشتاقان زیادی را به کنگاور میکشاند.
** روستای هدف گردشگری فش
روستای فش از توابع بخش مرکزی شهرستان کنگاور است. با توجه به قدمت بنای زیارتگاه امامزاده سید جمالالدین بن جعفر صادق (ع) و نوشتههایی به خط کوفی بر روی سنگ قبرهای گورستان قدیمی روستا میتوان پیشینه تاریخی روستای فش را به قرون گذشته مرتبط دانست. یکی از مهمترین جاذبههای طبیعی روستا، سراب زیبای فش است که در نزدیکی روستا قرار دارد و اطراف آن را درختان بلند جنگلی، گلها و گیاهان خودرو فرا گرفته است.
این سراب در سال 1382 به عنوان یک اثر گردشگری به ثبت ملی رسیده است.
سراب «کبوتر لانه» در غرب کنگاور با تشکیل رودخانه کبوترلانه در پایاب خود واقع شده و یکی از نقاط تفریحی دامنه روستای کبوتر لانه به حساب میآید.
«سراب ماران» در محل کوه مشرف بر سراب ماران و به فاصله 30 متری از ضلع شمال شرقی سراب تپهای طبیعی قرار دارد این تپه در دامنه جنوبی ارتفاعات متمرکز است که در میان این بقایا علاوه بر سفال، تعدادی سنگهای ترشدار مکعبی شکل (مشخصه آجرهای ساسانی) در محل پراکنده و قابل مشاهده است.
از سوی دیگر این محل چشمانداز بسیار زیبایی مشرف بر دشت زیبای دهلر دارد که فضای سبز و آثار تاریخی زیبایی مضاعفی به طبیعت بکر آن داده است. سوغاتهای این منطقه نیز شامل گلیم، صنایع چوبی معرق و منبت، سازهای سنتی همانند تنبور و سه تار است.
** امامزاده ابراهیم (ع)
بقعه مبارکه امامزاده ابراهیم (ع) در مرکز شهرستان کنگاور و ضلع شمال غربی معبد آناهیتا واقع شده است. امامزاده ابراهیم (ع) از نوادگان امام سجاد (ع) است، آستان مقدس این امامزاده در سال 1336 هجری شمسی بر اثر زلزله به طور کلی تخریب شد و تنها سردر ورودی آن که مربوط به عصر ایلخانی است باقی ماند که بعدها مرمت و طبق نقشههای قبلی بازسازی شد.
** امامزاده باقر (بهاءالدین) (ع)
بقعه مبارکه امامزاده باقر (بهاءالدین) (ع)، در ابتدای ورودی شهر گودین و در کنار تپه تاریخی گودین واقع شده و از نوادگان امام باقر(ع) است. هر سال آستان مقدس امامزاده باقر(ع) پذیرای زائران زیادی از اطراف شهرستان و نیز استانهای دیگر است و با توجه به اینکه در کنار تپه تاریخی گودین واقع شده، دارای 2 جاذبه همزمان تاریخی و مذهبی است.
زبان و گویش مردمان شهرستان کنگاور فارسی محلی، کردی، لری و ترکی ملایری است. جاذبههای طبیعی، تاریخی و مذهبی سرزمین کهن کنگاور مثلثی غنی و گرانمایه را ترسیم و خلق کردهاند که میتوان وزن محور گردشگریاش را به عنوان دروازه ورود گردشگری غرب کشور قلمداد کرد.
با وجود اینکه کنگاور رنگین کمانی از زیباییها و جاذبهها را در دل خویش جای داده است؛ اما حجم فعلی حضور گردشگران در شهرستان هیچ تناسبی با پتانسیلهای تاریخی، فرهنگی و طبیعی این دیار ندارد و برای رسیدن به یک سطح قابل قبول باید تلاش بسیار کرد.
ناشناخته بودن بسیاری از آثار و جاذبه های کهن شهر تاریخی کنگاور در حالی است که این شهر بر سر شاه راه بین المللی تهران – کربلا قرار دارد و هر ساله صدها هزار مسافر از طریق آن بین مرکز کشور و غرب سفر می کنند و این مهم وظیفه رسانه ها و دستگاه هایی چون میراث فرهنگی و شهرداری را برای معرفی کنگاور و شناساندن آن به مردم ایران و جهان سنگین تر می کند.
این میراث گذشتگان برای امروز ایرانیان هست که میتواند برای همیشه، آنها را از اقتصاد تک محصولی نفت، نجات دهد.
فراموش نکنیم که صنعت گردشگری یک صنعت بسیار درآمدزا در دنیاست و امروزه تبدیل به یکی از منابع درآمد اصلی کشورها شده است و افزایش تعداد گردشگر به معنی افزایش درآمد بیشتر منطقه است.
شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات بر گرفته از خبرگزاری ایرنا ، تاریخ انتشار: 28 شهریور 1397 ، کدخبر: 83037847 ، www.irna.ir
وقتی یه استان داره خودش با صدای بلند پتانسیل های اقتصادی خودش رو فریاد میزنه گوش مسئولین سنگین تر میشه