جمعه ۰۷ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 2024 April 26 
از نظر" لیویس" تولیدات رسانه ای اثری مخرب دارد و لذت های سطحی و سرسری را جایگزین ارزش های اصیل، ادبیات و هنر می کند.
شعار سال : اولین کتابی که در زمینهء سواد رسانه نوشته شده، کتاب فرهنگ و طبیعت اثر؛ فرانک ریموند لیویس" است که در سال ۱۹۳۳ در لندن چاپ شد. این کتاب با ابراز یک نگرانی جدی شروع میشود. "لیویس" در مقدمه آن می گوید: "بسیاری از معلمان و اساتید انگلیسی دچار نگرانی، شک و تردید شده اند.برای آنان این سوال به طور جدی مطرح است که این درس ها که دانش آموزان در کلاس فرا می گیرند، در مقابل موج عظیم و موثر تبلیغات، فیلم ها و اخبار، چه اثری می تواند داشته باشد؟ "
" لیویس" شاهد یک رقابت نابرابر میان کلاس درس و رسانه بود و از این جهت احساس خطر می کرد.
از نظر" لیویس" تولیدات رسانه ای اثری مخرب دارد و لذت های سطحی و سرسری را جایگزین ارزش های اصیل، ادبیات و هنر می کند.
نکتهء دیگر این است که این دغدغه و نگرانی جهت خاصی دارد.
نگاه انتقادی لیویس در درجهء اول متوجه فرهنگ عامه آمریکایی است. او رسانه ها و محصولات رسانه ای آن را امپریالیسم فرهنگی آمریکایی می خواند و کشور های انگلیسی زبان و تا حدودی کشور های آمریکای لاتین را در معرض هجوم آن می دید.
"لیویس" و" تامپسون" به معلمان انگلیسی به عنوان یک مبلغ مذهبی نگاه می کردند که در نقش یک قهرمان باید سنگربان ارزش های فرهنگی در جامعهء رو به تغییر باشد.
تامپسون، شاگرد لیویس هم از مقابله با لهجهء فاسد کنندهء هالیوود سخن می گفت.
از نگاه تامپسون سینما و محصولات فرهنگی مکتوب آمریکا فاسد کنندهء ذائقه و تغییر دهندهء عادات جوانان آینده آمریکایی خواهد بود.
پیشنهاد لیویس برای رفع این نگرانی
نظر لیویس این بود که راه مقابله با هجوم گسترده، آموزش است.
او می گوید اگر قرار باشد فقط به یک چیز اعتقاد داشت باشیم آن چیز آموزش خواهد بود.
مجموعه ای که او در صدد آموزش آن بود، بعدها سواد رسانه ای نام گرفت.
یعنی همان طور که خواندن و درک متون ادبی نیاز به آموزش دارد، خواندن متون رسانه ای هم نیاز به اموزش دارد.
تحقیقات نشان می دهد که بسیاری از کودکان تا سن هشت سالگی حتی از نیت سازندگان آگهی های تجاری آگاه نیستند و صادقانه به آن ها اعتماد می کنند.
برای این که کودکان درک صحیحی از اهداف یک تبلیغ تجاری داشته باشند، آموزش لازم است.
به همین خاطر لیویس متون تبلیغاتی را مانند متون ادبی وارد آموزش کرد و به تدریس آن پرداخت. و سواد رسانه بتدریج از دل این آموزش بیرون آمد.
لیویس درک کرد که رسانه هم مانند ادبیات نیاز به آموزش دارد و سعی کرد این خلاء را پر کند.
کودکان از یک سالگی با تلویزیون ارتباط برقرار می کنند اما شاید تا پایان عمر آموزشی در مورد ارتباط با آن نبینند.
کاری که لیویس در انگلستان شروع کرد روز به روز گسترش یافت، تا آنجا که در سال ۲۰۰۴ وزیر فرهنگ انگلستان اعلام کرد سواد رسانه اهمیتی به اندازه ریاضیات و علوم دارد.
" لیویس" شاهد یک رقابت نابرابر میان کلاس درس و رسانه بود و از این جهت احساس خطر می کرد.
از نظر" لیویس" تولیدات رسانه ای اثری مخرب دارد و لذت های سطحی و سرسری را جایگزین ارزش های اصیل، ادبیات و هنر می کند.
نکتهء دیگر این است که این دغدغه و نگرانی جهت خاصی دارد.
نگاه انتقادی لیویس در درجهء اول متوجه فرهنگ عامه آمریکایی است. او رسانه ها و محصولات رسانه ای آن را امپریالیسم فرهنگی آمریکایی می خواند و کشور های انگلیسی زبان و تا حدودی کشور های آمریکای لاتین را در معرض هجوم آن می دید.
"لیویس" و" تامپسون" به معلمان انگلیسی به عنوان یک مبلغ مذهبی نگاه می کردند که در نقش یک قهرمان باید سنگربان ارزش های فرهنگی در جامعهء رو به تغییر باشد.
تامپسون، شاگرد لیویس هم از مقابله با لهجهء فاسد کنندهء هالیوود سخن می گفت.
از نگاه تامپسون سینما و محصولات فرهنگی مکتوب آمریکا فاسد کنندهء ذائقه و تغییر دهندهء عادات جوانان آینده آمریکایی خواهد بود.
پیشنهاد لیویس برای رفع این نگرانی
نظر لیویس این بود که راه مقابله با هجوم گسترده، آموزش است.
او می گوید اگر قرار باشد فقط به یک چیز اعتقاد داشت باشیم آن چیز آموزش خواهد بود.
مجموعه ای که او در صدد آموزش آن بود، بعدها سواد رسانه ای نام گرفت.
یعنی همان طور که خواندن و درک متون ادبی نیاز به آموزش دارد، خواندن متون رسانه ای هم نیاز به اموزش دارد.
تحقیقات نشان می دهد که بسیاری از کودکان تا سن هشت سالگی حتی از نیت سازندگان آگهی های تجاری آگاه نیستند و صادقانه به آن ها اعتماد می کنند.
برای این که کودکان درک صحیحی از اهداف یک تبلیغ تجاری داشته باشند، آموزش لازم است.
به همین خاطر لیویس متون تبلیغاتی را مانند متون ادبی وارد آموزش کرد و به تدریس آن پرداخت. و سواد رسانه بتدریج از دل این آموزش بیرون آمد.
لیویس درک کرد که رسانه هم مانند ادبیات نیاز به آموزش دارد و سعی کرد این خلاء را پر کند.
کودکان از یک سالگی با تلویزیون ارتباط برقرار می کنند اما شاید تا پایان عمر آموزشی در مورد ارتباط با آن نبینند.
کاری که لیویس در انگلستان شروع کرد روز به روز گسترش یافت، تا آنجا که در سال ۲۰۰۴ وزیر فرهنگ انگلستان اعلام کرد سواد رسانه اهمیتی به اندازه ریاضیات و علوم دارد.
شعار سال، بااندکی اضافات و تلخیص برگرفته از انجمن علمی مدیریت رسانه
برگزیده ها