او افزود:« چرا سازمان جنگل ها در برابر طرحی که 63 کیلومتر آن از داخل جنگل های هیرکانی می گذرد سکوت کرده است و با آن مخالفتی نمی کند؟ حتی درباره آن اظهارنظری هم نکرده اند( به جز پاسخی که دیروز معاون امور جنگل به خبرنگار اسکان نيوز داد). واقعا سوال اینجاست که چرا سکوت کرده اند؟»

کیادلیری گفت:« اصلا شما تا امروز سراغ دارید این آقایان درباره یک موضوع مرتبط با سازمان جنگل ها اعتراض کرده باشند؟ الان در مساله واگذاری ها و در کشت اراضی شیبدار، یا سکوت کرده و یا همراهی کرده اند. درباره واگذاری "کنوانسیون تنوع زیستی" که باعث از بین رفتن همین جنگل ها ومراتع می شود هم سکوت کردند. من موردی را سراغ ندارم که این آقایان به موضوع منتقدانه ورود کرده باشند و با آن مخالفت کرده باشند.»

این عضو هیات علمی با اشاره به نمونه ای از ناکارآمدی سازمان متولی جنگل گفت:« این آقایان فقط و فقط، منتقدان علمی خودشان را پس می زنند.یک موردی را مثال می زنم. رفع تداخلات را توجیه می کنند که عرصه را می گوییم و اعیان را نمی گوییم. در بحث کشت اراضی شیبدار و واگذاری ها هم همین طور است. در تمام جلسات خصوصی هم دنبال همین ها هستند. کدام یک را سراغ دارید که بخواهند حرفی و نقدی بیان کنند؟ یک کارشناس وظیفه دارد که نظر علمی خودش را بدهد؛ نه اینکه درگیر بشود؛ فقط نظرش را بدهد. اگرچه مسوولان بالادستی سازمان آن نظر را توجه نکنند و یا نادیده بگیرند و یا به کار نگیرند. من نظرکارشناسی ام را بگویم که اقلا دل دیگران آرام بشود که کار درست است.

آمایش سرزمین

کیادلیری افزود:« من متاسفم برای تمام بخش های سازمان جنکل ها، معاونت ها و حتی "موسسه تحقیقات جنگل ها ومراتع" که در تمام بخش ها و مسائل سکوت کرده اند. شما تا امروز یک جا یک نظر از این آقایان شنیده اید؟ بیایند به ما بگویند که راجع به یک موضوع، نظر کارشناسی داده اند و یا ایستادگی کرده اند.»

رییس انجمن علمی جنگلبانی کشور در ادامه گفت:« کسانی که در پست هایی می آیند که تخصص و آگاهی و یا شهامت کار درست را ندارند در اصل آنجا را قصب کرده اند و حقوقی هم که می گیرند حقوق درستی نیست. این ها از نظر من همه اش خیانت است و اگر کسانی توانایی ندارند باید استعفا بدهند و بروند.»

این دکترای جنگل همچنین گفت:« کسانی که خودشان را مادر و پدر جنگل می دانند و متولی جنگل هستند الان کجا هستند و چرا سکوت کرده اند؟ به هر حال 63 کیلومتر آب خزر از داخل جنگل عبور می کند و زخم بزرگی را در جنگل ایجاد خواهد کرد.»

کیادلیری با اشاره به اینکه اگر اعتقاد به آمایش سرزمین داریم چرا این همه طرح های بدون آمایش را کلید می زنیم تاکید کرد:« آیا اگر آمایش سرزمین اتفاق بیفتد اجازه می دهد این انتقال از دل جنگل را اجرایی کنیم؟ا گر به توان اکولوژیک برای کاربری مناسب اعتقاد داریم نباید این گونه بی گدار به آب بزنیم. اینها پایه و اصول توسعه باقاعده است و کسی که به این ها اعتقاد دارد چنین کاری می کند؟»

نابودی طبیعت شمال کشور

رییس انجمن علمی جنگلبانی افزود:« زخم دیگری که این طرح ایجاد می کند چنگی است که به چهره طبیعت شمال می اندازد؛ مانند تمام زخم های دیگر که باعث تکه تکه کردن و زخمی کردن جنگل ها شد و آنها را از حالت بکر درآورد. "سازمان جنگل ها ومراتع وآبخیزداری" برای این ها چه جوابی دارد؟ آیا آن هزینه هایی که ارزیابی کردند و خسارت جنگل را با حساب و کتاب قیمت چوب آن، محاسبه کردند این بود و خشکسالی امروز شمال را پیش بینی کردند؟ آیا یخچال های بالادست را که دارد از بین می رود، چشمه ها قبل از زمان مقرر دارند در مازندران وگیلان وگلستان خشک می شوندنمی بینند؟ آیا 130 رودخانه دائمی را که در حال تبدیل به رودخانه های فصلی شده اند، در این محاسبه ها دیده اند؟ یخچالی هم باقی نمانده؛ آیا نمی بینند که در شهریور قهوه ای شدن و زرد شدن درختان به دلیل خشکی هوا را داریم؟ مگر نمی بینند؟»

کیادلیری گفت:« شما الان بروید مراتع بالادست شمال کشور؛ آدم وحشت می کند. من وقتی رفتم جنگل را دیدم و بعد دیدم مراتع چقدر اوضاع خرابی دارند؛ با یک باران سیل می آید. اما مسوولان خواب هستند و فقط نگران این هستند که بهره برداری ممنوع شده و برویم بهره برداری را توجیه کنیم؟»

این دکترای جنگل با گلایه از عدم توجه به نظرات کارشناسان گفت:« آخرین حدی که ما کارشناسان بتوانیم نظر بدهیم از بیرون، این است که یک نظر علمی بدهیم؛ اما آیا متولیان توجه می کنند؟ در صورتی که کمپانی های بزرگ و افراد سیاسی، هم قدرت سیاسی دارند و هم توان مالی و ما نمی توانیم از آنها بهره ببریم. این وسط می مانند دولتمردان و مجلس که اگر حمایت نکنند و قوانین درستی مصوب نکنند و چنین طرح ها را نیز بپذیرند وضعیت منابع طبیعی و جنگل از این هم وخیم تر می شود.»

کیادلیری افزود:« من از سازمان جنگل ها هیچ توقعی ندارم؛ چون سازمان جنگل هایی که مدیران حفاظت آن می گویند برای مبارزه با گیاهان انگلی، بُز وارد جنگل کنیم، چه انتظاری می توان از آنها داشت؟ اول فکر کردم دارند شوخی می کنند؛ ولی دیدم دارد صورتجلسه می شود. آن وقت همین افراد به منتقدان انگ می زنند. اصلا در این سازمان، افرادی را که آورده اند که مخالفت نکنند.»

چه اتفاقی بدتر از این؟!

او هشدار داد:« چه اتفاقی باید بیفتد که دستگاه متولی جنگل متوجه اوضاع وخیم منابع طبیعی بشوند و این نابودی را ببینند؟ اینکه ما می گوییم 30 سال دیگر جنگل های شمال از بین می رود حرف نیست؛ واقعیت است. حتما باید 40 میلیون اصله شمشاد نابود بشود؟ باید ممرز گلستان خشک بشود باز هم متوجه نشوید؟ اصلا آیا می خواهید متوجه بشوید یا نه؟ کی می خواهند متوجه بشوند؟»

کیادلیری افزود:« سازمان جنگل ها به جای رسیدگی به مسائل جنگل ها، فقط جواب منتقدان را می دهد و آنها را متهم می کند. گیرم که ما نقد نادرست می کنیم؛ شما وظیفه خودتان را رها کرده اید و ایستاده اید مقابل ما؟ ضمن اینکه آیا نقدهای ما به زیان شماست؟ ما اگر حرف نمی زدیم که بودجه گیاهپزشکی تان از 5 میلیون به 3 میلیارد نمی رسید.»

این عضو هیات علمی دانشگاه تاکید کرد:« "سازمان جنگل ها، مراتع وآبخیزداری" سکوت محض می کند و در عین حال هیچ کاری هم انجام نمی دهد. الان یک عده در این سازمان همه وظایف خودشان را رها کرده اند و فقط در پی بهره برداری هستند. به جای اینکه همه انرژی بگذارند و بگویند بودجه بدهید که ما از آنها یک برگ کم نکنیم، دارند انرژی می گذارند که "بهره برداری کنیم و درخت قطع کنیم"! آیا این راهکار است که برای حفاظت از جنگل، بهره برداران را به داخل جنگل بفرستیم تا درخت قطع کنند؟ کجای دنیا با درخت قطع کردن توانسته اند جنگل را حفظ کنند. بعد اسم خودتان را استاد دانشگاه می گذارید؟ همه مان داریم خیانت می کنند.»

دو نعمت منحصر به فرد در شمال کشور

او گفت:« ما شمالی ها دو نعمت بزرگ داریم که قدر آن را نمی دانیم. یکی خزر و یکی جنگل های هیرکانی. شمال در سراسر خاورمیانه، چنین ثروت عظیم خدادادی را پیدا نمی کنید. اگر این کفران نعمت نیست پس چیست؟ ما منتظریم یک قهرمان بیاید و مراقب این ثروت عظیم باشد. در صورتی که ما خودمان باید این کار را انجام بدهیم. اما به جای حفاظت، تا فرصت دست بدهد هر یک از ما منفعت طلبی و دست اندازی به جنگل می کنیم و از در آن ویلا می سازیم و درخت قطع می کنیم. الان ببینید یک تعداد افراد ساحل را اختصاصی سازی کرده اند و در آن ویلاهای شخصی ساخته اند. می خواهی دریا بروی راه نداری؛ می خواهی بالای کوه بروی همه اش شده ویلا و راه نداری. سازمان متولی چه کار می کند؟ سازمان متولی درگیر حاشیه ها و بچه بازی هاست؛ تلافی های کودکانه . آیا چنین سازمانی می تواند درگیر 83 درصد کشور باشد؟»

کیادلیری خطاب به مدیران سازمان متولی جنگل ومراتع گفت:« اگر واقعا اعتقاد به کار کارشناسی و توانمندی های خود اعتقاد دارید بیایید به درستی اعتراض کنید و اعلام کنید که ما بودجه نداریم؛ جایگاه خودتان را بخواهید و بگویید اگر من یک سازمان حاکمیتی هستم، حرف من هم باید حاکمیتی بوده و فصل الخطاب باشد. ولی این ها متاسفانه چون می خواهند صندلی ها و پست ها حفظ شود همه چیز را مهندسی می کنند حتی اطلاعات را سرپوش می گذارند؛ اطلاعاتی که باید در اختیار پژوهشگران و محققان باشد و آنها را بخوانند و نقد کنند و راهکار بدهند را هم سرپوش می گذارند تا به کسی نرسد.»

او همچنین درباره فرآیند نادرست انتخاب مدیران این سازمان گفت:« این مدیران با کدام شاخص انتخاب می شوند؟ تخصص؟ تجربه؟ توانایی دریافت مسائل؟ توانایی تحلیل؟ این می شود که در لایحه بودجه، بودجه محیط زیست یک دهم درصد کل بودجه کشور هم نمی شود. برخی مدیران با ماموریت واگذاری اراضی به سازمان جنگل ها آمده اند؛ نگاه نکنید دوتا حرف خوب هم راجع به جنگل می زنند. با حکم واگذاری آمده اند. مگر وظیفه سازمان جنگل ها،مراتع وآبخیزداری این است؟»

یک جریان در انتخاب مدیران

کیادلیری از مسوولان پرسید:« "کنوانسیون تنوع زیستی" را چرا به "جهادکشاورزی" واگذار می کنند؟ چون مدیری را که به سازمان جنگل ها می فرستند با ماموریت "واگذاری و کشت اراضی شیبدار" می فرستند. در سازمان محیط زیست هم همین گونه است؛ در این سازمان کسی را مدیر می کنند که اجازه بدهد "کنوانسیون تنوع زیستی" برود به "وزارت جهادکشاورزی" و با خیلی از پروژه هایی که در این راستاست از جمله تراریخته ها موافقت کند؛ وقتی این ها را کنار هم می گذاری متوجه می شوی که این یک جریان است.

آمار عجیب درختکاری

رییس انجمن علمی جنگلبانی ایران افزود:« در مقابل این کوته فکری ها و مدیریت فشل، آمارهای عجیب و غریبی می دهند و در هفته منابع طبیعی از درختکاری میلیونی صحبت می کنند. اگر آمار درختکاری سازمان جنگل ها را در این سال ها جمع ببندید امروز باید تمام سطح ایران و حتی دریای خزر هم جنگلکاری شده باشد.»

کیادلیری گفت:« سازمان جنگل ها در فرهنگ سازی هم موفق نبوده است. من کار نادرست مردم را توجیه نمی کنم ولی وقتی دولت و مافیاها بر منابع ملی مملکت چنگ می اندازد و مردم سهمی از این منافع ملی نمی برند مردم "حق طلبی" می کنند و هنگامی که به حق طلبی شان پاسخ مثبت داده نمی شود شروع می کنند از راه های نامشروع، دور زدن قانون، رشوه و غیره سعی می کنند حق خودشان را بگیرند. همین است که در یک رقابت وحشتناک برای منفعت طلبی قرار می گیرند. وقتی مجلس قانونی را می خواهد وضع کند که هر کسی تجاوز به اراضی کرده را ببخشید چه نتیجه ای دارد؟ این ها نشان می دهد سازمان جنگل ها شده بنگاه زمین، یعنی واگذاری زمین و اراضی، یعنی توجیه یکسری زدوبندها، فقط با اسم ها خوب این ها را می پوشانیم. به تخریب و دست اندازی و تجاوز می گویند مشارکت مردمی. هیچ جای دنیا به این ها نمی گویند مشارکت مردمی. در هیچ جای تجاوز و واگذاری ها را نمی گویند گردشگری. هیچ کجای دنیا آفرود را نمی گویند گردشگری.»

او هشدار داد:« با این وضعیت کار طبیعت مان تمام شده است. اصلا دیگر نباید این سوال را پرسید. جنگل های ما دیگر از دست رفته هستند و نهایتا تا 30 سال دیگر بمانند. چرا نمایندگان شمال درباره این طرح، کاری نکردند؟ اگر اعتقاد دارند باید تا آخر بمانند و ایستادگی کنند. چرا کوتاه آمدند. اگر هم از نظر کارشناسی به این نتیجه رسیده اند که آب باید انتقال بشود به ما هم بگویند ما هم متوجه بشویم.»

شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات بر گرفته از سایت خبری تحلیلی اسکان ، تاریخ انتشار: 15 اسفند 1397 ، کدخبر: ۱۷۹۹۵ ، www.eskannews.com