شعار سال: به نظر می‌رسد انگلیس که از عوامل تاسیس جماعت افراط گرای اخوان المسلمین بود تا ابزار دست آن در خاورمیانه باشد بار دیگر از این ابزار خود در پرونده‌های داغ‌تر منطقه و بخصوص پرونده سوریه استفاده می‌کند.

روزنامه تایمز انگلیس اخیرا نوشت نیروهای انگلیسی به آموزش عناصر مسلح وابسته به گروه‌های موسوم به معارض سوری در اردن بسنده نکرده و با ورود به خاک سوریه در حمایت از یک گروه خاص، علیه داعش می‌جنگند.

براساس این گزارش کماندوهای انگلیسی مستقر در اردن برای حمایت از گروه موسوم به ارتش جدید سوریه مکرر وارد سوریه می‌شوند.

در این گزارش فاش شده است که «ارتش جدید سوریه» از نیروهای ویژه سوری که از ارتش سوریه جدا شده‌اند تشکیل و به کمک انگلیسی‌ها ساماندهی شده است.

بنابراین ماموریت آموزش شبه نظامیان ارتش جدید سوریه توسط گروهی از نیروهای ویژه انگلیسی یکی از اشکال بازگشت انگلیس از دروازه اخوان المسلمین به منطقه است چرا که در حال حاضر سیاست انگلیس در قبال منطقه اجازه حاضر کردن مستقیم جماعت اخوان المسلمین را نمی‌دهد و در دسامبر گذشته، لندن تنها به صدور تصمیمی مبنی بر نظارت بر فعالیت‌های اخوان در انگلیس اکتفا کرد.

گزارش‌های رسانه‌ای درباره کمک بالگردهای انگلیسی به عملیات ناکام شبه نظامیان ارتش جدید سوریه علیه شهر «بوکمال» واقع در شرق استان دیر الزور ثابت می‌کند که انگلیسی‌ها به دنبال جایی برای خود در میدان سوریه هستند تا به سهمی از نفت این کشور دست یابند.

به نظر می‌رسد رقابت بین المللی در صحنه سوریه شدت گرفته است، حضور نیروهای فرانسوی و آلمانی در منطقه «تله النور» در جنوب شهر «عین العرب» در شمال سوریه و موافقت پارلمان نروژ با اعزام نیروهای زمینی به سوریه، ثابت می‌کند که ائتلاف آمریکایی اقدامات عملی خود را برای تحمیل طرح تجزیه سوریه آغاز کرده است.

از آنجایی که نیروهای انگلیسی در منطقه واحدی از سوریه هستند به نظر می‌رسد که انگلیس تصمیم به حضور در منطقه‌ای گرفته که هیچ کدام از طرف‌های بین المللی بحران سوریه برسر آن رقابتی ندارند.

اما مساله قابل توجه این است که دولت انگلیس و دیگر دولت‌های حامی شبه نظامیان در داخل سوریه قادر به رام کردن مخالفان مسلح سوریه نشدند، چرا که این مخالفان، «ارتش جدید سوریه» و پیش از آن «نیروهای دموکراتیک سوریه» را متهم کردند که با مبارزه با داعش به دولت سوریه خدمت می‌کنند و مبارزه با داعش تنها به نفع دمشق تمام می‌شود .

مخالفان مسلح سوریه، نیروهای ارتش جدید سوریه و نیروهای دموکراتیک را که در میدان نبرد سوریه تحت فرماندهی آمریکا هستند به دلیل اینکه به هیچ کدام از مواضع ارتش سوریه یا متحدانش حمله نمی‌کنند، به باد انتقاد گرفتند علی رغم اینکه، این نیروهای تحت حمایت ائتلاف دولت سوریه را دشمن خود می‌دانند.

به نظر می‌رسد مخالفان موسوم به مخالفان ریاض نگرانند که مجبور شوند کردها را در ترکیب هیات خود در دور آتی مذاکرات سوریه در ژنو شریک کنند، مخالفان ریاض و بخصوص گروه‌های «جیش الاسلام» و جنبش «احرار الشام» با یگان‌های کُرد دشمنی دارند چرا که این یگان‌ها مانع تشدید محاصره نبل و الزهراء در ریف حلب شده و جلوی سیطره مخالفان مسلح بر بسیاری از مواضعی را گرفتند که می توانست بر روند تحولات حلب و دیگر مناطق سوریه تاثیرگذار باشد.

می‌توان گفت که مخالفان سوریه از بیم به خطر افتادن منافع رژیم آل سعود در داخل سوریه از هر گونه عملیات نظامی به سوی مناطق تحت سیطره داعش انتقاد می‌کنند، با وجود اینکه شبه نظامیان ارتش جدید سوریه نیز مورد حمایت ریاض هستند و نگرانی‌های آل سعود در این است که مناطق نفت خیز تحت سیطره داعش در سوریه به چنگ شبه نظامیان مورد حمایت آمریکا قرار گیرد و از آنجایی که احتمال آشتی نیروهای دموکراتیک با دولت سوریه در صورت حصول توافقی بین آنها بر سر مسائل سیاسی وجود دارد، رژیم سعودی با سیطره آنها بر مناطق نفت خیز مخالف است.

کما اینکه شبه نظامیان ارتش جدید سوریه که نزدیک به انگلیس هستند به آسانی می‌توانند به رژیم آل سعود پشت کرده و این رژیم قادر به اعتراض نخواهد بود چون قدرت تمرد بر تصمیم قدرت‌هایی که آن را در منطقه هدایت می‌کنند، ندارد.

چه بسا رژیم آل سعود قدرت خود را در تحریک مخالفان به حمایت از داعش در برابر پیشروی نیروهای دموکراتیک یا عملیات ارتش جدید سوریه از رژیم صهیونیستی می‌گیرد، چرا که این رژیم حضور گروه‌های تندرو در خاک سوریه را دستاوردی میدانی برای خود در داخل سوریه می‌بیند، بنابراین این گروه‌ها ارتباط مستقیمی با تل آویو دارند و وقایع مختلف این امر را ثابت کرده است.

نیروهای عراقی در جریان حمله به مقرهای داعش در بسیاری از مناطق عراق به تجهیزات جاسوسی و مخابرات نظامی ساخت اسرائیل دست یافتند و از آنجایی که آل سعود روابط آشکاری با رژیم اسرائیل دارد، منطقی است که منافع خود را در سایه اسرائیل جستجو کند، چرا که همپمانی با تل‌آویو برای آل سعود همچون قایقی است که آن را از غرق شدن در سیاست‌هایی که طی مراحل گذشته بخصوص در پرونده یمن و سوریه به کار گرفتند، نجات بدهند.

آمریکا به پرونده امنیتی اسرائیل متعهد است بنابراین امنیت ملی اسرائیل در مرحله کنونی برای آمریکا اولویت دارد و رژیم آل سعود هم تنها ابزاری برای تحریک مخالفان علیه هر گونه تحرک میدانی است که می‌تواند به پایان تروریسم در داخل سوریه منجر شود و فرقی نمی‌کند که چه کسی به تروریسم پایان بدهد به نظر می‌رسد تل آویو در مرحله کنونی به امنیت تحرکات آمریکا در داخل سوریه اهمیتی نمی‌دهد.

در هم تنیدگی سیاست‌های بین المللی در خصوص پرونده سوریه نشانه رقابت شدید بین قطب‌های محور آمریکایی بر سر سیطره بر مناطق نفت خیز و حفظ تروریسم در داخل سوریه است بنابراین می‌توان گفت که تل آویو انگلیس را به دلیل حمایت از ارتش جدید سوریه تهدیدی برای منافع خود در سوریه می‌بیند کما اینکه حمایت آمریکا و بقیه کشورها از نیروهای دموکراتیک را نیز تهدیدی برای منافع خود می‌داند.

اسرائیل مایل به حمایت از داعش و دیگر گروه‌های تروریستی است تا پرونده میدانی سوریه پیچیده‌تر شود به گونه‌ای که گروه‌های تروریستی به جان هم بیفتند آن هم در زمانی که همه این گروه‌ها با ارتش سوریه درگیر هستند تا پرونده سوریه در خارج از دایره تروریسم قرار گیرد.

با اندكي تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری فارس، تاریخ انتشار: 12 تیر 1395، کد مطلب13950411001232: www. farsnews.com