این مساله سوالاتی را در مورد عاملی که پشت حمله به نفتکش‌ها وجود داشته و اهداف آن به دنبال داشت؛ آیا حملات برای شکست دادن میانجیگری‌هایی انجام شد که طرف‌های غربی برای کاهش تنش بین تهران و واشنگتن در پیش گرفته اند؛ بویژه آنکه این میانجیگری‌ها بنا به درخواست ترامپ انجام شده است.

بدیهی است که اینگونه حملات به نفتکش‌ها در منطقه خلیج به نفع ایران نیست؛ چرا که به تازگی درگیری بین این دو کشور به مرحله ای رسیده که ایران یقین دارد ایالات متحده جرأت به راه انداختن جنگی علیه آن را نداشته و در عین حال توان به صفر رساندن صادرات نفت ایران را نیز ندارد.

طبق اطلاعات، دو نفتکش که در خلیج عمان هدف گرفته شدند، حامل محموله نفت برای ژاپن بودند و همین نکته نشان دهنده آن است که حمله مذکور با هدف شکست تلاشهای ژاپن، مجازات آن برای از سرگیری خرید نفت ایران و کمرنگ شدن نقش ژاپن بعنوان واسطه بین واشنگتن و تهران صورت گرفته است... از این رو، طرفی که پشت حمله به دو نفتکش قرار دارد، از تحولات اخیر مبنی بر کاهش تنش بین واشنگتن و تهران متضرر می شود.

اگر به طرفهایی که از تحولات اخیری که به نفع ایران جریان دارد و همچنین از کاهش گفتمان جنگ از سوی واشنگتن آسیب می بینند، نگاه دقیقی داشته باشیم، باید گفت در مقدمه آنها رژیم صهیونیستی است که از طریق لابی های خود در واشنگتن و با استفاده از نومحافظه کاران برای فشار بر دولت ترامپ در راستای خروج از توافق هسته ای و حرکت به سمت جنگ با ایران، تلاش می کند.

در مرتبه بعدی، داعیان جنگ در واشنگتن جای می گیرند که مخالف سیاست ترامپ مبنی بر مذاکره با ایران هستند.. در این میان، عربستان نیز از هدف گرفته شدن نفت کش‌ها سود می برد؛ چرا که سعودی‌ها با تغییر قطب نمای دشمنی با اسرائیل، به سمت دشمنی با جمهوری اسلامی، با رژیم صهیونیستی هماهنگ هستند؛ بویژه آنکه مسئولان در ریاض از موضع گیری های ترامپ پس از انفجار نفت کش‌های در بندر الفجیره و حرکت به سمت تنش زایی و جنگ با ایران، ناامید شدند.

اما حمله به نفت‌کش ها در خلیج عمان، بار دیگر بر نیاز غربی آمریکایی به آتش بس با ایران و قطع راه طرفهایی که برای افزایش درگیری ها و متشنج شدن اوضاع تلاش می کنند، تاکید کرد؛ به این دلیل که نا امنی در مسیر عبور نفت کش‌ها از خلیج فارس و باب المندب، خطر بزرگی برای این دولتها در بردارد.

در این شرایط، امور به کدام سو می رود؟

تمام شاخص ها حکایت از آن دارد که گزینه جنگ محتمل نیست؛ چرا که واشنگتن به دنبال یک جنگ پر هزینه با عواقب سنگین نیست؛ جنگی که می تواند منجر به افزایش سرسام آور قیمت نفت شود. در مقابل، گزینه مذاکره بین تهران و واشنگتن نیز احتمال بسیار ضعیفی دارد؛ به این جهت که تهران هرگز بازگشت به مذاکرات را بدون التزام واشنگتن به توافق هسته ای قبول نمی کند.

گذشته از این، بازگشت ترامپ از ادعاهایش در مورد مذاکره با ایران، می تواند شکست بزرگی برای سیاستهای وی در قبال ایران بوده و نوسان شدید او در این باره را آشکار کند.

بنابراین، به احتمال قوی، درگیری بین ایران و ایالات متحده ذيل «نه جنگ و نه مذاکره» باقی می ماند و در ادامه شاهد بقای تنش و درگیری با ابزارهای غیر مستقیم و از طریق فشارهای اقتصادی واشنگتن علیه تهران خواهیم بود، با اینکه شدت یافتن فشارها نیز نمی تواند مسئولان ایرانی را به عقب نشینی از شروطشان در برابر آمریکا وادار کند.

شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات بر گرفته از جامعه خبری تحلیلی الف ، تاریخ انتشار: 25 خرداد 1398 ، کدخبر: 3980325001 ، www.alef.ir