پنجشنبه ۳۰ فروردين ۱۴۰۳ - 
کامیار با اشاره به ممیزی‌های بسیاری زیاد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، گفت: وزارت فرهنگ و ارشاد خود فیلترهای بسیاری دارد که یک فیلم برای رفتن بر پرده سینما باید از آنها بگذرد و اینکه برای تبلیغات نیز بخواهد مسیری دیگر را طی کند که مورد تأیید تلویزیون باشد عملاً اکران فیلم در شرایطی مطلوب را غیرممکن می‌کند.
وی افزود: تیزر فیلم‌ها در فضای مجازی نیز باید مجوز بگیرد و از طرفی اجازه نمی‌دهند فیلم‌های ما در شبکه‌های خارجی تبلیغ شوند و چون این اتفاق نمی‌افتد وزارت ارشاد و تلویزیون باید این تعهد را برای تبلیغ فیلم‌های ایرانی اجرایی کنند تا حداقل بتوانیم از طریق رسانه ملی آثارمان را به مردم معرفی کنیم.
این تهیه‌کننده در ادامه تصریح کرد: شورایی که در تلویزیون باید یک فیلم را برای تبلیغ فیلم‌های سینمایی تأیید کند مربوط به بخش بازرگانی می‌شود اما شورای پروانه ساخت و پروانه نمایش فیلم‌های سینمایی در وزارت ارشاد متشکل از مدیران ارشد سینمایی است که قطعاً در انتخاب مدیران بخش بازرگانی تأثیرگذار هستند و این نکته اشتراکی بین مدیران تلویزیون و اعضای شورای پروانه ساخت و پروانه نمایش نکته عجیبی است که باید به آن توجه کرد.
تهیه‌کننده فیلم سینمایی «سد معبر» در پایان اظهار داشت: دیگر راه‌های تبلیغ فیلم‌های سینمایی تأثیر آنچنانی در فروش فیلم‌ها ندارد و همچنان تأثیرگذارترین رسانه برای تبلیغ یک فیلم سینمایی تلویزیون است. بیلبوردهای سطح شهر نیز در دست برخی افراد است که در کار تهیه و تولید هستند و بیشتر این بیلبوردها را به آثار خود اختصاص می‌دهند و اگر بخواهند آنها در اختیار دیگران قرار دهند هزینه‌ای را در نظر می‌گیرند که برخی مواقع از هزینه ساخت فیلم بیشتر می‌شود و یک تهیه‌کننده مجبور است برای تبلیغات فیلمش بیشتر از ساخت فیلم هزینه کند که اصلاً منطقی نیست. فضای مجازی شاید گزینه دوم برای تبلیغ یک اثر سینمایی باشد، حضور مردم در فضای مجازی طبق آمار 13 یا 14 برابر سرانه مطالعه مردم است و قطعاً این فضا با در نظر گرفتن این آمار می‌تواند بسیار تأثیرگذار و مهم باشد، همانطور که می‌بینیم در فضای مجازی چقدر سریع اتفاقات مطرح می‌شود و اگر فردی در نقطه‌ای ایران مثلاً حیوان آزاری کرده نه تنها کل کشور بلکه مردم دنیا نیز از آن مطلع شده و به آن واکنش نشان می‌دهند.
