شعار سال:مدیر مسئول «جهان اقتصاد» با بیان اینکه توقعات و عادت به شرایط اضطراری برای مطبوعات عادی شده و الان هم به دلیل شیوع کرونا ویروس امکان ادامه حیات برای آن ها سخت است به همین دلیل از دولت توقع کمک دارند. او معتقد است که بحران کرونا ویروس فرصت مناسبی است تا مطبوعات ضعف هایشان را آشکار و ترمیم و ساختارهایشان را بهره ورتر کنند و ببینند که بود و نبودشان در این دوران چه تاثیری دارد. چراکه بعد از کرونا دوباره نمی توان مطبوعات را به حالت قرنطینه برد و با سرم هایی چون معافیت مالیاتی، کمک بیمه ای، کمک یارانه ای و… آن ها را در زندگی نباتی نگه داشت. باید بگذاریم خودشان رشد و رقابت کنند.

سعید تقی پور، مدیر مسئول «جهان اقتصاد» به تشریح وضعیت مطبوعات و افق پیش روی آن ها در سال ۹۹ با وجود کرونا ویروس می پردازد و می گوید: با توجه به شرایط اقتصادی کشور، قبل از شیوع کرونا سال دشواری را برای رسانه ها مخصوصاً رسانه های بخش خصوصی در ذهن داشتم و الان این مشکلات با شیوع کرونا برای رسانه ها مضاعف شده است. به عبارتی با شیوع این ویروس فروش نسخه کاغذی مطبوعات از دو جهت تحت تاثیر قرار می گیرد. یکی به لحاظ بهداشتی و دیگری به لحاظ وضع معیشتی مردم. ما از معدود کشورهایی هستیم که روزنامه ها و مجله هایمان کنار خیابان و پیاده رو و در وضعیت غیربهداشتی توزیع می شوند. این مشکلی است که سال ها پیش باید برطرف می شد و امروز نقاط ضعف آن بیشتر به چشم می خورد. علاوه بر آن به دلیل تشدید رکود اقتصادی با شیوع کرونا مطبوعات از حیث درآمد آگهی ها هم به شدت آسیب می بینند. به همین دلیل معتقدم رسانه ها سال تیره و دشواری در پیش رو دارند.

در شرایط بحران کرونا ویروس روزنامه جهان اقتصاد چه برنامه ای از لحاظ نیرو، محتوا و مسائل مالی کارکنانش در سال پیش رو دارد؟ این مدیر مسئول پاسخ می دهد: با توجه به سابقه خوب همکارانمان در «جهان اقتصاد» دوست نداریم هیچکدام را از دست بدهیم. از طرفی هم به دلایل انسانی دوست نداریم خودمان را کنار بکشیم و آسیب را به سمت کارکنانمان هدایت کنیم، چون کار ناراحت کننده‌ای است. از اسفند ماه هم که کرونا در ایران شیوع گسترده ای پیدا کرد بخشی از کارکنان را دور کار کردیم و در حال حاضر تحریریه کاملاً دور کار شده است و تجهیزات لازم را برای خبرنگاران هم تهیه کردیم تا نیازمند مراجعه به دفتر روزنامه نباشند. علاوه بر آن باید این دوران بخش اداری و آگهی هایمان تلاش بیشتری کنند چون در این بخش آسیب بیشتری داشتیم.

او ادامه می دهد: طبیعتاً که دستمزد کارکنان را برابر قانون افزایش می دهیم و این یک تکلیف همگانی است. شنیده ام برخی از همکارانمان نه تنها تمهیداتی برای درامان ماندن خبرنگارانشان انجام نداده اند بلکه سرعت کار را کم و متناسب با آن دستمزها را هم کم کرده اند که کار درستی نیست.

تقی پور ضمن مقایسه ویژگی کرونا ویروس و فعالیت مطبوعات به بیان مثالی می پردازد و می گوید: گفته شده که کرونا بیشتر بر روی افراد با سیستم ایمنی ضعیف و دارای بیماری های زمینه ای اثر می کند و آسیب زا است. مطبوعات هم اینگونه هستند. متاسفانه خیلی از رسانه های ما عادت کردند به اینکه چون کارآفرینی کرده اند پس دولت باید حمایتشان کند، بیمه کارکنانشان را پرداخت کند، بندهای مختلف مالیاتی را معاف کند و… . گویی دائماً در حالت اضطراری و آی سی یو هستند. این توقعات و عادت به شرایط اضطراری برای مطبوعات عادی شده و الان هم که فشار مضاعفی بر روی آن ها به دلیل شیوع کرونا ایجاد شده است، امکان ادامه حیات برای خیلی از آن ها وجود ندارد و همچنان توقع کمک از دولت و وزارت ارشاد دارند.

او انتقاد می کند: تعدادی از اعضای نهادهای صنفی نشریات به وزارت بهداشت نامه دادند که روزنامه و مجله آلوده کننده است و انتشار آن به شیوع بیماری کمک می کند. به عبارتی تایید وزارت بهداشت را خواسته اند تا با امید به کمک های دولت و وزارت ارشاد روزنامه را منتشر نکنند و بگویند چون به خاطر کرونا روزنامه را منتشر نکردیم وزارت ارشاد باید از لحاظ بیمه، حقوق، مالیات و هزینه های کارکنان با ما همکاری کند.

تقی پور ادامه می دهد:  شرایط عادی و اضطراری برای روزنامه های ما معنا ندارد و در هر شرایطی توقع دارند تا دولت به آن ها کمک کند. در حالی که مطبوعات باید با هم رقابت کنند و هرکسی در این رقابت جلو افتاد ماندگار می شود و مطبوعاتی هم که نمی توانند ادامه دهند باید به دنبال رفع نقص هایشان باشند. به نظر من بحران کرونا ویروس فرصت مناسبی است که مطبوعات ضعف هایشان را آشکار و ترمیم و ساختارهایشان را بهره ورتر کنند و ببینند که بود و نبودشان در این دوران چه تاثیری گذاشته است. مطبوعات باید از لحاظ محتوا شرایطی را در رسانه های خود فراهم کنند که مخاطب حاضر شود با پرداخت پولِ بیشتر روزنامه را بسته بندی شده تحویل بگیرد. الان کدوم روزنامه مخاطب پیگیری دارد و حاضر است که به هر قیمتی شده روزنامه به دستش برسد. اصلاً چند مخاطب پیگیر داریم که روزنامه را در فضای مجازی بخرند؟ به همین دلیل معتقدم نهادهای صنفی و مطبوعاتی های فعال باید برای این ضعف نشریات راهکاری پیدا کنند. چراکه بعد از کرونا دوباره نمی توان مطبوعات را به حالت قرنطینه برد و با سرم هایی چون معافیت مالیاتی، کمک بیمه ای، کمک یارانه ای و… آن ها را در زندگی نباتی نگه داشت. باید بگذاریم خودشان رشد و رقابت کنند.

شعار سال، با اندکی تخلیص و اضافات برگرفته از پایگاه خبری بین المللی شفقنا، تاریخ 2 اردیبهشت 1399، کدخیر:495046،www.media.shafaqna.com