شعار سال: حجت الاسلام والمسلمین عبدالهادی مسعودی پیرامون مبنای قولی که اخیرا از سوی یکی از مداحان در سیما منتشر شده، بیان داشت: در پخش مسائلی که جامعه به طور عمومی آن‌ها را برنمی تابد باید انگیزه شناسی و شناخت محتوای خبر داشته باشیم.

او افزود: در اینکه مداحان ما بسیار دوستدار اهل بیت (علیهم السلام) هستند و قصد آن‌ها علاقمندکردن مردم به ائمه اطهار (علیهم السلام) است، تردیدی نیست، بسیاری از سخنرانان و مداحان به دنبال بازگوکردن فضائل و کرامات و ویژگی‌های فوق العاده اهل بیت (علیهم السلام) برای مردم هستند تا جوانان و کسانی که کمی دورتر رفته اند به راه اصلی برگردانده و دوستدار اهل بیت (ع) قرار دهند و متوجه قدرت تکوینی و قدرت مافوق بشری ائمه (علیهم السلام) حتی در این زندگی دنیوی کنند.

قائم مقام دانشگاه قرآن و حدیث با بیان اینکه در انگیزه بسیاری از مداحان و خطبای عزیز تردیدی نیست، گفت: در روایات داریم اگر شیء و فضیلتی را مطمئن هستید، اما گمان می‌کنید با انکار وعدم پذیرش روبرو باشید، مجاز به نقل آن‌ها نیستید، چون به جای جذب سبب دفع می‌شود.

قائم مقام دانشگاه قرآن و حدیث تصریح کرد: بسیاری از ویژگی‌های فوق العاده و کرامات ائمه (علیهم السلام) جزو احادیث صعب و سخت تلقی می‌شوند و ما نمی‌توانیم هرمطلبی را به صرف فضیلت بودن برای کسانی که از نظر روحی، عقلی و معنوی، ظرفیت پذیرش تام و کامل آن را ندارند نقل کنیم.

او با ذکر این مطلب که ائمه علیهم السلام هم ما را از بیان این فضائل نهی کرده اند، گفت: ما درباره فضائلی هم که می‌خواهیم نقل کنیم باید مانند دیگر معارف دینی، مستند شرعی و عقلی داشته باشیم؛ همان چیزی که مراجع عظام تقلید، اساتید فقه و اصول، مفسران بزرگ و عالمان بزرگ ما به عنوان سند و رجال مطرح کردند یعنی عالمان ما وقتی مطلبی را می‌خواهند چه در فقه پایه عمل و کار خود قرار دهند و چه در تاریخ و سیره می‌خواهند مبنای انتساب رفتار و کرداری به ائمه (علیهم السلام) قرار دهند و چه در تفسیر می‌خواهند پایه و اساس تبیین قرآن قرار دهند به سند و محتوا کار دارند.

مسعودی در مورد تعریف «سند» بیان کرد: سند به این معناست که یکایک افرادی که مطلبی را از دیگری نقل می‌کنند، به نسبت قدمت آن مطلب می‌بایست، نفرات آن را به صورت طبقه طبقه منتقل کنند مثلا اگر مطلبی ۱۰۰ سال قبل اتفاق افتاده است باید حداقل از زمان وقوع تا الان سه الی چهار نفر آن را روایت کرده باشند یا اگر واقعه‌ای ۵۰۰ سال قبل اتفاق افتاده باید ۱۵-۱۶ نفر آن را به ترتیب، طبقه به طبقه و یکی یکی روایت کرده باشند و باید مشخص باشد چه کسی از چه کسی نقل کرده و دست آخر آیا فرد اول، شاهد بوده یا خیر؟ منبع یا کتاب معتبری دارد؟ ما باید هنگام نقل، علاوه بر جهت اول که تاب آوری جامعه است باید سلسله سند خود را ارائه دهیم و بگوئیم آیا افراد راستگویی هستند یا صحیح نقل کردند؟

او با بیان اینکه ما باید در محتوا هم منقولات خود را بسنجیم، افزود: آیا واقعا می‌توانیم به ائمه نسبت دهیم که برای جذب کسی، یک بازی عبث را امضا کرده باشند؟

قائم مقام دانشگاه قرآن و حدیث به سخنی از امام علی (ع) در نهج البلاغه اشاره کرد و افزود: ایشان می‌فرمایند: «من می‌دانم که شما را چگونه اصلاح کنم، اما نمی‌خواهم شما را با فساد خود اصلاح کنم». ما نمی‌توانیم برای اینکه کسی را جذب کنیم وارد یک بازی نادرست و حتی کار عبث شویم چه برسد به ائمه (ع) که حاشا و کلّا منزه هستند از این اعمال.

مسعودی بیان کرد: فضایی که در جامعه ایجاد شده به نظر می‌رسد جامعه چنین مواردی را نپذیرفته و باید این را به حساب خطای شخص گذاشت نه انگیزه ضد دینی.

شعار سال،  با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته  از سایت خبری شفقنا ، تاریخ انتشار 14  اردیبهشت    99، کد خبر:    934818، www.shafaqna.com