شعار سال: در این نوشتار، هدف واکاوی و ارزیابی عملکرد نهادهای بخش کشاورزی نیست اما به‌دفعات این موضوع به ذهن نویسنده خطور کرد که آیا تک‎تک کشاورزان می‎توانند صدای خود را به مسئولین بخش کشاورزی برسانند؟ آیا رفتارهای انفرادی کشاورزان در جایی بروز و ظهور خواهد یافت؟ آیا 4 میلیون بهره‎بردار کشاورزی در ایران می‎توانند به‌طور انفرادی مسائل و چالش‎های خود را حل کنند؟ آیا می‎توان جمعی‎سازی رفتارها در حوزه کشاورزی ایران را شکل داد تا صدای واحدی از جامعه کشاورزی ایران برخیزد؟ بارها این سؤال از ذهن عبور کرد که خانۀ کشاورز کجاست؟ خانه تأمین امنیت معیشتی کشاورزان کجاست؟ خانۀ دفاع از حقوق واقعی کشاورزان کجاست؟ خانۀ احساس از این‌که می‎توانند در آنجا به گفتگو بنشینند و در ارتباط با مسائل و مشکلات بخش کشاورزی بگویند؟ خانه‎ای که صدای آن‎ها در آن شنیده شود و نه فقط ابراز همدردی بلکه برای چالش‎های فراروی وی از طریق نهادهای متولی راه‎حل ارائه شود.

 خانۀ کشاورز کجاست؟ خانه‎ای که انعکاس‌دهنده صدای کشاورز باشد. خانه‎ای که بتواند به درخواست‌‎ها و نیازهای کشاورزان قالب بخشیده و در چارچوبی قانونمند به نهادهای بالادستی انعکاس دهد و نتیجه‎ای در عمل حاصل شود به‎گونه‎ای که به حل مشکل خانواده بزرگ کشاورزان در ایران کمک کند.

 خانه کشاورز کجاست؟ آیا این خانه ساخته‌شده است؟ اگر ساخته‌شده، آدرس آن کجاست؟ و اگر ساخته‌ نشده، چه کسانی و چگونه باید آن را بسازند؟ خانۀ دگر ساخته، خانۀ کشاورز نیست. خانۀ کشاورز را باید کشاورزان بسازند. خانۀ کشاورز، خانه تک‎تک کشاورزان و ملجأ آن‎ها در حوزه تولید کشاورزی و پشتیبانی از آن خواهد بود. خانۀ کشاورز، محل برنامه‎ریزی و اقدام برای بهبود وضعیت تولیدات کشاورزی و افزایش درآمد کشاورزان در پهنه ایران‌زمین است. خانۀ کشاورز، محل تعامل متخصصین کشاورزی و کشاورزان برای ارتقای تولید کشاورزی ایران است. خانۀ کشاورز، نه فقط صدای کشاورزان بلکه بلندگویی خواهد بود که با صدای شفاف و رسا می‎تواند مشکلات عملیاتی و میدانی کشاورزان را به وزارت جهاد کشاورزی و دولت انعکاس دهد.

 آدرس خانۀ کشاورز را باید همه کشاورزان بدانند. به‌راحتی بتوانند به این آدرس نامه مجازی ارسال و خواسته‎های خود را منعکس کنند و مطمئن باشند به نامه‌‎ها و خواسته‎ها، پاسخ داده خواهد شد. پاسخی نه بر روی کاغذهای اداری بلکه پاسخی عملیاتی در میدان و صحنه تولید کشاورزی.

خانۀ کشاورز توسط خود کشاورزان اداره می‎شود و مدیران آن از لایه‎های مختلف کشاورزان هستند، آشنا با مسائل و مشکلات به‎هنگام کشاورزان بوده و می‎دانند مشکل چگونه باید با همکاری نهاد مسئول بخش کشاورزی حل شود. خانۀ کشاورز یک عنوان نیست، یک مکان نیست، یک مفهوم لانه‎گزینی شده در ذهن، فکر و درون‎مایه کشاورزان است. خانۀ کشاورز، خانۀ امید کشاورزان برای دستیابی به تولید بالاتر و تأمین امنیت غذایی به کمک نهاد سیاست‎گذار کشاورزی است نه تولیدکننده هزینه برای جامعه کشاورزی. خانۀ کشاورز، یک نهاد برخاسته از متن و بطن کشاورزان برای احیای کشاورزی تأمین‌کننده امنیت غذایی با کمترین هزینه اقتصادی و زیست‎محیطی است.

 خانۀ کشاورز، یک نهاد سیاسی نیست، یک نهاد با کارکردهای صنفی و شکل‎گرفته بر اساس یک مأموریت بزرگ یعنی مساعدت به اقتصاد ملی است. خانۀ کشاورز، بازوی اجرایی وزارت جهاد کشاورزی خواهد بود و با بسیج کشاورزان برای عملیاتی‎سازی برنامه‎ها و سیاست‎ها، زمینه‎های اجرای درست آن‎ها را فراهم می‎کنند تا بالاترین اثربخشی را در مزرعه داشته باشند. هر نهاد کشاورزی، هر متخصص کشاورزی حساس به مسائل کشاورزی و دارای ایده علمی برای برون‎رفت از مشکلات کشاورزی و یا بهبود وضعیت کشاورزی می‎تواند خانۀ کشاورز باشد اگر در قالب مجموعه شرایط پیش‎گفته قرار گیرد. فقط این خانه‎ها باید دارای دالان‎هایی باشند تا آن‎ها را به هم پیوند بزند و به‌اصطلاح خانه‎ای یکپارچه باشند و صدا و رفتار واحدی از آن صادر شود. امید این‎که، نهادها و همه متخصصین بخش کشاورزی با احساس مسئولیت جدی‎تر و با مأموریتی جدید‎تر نقش خانۀ کشاورز را داشته باشند تا مشکلات موجود در بخش کشاورزی از طریق تعاملات سه جانبه بهره‎بردار کشاورزی، وزارت جهاد کشاورزی و خانۀ کشاورز حل شود و حرکت به سمت کشاورزی مدرن تأمین‎کننده امنیت غذایی با لحاظ همه ملاحظات و الزامات شکل گیرد.

برگرفته از فضای مجازی