به استناد ماده ۲۰ "قانون هوای پاک" مصوبه مرداد ۹۶ مجلس شورای اسلامی، سوزاندن بقایای گیاهی اراضی زراعی پس از برداشت محصول، ممنوع بوده و متخلفان حسب مورد به جزای نقدی درجه ۶ موضوع ماده ۱۹ "قانون مجازات اسلامی" محکوم میشوند؛ اما در سراسر کشور این کار بدون برخورد جدی از سوی کشاورزان در حال انجام است و یکی از عوامل بزرگ آتش سوزی جنگلهای ایران است.
شعارسال: در حالی که به استناد ماده ۲۰ "قانون هوای پاک" مصوبه مرداد ۹۶ مجلس شورای اسلامی، سوزاندن بقایای گیاهی اراضی زراعی پس از برداشت محصول، ممنوع بوده و متخلفان حسب مورد به جزای نقدی درجه ۶ موضوع ماده ۱۹ "قانون مجازات اسلامی" محکوم میشوند؛ اما در سراسر کشور این کار بدون برخورد جدی از سوی کشاورزان در حال انجام است و یکی از عوامل بزرگ آتش سوزی جنگلهای ایران است.
همه ساله با پایان کشت بهاره و همزمان با نزدیک شدن روزهای گرم سال، کشاورزان پس از برداشت محصول، بقایای آن را آتش میزنند. این کار علاوه بر آلودگی هوا، فقر زمین از مواد آلی، کاهش میکروارگانیسمها و رطوبت و در نتیجه حاصل خیزی خاک، افزایش فرسایش و اسیدیته خاک، به دلیل همجوار بودن بخشهای وسیعی از اراضی کشاورزی با جنگل، خطر ابتلای جنگلها را به آتش ایجاد کرده است.
جالب اینجاست "قانون هوای پاک" در مرداد ۹۶ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده است و نزدیک به سه سال از تصویب آن میگذرد از سوی بسیاری از کشاورزان نادیده گرفته شده و به ندرت با آنها برخورد شده است.
این در حالی است که در ادامه ماده ۲۰ قانون هوای پاک، بر نقش وزارت جهادکشاورزی در این مورد تاکید شده و آمده است: «وزارت جهادکشاورزی مکلف است مفاد این ماده را به طرق مقتضی به اطلاع بهره برداران بخش کشاورزی، عشایری و منابع طبیعی برساند.»
بر اساس آمارهای رسمی تنها در استان گلستان به عنوان یکی از استانهای کشاورزی کشور، ۶۸۰۰ کیلومتر مرز مشترک بین جنگلها با زمینهای زراعی وجود دارد که آتش زدن کاه و کلش مزارع، مخصوصا گندم وجو تا امروز تهدید جدی برای جنگلهای هم مرز با این زمینهای کشاورزی و عامل رخ داد بسیاری از حریقهای جنگلی بوده است. این مرز مشترک در استانهای دیگر کشاورزی ایران نیز وجود دارد و "زاگرس" و "جنگلهای هیرکانی" را به شدت مورد تهدید قرار داده است.
اینکه چرا پس از گذشت ۳ سال از تصویب "قانون ممنوعیت سوزاندن بقایای کشاورزی" هنوز برخورد جدی با آن صورت نمیگیرد پرسشی است که باید دستگاههای متولی طبیعت و نیز دستگاه قضا به آن پاسخ دهند.
سوال دیگری که پاسخ دادن به آن به عهده وزارت متولی کشاورزی ایران یعنی "وزارت جهادکشاورزی" است این است که چرا با وجود اینکه در ادامه ماده ۲۰ قانون هوای پاک، این وزارتخانه مکلف است مفاد این ماده را به طرق مقتضی به اطلاع بهره برداران بخش کشاورزی، عشایری و منابع طبیعی برساند؛ تاکنون فعالیتهای اطلاع رسانی و آموزشی موثر در این حوزه انجام نشده است؟
یقینا تا هنگامی که متولیان اجرای قانون و نهادهای نظارتی، تکلیف این ماده قانونی را روشن نکنند جنگلهای ایران همچنان در خطر آتش سوزیهای متعدد قرار خواهند داشت.
آتش سوزیهایی که در صورت اجرای این قانون به نصف، کاهش خواهد یافت و عامل نجات بخشهایی از ذخیره گاههای رویشی ایران خواهد شد.
شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از اسکان، کد خبر:۲۷۸۸۶، تاریخ انتشار: ۱۳ خرداد ۱۳۹۹، www.eskannews.com