شعار سال: یحیی آل اسحاق، رئیس اتاق بازرگانی مشترک ایران و عراق با اشاره به نخستین سفر مصطفی الکاظمی در خصوص بدهی‌های عراق برای صادرات برق، گاز و انرژی بخش دولتی ایران گفت: "مقرر شد تا ما کالا‌های اساسی و مورد نیاز خود را در جهان خریداری کرده و از طریق بانک‌های این کشور هزینه آن را پرداخت کنیم. "

آل اسحاق افزود: این سفر دیدار‌هایی با مسوولان را در حوزه‌های مختلف سیاسی و اقتصادی رقم زد که موفق ارزیابی شده است.

رئیس اتاق بازرگانی مشترک ایران و عراق با اشاره به اراده دو کشور برای افزایش مبادلات تجاری به ۲۰ میلیارد دلار در سال و رفع مشکلات برای رسیدن به این هدف خاطرنشان کرد: درباره مسائلی مانند اقدام برای پروژه‌های راه آهن شلمچه - بصره و لایروبی اروند توافقاتی صورت گرفت.

هفته گذشته مصطفی الکاظمی، نخست وزیر عراق در اولین سفر خود بعد از ۷۰ روز از آغاز ریاست خود مقصد ایران را انتخاب کرد و در راس هیاتی سیاسی و اقتصادی با مسوولان عالی مرتبه کشور دیدار‌هایی داشت.

در رابطه با این توافق با عبدالمجید شیخی، استاد دانشگاه علامه و کارشناس اقتصادی به گفتگو نشستیم.

آیا آمریکا می‌تواند با تحریم‌های جدید در این سازوکار اختلال ایجاد کند؟
این کار از آمریکا بعید نیست. البته مراودات بین ایران و عراق تنها مربوط به بحث بدهی عراق نیست، بهرحال، چون مبادلات بین دو کشور زیاد است مستلزم رفع نیاز‌های دو کشور است یعنی این دو کشور نیاز به تسویه در مبادلات دارند. الان بهانه، بهانه بدهی‌های عراق نیست. این سازوکار از قبل هم پیشنهاد شده بود و حتی دو کشور هم روی این سازوکار توافق داشتند.

چه پتانسیل‌هایی در این همکاری وجود دارند؟
این همکاری با حجم بالای مبادلات که روز به روز هم روند رو به افزایشی دارد و همچنین نیاز مشترک بازار دو کشور و همچنین مبادی و مقاصد تجاری بیرون از دو کشور که امکان توسعه بیشتر آن نیز وجود دارد.

این همکاری چقدر به دور زدن تحریم‌های موجود کمک می‌کند؟
بهر حال مبادلات بین دو کشور همسایه، چون با هزینه مبادلاتی و ترابری و نقل و انتقال کمتری انجام می‌شود، حاشیه سود بیشتری برای دو کشور دارد و حتی تحریم‌ها نیز نمی‌تواند مانع شود. چون این دو کشور هم مرز با بیش از ۱۰۰۰ کیلومتر مرز مشترک این امکان برای آن‌ها میسر‌تر و ساده‌تر است که حتی با وجود تحریم باز هم دست به مبادلات بزنند. این انتقلات فیزیکی می‌تواند حتی انتقال پول باشد و با هزینه بسیار کمتری انجام شود.

سیاست کلان کشور ایران این است که با کشور‌های منطقه بخصوص همسایه ارتباط مبادلاتی بیشتر برقرار کند. کشور‌های همسایه نیز به این مسئله آگاه هستند که ایران در مرکز کریدور شرقی-غربی و شمالی-جنوبی آسیا و اروپا قرار دارد و تحریم‌ها هرگز نمی‌توانند این کریدور را قطع کنند. این ارتباطات ولو اینکه آمریکا اراده کند و حتی اگر دولت‌های منطقه هم خیلی اراده سیاسی نداشته باشند، ولی در واقع نیاز اقتصادی اقتضا می‌کند که هم بصورت رسمی و هم بصورت غیر رسمی زیر بار تسهیل این مبادلات با ایران و یا از طریق ایران بروند.

سیاست‌های تحریم آمریکا روز به روز رو به زوال می‌رود و عملا آمریکا نمی‌تواند جلوی این سیل عظیم میل مبادلاتی بین پیمان‌های منطقه‌ای را بگیرد. الان ۴۰ سال است که آمریکا علیه ایران تحریم برقرار کرده است، ولی آمریکا روز به روز با شکل گیری رو به افزایش سریع پیمان‌های منطقه ای، پیمان‌های پولی دو جانبه و چند جانبه مواجه می‌شود. آمریکا با جایگزینی پول‌های ملی به جای دلار و یورو مواجه می‌شود. همچنین با زوال موقعیت دلار و پس از آن یورو مواجه می‌شود. پیمان‌هایی که اکنون دارند شکل وسیع‌تر و گسترده تری می‌گیرند. مطمئن باشید با توافق ۲۵ ساله ایران و چین که در آینده نزدیکی به سرانجام خواهد رسید، این توافق دو جانبه باقی نخواهد ماند و تمام کشور‌های اطراف ایران و چین را هم به این پیمان متصل می‌کند و عملا سلطه دلار به زباله دان تاریخ خواهد پیوست.

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری اسپوتنیک، تاریخ انتشار: 11 مرداد 1399، کد خبر: 202007316756755،  www.ir.sputniknews.com