شعار سال: اعتماد دراین باره نوشته است و نویسنده تاکیددارد بگئوید همراهان اصولگرای قالیباف در طیف‌های گوناگون مخالف کادیداتوری اوهستند.

درانی نوشته می‌خوانیم: قالیباف هر چند توانست بالاخره به کرسی ریاست یکی از قوای سه‌گانه جمهوری اسلامی برسد، اما گویا هنوز با آرزوی دیرینه‌اش یعنی کرسی ریاست‌جمهوری در خیابان پاستور فاصله دارد. دو دوره که با پاسخ منفی مردم از رسیدن به ریاست‌جمهوری ناکام ماند یک دوره هم از همقطاران اصولگرایش شکست خورد و برخلاف اینکه نزدیکانش معتقد بودند نسبت به رقیب خود، سیدابراهیم رییسی از وضعیت بهتر نزد افکار عمومی برخوردار است، ولی درنهایت با فشار‌های همفکرانش میدان را خالی کرد و عرصه را برای رقابت رییسی با حسن روحانی باز گذاشت. حالا با اینکه در رأس مجلس شورای اسلامی است هنوز به نظر می‌رسد که سودای «پاستور» را در سر دارد. هر چند اوضاع به هر روی همان است که بود و او اگر باز تن به میدان رقابت بزند، به‌جز مصائب تازه، با همان چالش‌های پیشین نیز دست و به گریبان خواهد بود. البته در این دوره انتخابات ریاست‌جمهوری که دغدغه مشارکت پایین مردم از دغدغه‌های جدی اصلاح‌طلبان شده، اصولگرایان از این بابت چندان نگران نیستند و از همین حالا خود را پیروز رقابت می‌بینند و شاید به همین دلیل هنوز نه به بار است و نه به دار، همین که احتمال کاندیداتوری قالیباف به گوش می‌رسد، صدای مخالف‌خوانی رقبای هم‌جناح او نیز در جناح اصولگرا بلند می‌شود. مخالفت‌هایی که با علنی شدن‌شان این احتمال وجود دارد که دوباره قالیباف در رسیدن به آرزوی خود ناکام بماند و اگر درنهایت بار دیگر ردای کاندیداتوری ریاست‌جمهوری به تن کرد، بار دیگر پیش از شروع انتخابات و در رقابت با همفکرانش ناکام بماند.

احمد سالک از اعضای جامعه روحانیت مبارز که ازجمله پایداری‌های ادوار گذشته مجلس نیز هست درباره کاندیداتوری قالیباف و البته رییسی که حالا همچون قالیباف ریاست قوایی به جز قوه مجریه را عهده‌دار است به خبرگزاری برنا گفته: «بنده مخالف ورود این دو نفر هستم؛ رییسی، کارش را در قوه قضاییه آغاز کرده، قالیباف هم در مجلس. خالی کردن صحنه، بدین معنا که فرد یا افراد دیگری هست درست نیست. این دو نفر باید به کار و وظیفه خود بپردازند هنوز مجلس به یک سال خود نرسیده کجا می‌خواهند بروند؟!»
با این همه، اما سالک در حالی از مخالفت با حضور قالیباف در انتخابات ۱۴۰۰ سخن می‌گوید که مرتضی طلایی دیگر چهره اصولگرا و البته از نزدیکان رییس کنونی مجلس و شهردار سال‌های نه چندان دور تهران، گمانه‌زنی‌ها را درباره منع قالیباف و رییسی به عنوان روسای دو قوه از قوای سه‌گانه از شرکت در انتخابات ریاست‌جمهوری البته صرفا در حد گمانه‌زنی سیاسیون تأیید کرده تا عملاً بر رد این گزاره انگشت گذاشته باشد. طلایی البته تاکید کرده که این سخنان تنها در حد گمانه‌زنی است و به معنای منع قطعی این دو از حضور در انتخابات ۱۴۰۰ نیست. طلایی گفته: «هیچ مرجع رسمی این را (منع حضور قالیباف و رییسی در انتخابات) رد یا تأیید نکرده که شخصیت‌های یادشده از حضور در انتخابات منع شده‌اند. این گمانه‌زنی انتخاباتی و سیاسی است که بیان می‌شود. شاید در منطق سیاسی جای بحث و توجه داشته باشد که آیا در این شرایط شخصیت‌هایی که در رأس قوای دیگر هستند ضرورتی برای حضورشان در صحنه انتخابات است یا خیر؟ الان به این مساله کاری ندارم؛ لکن بحث یادشده را گمانه‌زنی جریانات سیاسی برای پررنگ کردن چهره‌های مطلوب خودشان و کمرنگ کردن یا حذف چهره‌های دیگر می‌دانم.»

اختلافات اصولگرایی

با وجود اینکه تلاش‌های مختلفی درجریان اصولگرای برای انتخابات ۱۴۰۰ در حال انجام است، اما به نظر می‌رسد که اختلافات بین اعضا و احزاب این جریان سیاسی هم بسیار است. اکثر نیرو‌های اصولگرا شرایط را برای رسیدن به کرسی‌های انتخابی مناسب می‌بینند و چندان تمایلی به خالی کردن صحنه رقابت ندارند. آن‌ها سرمست از پیروزی در انتخابات مجلس یازدهم، بر این باور و تصورند که با ناکامی مجدد اصلاح‌طلبان در مسیر عبور از سد نظارت استصوابی، بهترین فرصت را در کف دارند تا مگر این مهم‌ترین کرسی انتخابی کشور را نیز از آن خود کنند. شرایطی مطلوب که البته در عین حال کارشان را نیز دشوار کرده است. همانطور که در انتخابات مجلس یازدهم رسیدن به کاندیدای واحد کاری بسیار دشوار برای اصولگرایان بود، احتمالا چالش جدی آنان برای انتخابات سال آینده ریاست‌جمهوری نیز همین باشد. مهدی چمران دیگر چهره اصولگرا و از قضا نزدیک به قالیباف که در شورای ائتلاف نیرو‌های انقلاب (شانا) نیز به عنوان نایب‌رییس فعال است، به‌تازگی فعالیت اصولگرایان درخصوص فرآیند شکل‌گیری نهاد ائتلافی جدید و دایمی در جناح راست را تایید کرده و به ایلنا، گفته: «هنوز در حال رایزنی و گفتگو هستیم. اگر این بحث‌ها به نتیجه برسد، نتیجه را اعلام خواهیم کرد، ولی در حال حاضر مساله‌ای که قطعی شده و قابل‌بیان باشد، وجود ندارد.»