شعار سال: اظهارات روز گذشته وزیر بهداشت در مورد بی‌اطلاعی خود از مجوز‌های صادر شده برای سفر‌های زیارتی و همزمان اظهار بی‌اطلاعی سازمان حج و زیارت در این رابطه، سؤالات مختلفی در مورد این «نمی‌دانم»‌ها مطرح کرده است؛ نمی‌دانم‌هایی که اگر ادامه پیدا کند چه بسا شرایط امروز کرونایی کشور را خطرناک‌تر کند.‌ نمی‌دانم‌هایی که برای مردم سلامت به بار نمی‌آورد.

 

دو روز گذشته چهارم اسفندماه، سعید نمکی، وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، در اظهاراتی بی‌سابقه نسبت به پروتکل‌شکنی به ویژه آنچه در مرز‌های کشور رخ می‌دهد انتقادات شدیدی را مطرح کرد. وی ضمن انتقاد از پروتکل‌شکنان، از کسانی که با این پروتکل‌شکنی‌ها برخورد نمی‌کنند نیز ابراز گله‌مندی کرد. وی اعلام کرد که از بسیاری از رفت و آمد‌ها و مجوز‌های بهداشتی اطلاع ندارد و نمی‌داند چه کسی به بعضی سفر‌های عتبات عالیات مجوز داده است. اما این فقط قسمتی از ماجرا بود، چرا که بلافاصله حجت‌الاسلام والمسلمین صحبت‌الله رحمانی، معاون عتبات عالیات سازمان حج و زیارت،  نیز از سفر‌های زمینی عتبات عالیات ابراز بی‌اطلاعی کرد و گفت: تمامی مرز‌های زمینی بین ایران و عراق بسته است، چه برای رفت و چه برای بازگشت و فقط هفته‌ای دو پرواز بین ایران و عراق انجام می‌شود. اینکه این تعداد از افراد چگونه ویزا می‌گیرند، از کجا ویزا می‌گیرند و اینکه چه کسی از این افراد تست کرونا می‌گیرد، معلوم نیست. کاروان‌های سازمان حج و زیارت از اسفند سال گذشته تاکنون هیچ گونه سفر زیارتی انجام نداده‌اند و تعطیل هستند و نمی‌دانم این افرادی که می‌روند از چه کسی مجوز می‌گیرند.

حال این سوال مطرح می‌شود که چگونه است که هم نهاد متولی سلامت و هم نهاد متولی سفر‌های زیارت به خارج از کشور هیچ یک نمی‌دانند که چه کسی به عتبات می‌رود و می‌آید؟ اصلاً مگر از ابتدای شیوع کرونا قرار نبود که تمامی امور کشور که ارتباطی با سلامت شهروندان یک کشور دارد با هماهنگی وزارت بهداشت باشد؟ حال چگونه است که اصلی‌ترین مقام بهداشتی کشور در حالی که به گفته خود تمامی مرز‌های هوایی و زمینی کشور در حال رصد دقیق بهداشتی است باید نسبت به رفت و آمد هیئت‌ها بی‌اطلاع باشد و نداند که چه کسی مجوز‌های رفت و آمد ارائه می‌دهد؟ در چنین شرایطی رصد کردن بی‌معنا می‌شود، چراکه رصد کردن مرز یعنی اینکه بدانند یک نفر از کجا می‌آید و وضعیت سلامت او چگونه است و حتی مقصد فرد را نیز بدانند. پس اینکه وزیر بهداشت می‌گوید نمی‌دانم، دو حالت وجود دارد؛ یا رصد وجود دارد و اطلاعاتش به وزیر نمی‌رسد و یا اینکه رصد مرز فقط در کاغذ وجود دارد و عملاً چنین اقدامی انجام نمی‌شود، کما اینکه برخی بیماران مبتلا به کرونای انگلیسی که در داخل کشور شناسایی آن‌ها صورت گرفته است از خارج کشور آمده و تازه پس از مراجعه به بیمارستان مثبت بودن تست کووید آن‌ها مشخص شده است.

اما یکی دیگر از نمی‌دانم‌ها مربوط به سازمان حج و زیارت است؟ سازمانی که صفر تا ۱۰۰ زیارت عتبات عالیات باید با هماهنگی این سازمان انجام شود و در واقع این سازمان است که موافقت طرف عراقی را برای پذیرش زائر و اخذ ویزا انجام می‌دهد. اتوبوس از زائران در سر مرز توقیف شده است، سازمان حج و زیارت باید از تردد آن‌ها اطلاع داشته باشد. پس چگونه است که سازمان حج و زیارت از وجود آن‌ها ابراز بی‌اطلاعی می‌کند؟ اصلاً مگر می‌شود دو نهاد مرتبط با سلامت و زیارت در این شرایط کرونایی از چنین اتفاقی بی‌خبر بمانند؟

موضوع دیگر سخنان قابل تأمل رحمانی است که گفته است: «اینکه این تعداد از افراد چگونه ویزا می‌گیرند، از کجا ویزا می‌گیرند و اینکه چه کسی از این افراد تست کرونا می‌گیرد، معلوم نیست.» مشخص است که ویزا را دولت عراق صادر می‌کند، شخصی که قصد داشته باشد ویزا بگیرد از طریق سفارت یا کنسولگری این کار را انجام می‌دهد که عموماً برای سفر به عتبات عالیات این اقدام به واسطه شرکت‌هایی صورت می‌گیرد که تماماً زیر نظر سازمان حج و زیارت هستند و مانیفست‌های آن‌ها نیز موجود است. حتی افرادی هم که در زمان پیاده‌روی اربعین با آن حجم میلیونی حضور می‌یابند نیز مشخص هستند، پس ابراز بی‌اطلاعی از این موضوع چندان معنا نمی‌دهد.

 

 

 

 

 

از سوی دیگر اگر تست کرونایی از این افراد گرفته می‌شود، این تست‌ها در سامانه وزارت بهداشت ثبت می‌شوند؛ حتی محلی که از افراد تست گرفته می‌شود و نتایج آن نیز مشخص است؛ بنابراین سخن از اینکه چه کسی این تست‌ها را می‌گیرد نیز درست نیست؛ بنابراین «نمی‌دانم»‌های مقامات در این راستا نوعی فرافکنی و در بهترین حالت انداختن توپ به زمین دیگران و شانه خالی کردن از مسئولیت است. شهروندی که توقع سلامت از متولیان امر دارد نمی‌تواند از این موضوع طرفه‌ای ببندد و از نتایج آن بهره‌مند شود؛ لذا آنچه توقع می‌رود این است که وزیر بهداشت یا سازمان حج و زیارت عاملان پروتکل‌شکنی‌ها در این شرایط خطرناک را معرفی کرده و از قوه قضاییه صراحتاً خواستار برخورد با آن‌ها باشد؛ در غیر این صورت شاید همین نمی‌دانم‌ها دیگران را به پروتکل‌شکنی بیشتر تشویق و شرایط کشور را روز به روز خطرناک‌تر کند.

شعار سال؛ با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری قرآن، تاریخ انتشار: ۵ اسفند ۱۳۹۹، کد خبر: ۳۹۵۵۶۷۴، www.iqna.ir