شعار سال: اتفاقاتی که ظرف ماههای گذشته (بخوانید تقریبا از ابتدای سال ۱۳۹۸ که تحریمهای ظالمانه آمریکا و کرونا اقتصاد ایران را فلج کرد) رخ داد مدیران وزارت ورزش را به فکر انداخت تا برای کاهش هزینههای ارزی باشگاههای استقلال و پرسپولیس راه حلی بیندیشند. البته این قانون در ابتدا در اردیبهشت ماه سال جاری برای این دو تیم تصویب شد، ولی با اعتراض مسئولان هر دو باشگاه در ارتباط با چرایی این تبعیض بین این دو باشگاه با سایر باشگاههای فوتبالی شرایط را به گونهای پیش برد که هیأت رییسه فدراسیون فوتبال در تاریخ سوم شهریور این قانون را به همه باشگاههای لیگ برتری تعمیم داد.
*پایان دوران به خدمت گیری بنجلها به چه قیمتی؟
سالیان سال بود که ایجنتهای سودجوی دور و بر فوتبال با سودجویی از ناآگاهی مدیران عامل باشگاهها و یا تطمیع همین افراد با پرداختن بخشی از قرارداد بازیکنان یا سرمربیان خارجی به همانها راه را برای وارد کردن بازیکنان و مربیان بنجل و بیرون مانده خارجی باز دیده و انواع و اقسام بازیکنان مصدوم، به درد نخور و مربیان ناکارآمد را به ایران آورده و علاوه بر سودبردن از کنار این ترانسفر، جماعتی را به دردسر میانداختند، که این تنها ضرر مالی این اقدامات بود. علاوه بر این بازیکنان خارجی بیرون مانده یا مربیانی که هیچ حرفی برای گفتن نداشتند در نهایت هیچ عایدی فنی هم برای فوتبال باشگاهی و ملی ایران نداشتند، اما این محدودیت به چه قیمتی انجام شد؟
*چشم وزارت ورزش از دلار ۳۰ هزار تومانی ترسید!
رؤسای وزارت ورزش و در رأس آنها وزیر ورزش مسعود سلطانی فر با برخوردن به موضوعات پرونده آندره آ استراماچونی، برانکو ایوانکوویچ، مارک ویلموتس (البته در رده ملی) و گابریل کالدرون در مقام مربی و علاوه بر آن موارد متعدد پروندههای مالی بازیکنانی مانند بودیمیر، نایدنوف، بودوروف، جپاروف، ایسما و امثالهم تصمیم مهمی گرفتند. این مسئولان با تصویب قانونی تحت عنوان منع استفاده باشگاههای فوتبالی از بازیکنان خارجی سعی کردند تا از این طریق جلوی ضرر چند ده میلیاردی فوتبال با قیمت دلار ۲۵ تا ۳۰ هزار تومانی با بگیرند که البته در عمل از این بابت موفق عمل کردند و در فصل نقل و انتقالات تابستانی هیچ تیمی سراغ بازیکنان خارجی و مربیان غیر ایرانی نرفت، ولی در عوض بخش دیگری از معضلات برای فوتبال ایجاد شد.
*تجربه تلخ ممنوعیت استفاده از دروازه بان خارجی!
در واقع فوتبال ما دو بار از یک سوراخ گزیده شد! به یاد داریم چندین سال پیش که فدارسیون فوتبال برای تقویت دروازه بانان داخلی قانون منع ورود دروازه بان خارجی را تصویب کرده بود قیمت دروازه بانان داخلی تا کجا بالا رفت؟ ۴۴۴ میلیون تومانی که یکی از دروازه بانان سرشناس ملی پوش از یک باشگاه شهرستانی دریافت کرد در روزهایی بود که ستارههای تیم ملی در باشگاههای خود حداکثر ۳۰۰ تا ۳۵۰ میلیون تومان قرارداد میبستند. در حالی که میشد با اجرای برنامهای زیرساختی به همه باشگاهها توصیه شود در رشد و پرورش دروازه بان تلاش بیشتری کنند و یا با دعوت از مربیان دروازه بانی کارکشته همین دروازه بانان داخلی را به سطحی بالا رساند، ولی هیچ یک از این مسایل مورد نظر قرار نگرفت مگر اینکه هر چه سریعتر قانون مورد نظر تصویب شده و کسی دروازه بان خارجی به خدمت نگیرد.
*وزارت سراغ راحتترین راه رفت
حالا و سالها پس از آن تجربه ناکارآمد، بار دیگر شاهد اتفاقی مشابه درباره بازیکنان خارجی در هر پستی هستیم. مسئولان وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال، در اتاق فکر همیشگی خود به جای وادار کردن فشار به باشگاهها در تعیین شرایط سختتر برای جذب بازیکن خارجی با اجرای تستهای فنی و راههایی از این دست برای جذب بازیکن باکیفیت، سادهترین راه را برگزیده و کلا ورود بازیکن خارجی را ممنوع کرده و خودشان را راحت کردند.
*خلع سلاح نمایندگان آسیایی ایران
این تصمیم در فصلی گرفته شد که تیمهای ایرانی حاضر در لیگ قهرمانان آسیا باید در مرحله گروهی یا پلی آف با تیمهایی که تا بن دندان به بازیکنان خارجی مسلح هستند بروند! در واقع وزارت ورزش و به تأسی از آن فدراسیون فوتبال در حالی این قانون را مصوب کردند که دقیقا نمایندگان ایران در لیگ آسیایی را خلع سلاح کردند.
*افزایش قیمت داخلیها به چندین برابر
این تصمیم در حالی گرفته شد که بازیکنان لیگ برتری وقتی متوجه زیاد شدن بازار تقاضا از سوی باشگاههای داخلی شدند با دو، سه و بعضا چهار برابر دستمزد خود باشگاه را تحت فشار قرار دادند. بازیکنی که سال قبل در تیم باشگاهی اش قراردادی یک میلیاردی داشت در فصل جاری قراردادش تا ۷ میلیارد بالا رفت و بازیکنی که فصل قبل ۲.۵ میلیارد دریافتی داشت حالا این فصل ۸ میلیارد بسته و با آپشنهای قراردادش چیزی در حدود ۱۲ میلیارد تومان با باشگاهش قرارداد بسته است.
*ایجاد مانع برای پیشرفت فوتبال ایرانی
جدا از این، عدم حضور بازیکنان خارجی علاوه بر بالا بردن قیمت بازیکنان داخلی و تضعیف احتمالی نمایندگان کشورمان در لیگ قهرمانان آسیا مقابل رقبای خود، در بحث فنی هم لطمه بزرگی به فوتبال زد! هنوز از یاد نبرده ایم تأثیر مثبتی که حضور آندره آ استراماچونی بر فوتبال استقلال داشت و موجب شد تا تیمی شاداب، فوتبالی سرزنده و تاکتیکی که همه طرفداران فوتبال اعم از آبی و قرمز را به تحسین واداشته بود به ایران بیاید. برانکو ایوانکوویچ یکبار تیم پرسپولیس را به فینال لیگ قهرمانان آسیا رساند و ۴ قهرمانی متوالی در لیگ برتر را برای پرسپولیس به ارمغان آورد. یا حضور بازیکنانی مانند بشار رسن، هرویه میلیچ و یا دیاباته را نیز نمیتوان نادیده گرفت که تا چه حد روی نفرات کنار دستی شان تأثیر داشتند و موجب پیشرفت فوتبال آنها شدند. نمونه دم دست این مثال مهدی قایدی بود که فصل قبل با به ثمر رساندن ۱۰ گل نسبت به فصل هجدهم که تنها ۳ گل زده بود بدرخشد و به اردوی تیم ملی هم دعوت شود.
*دلالها با "قانون منع" هم درآمدزایی کردند
اما مسئولان وزارت ورزش با یک تصمیم عجولانه ترتیبی دادند تا همان ایجنتهایی که سالی ۱۰۰، ۲۰۰ و بعضا ۳۰۰ هزار دلار بابت انتقال یک خارجی به باشگاههای لیگ برتری به جیب میزدند حالا با زوم کردن روی ستارههای داخلی یا آنها را به لیگ سطح پایین قطر برده و از آن طریق حق دلالی شان را بگیرند و یا با بالا بردن قیمت بازیکنان داخلی، همانقدر که سالهای قبل از انتقال بازیکنان و مربیان خارجی بنجل، به باشگاهها در فصل نقل و انتقالات به جیب میزدند از طریق بازیکنان داخلی به جیب بزنند و دغدغه تبدیل ارز به ریال را هم نداشته باشند.
*چه بلایی سر سرخابیها درآوردید؟
همین حالا دو باشگاه استقلال و پرسپولیس به شدت تحت تأثیر این افزایش غیر معمول ارقام قراردادها قرار گرفته و در وضعیتی وخیم بسر میبرند. یا پولی در حد پرداخت مطالبات تعهد شده نیست و یا اگر هست بازیکنانی که قراردادشان در قیاس با افزایش یافتهها یک چهارم بغل دستی شان دریافتی دارند حس و حال بازی برای استقلال یا پرسپولیس را ندارند!
شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات، برگرفته از خبرگزاری دانشجو، تاریخ انتشار: ۲ فروردین ۱۴۰۰، کد خبر: ۹۲۱۵۶۹، snn.ir