پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

سرویس ویژه نمایندگی لنز و عدسی های عینک ایتالیا در ایران با نام تجاری LTL فعال شد اینجا را ببینید  /  سرویس ویژه بانک پاسارگارد فعال شد / سرویس ویژه شورای انجمنهای علمی ایران را از اینجا ببینید       
کد خبر: ۳۳۷۲۱۲
تاریخ انتشار : ۲۲ فروردين ۱۴۰۰ - ۱۸:۳۶
باید قانون بقاء اندوخته ‎های ذهنی مدیران باسابقه و انتقال مسئله‎ های کشاورزی با مدیریت عالی نهادکشاورزی شکسته و نقض شود تا بخش کشاورزی بتواند در دورانی جدید و در جاده‎ای جدید به‎نام گام‎های مدیریت کشاورزی بتواند اتفاق‎ های مثبتی را رقم بزند تا مسئله‎ های کشاورزی به شکل اصولی مدیریت و درمان شوند و منافع آن نصیب همه فعالان بخش کشاورزی و مصرف‎کنندگان گردد.

شعار سال:سال‎ ها است چالش ‎ها و مسئله‎ های فراوان بخش کشاورزی از زاویه‎"روایت‎ محوری پایدار" و نه از دریچه "راه‎ حل‎ محوری پایدار" برای درمان مورد بررسی قرار گرفته است؛ اما امروز با توجه به تحولات رخ‌داده در نهاد عالی کشاورزی، زمان آن فرا رسیده است تا از روایت‎ محوری مسئله‎ های کشاورزی به راه ‎حل‎ محوری پایدار آن‌‎ها گذار داشت زیرا روایت‎ محوری مسئله‎های کشاورزی تولیدکننده هزینه‎ های انباره‎ای و تجمعی پایدار برای بخش کشاورزی و برعکس راه ‎حل‎ محوری تولیدکننده منافع پایدار برای بخش کشاورزی خواهد بود. بسترساز این گذار مهم و بنیادی چیزی جز توجه ویژه به "مراحل مدیریت کشاورزی" نخواهد بود.

 اگرچه مراحل مدیریت دارای 6 گام‎ مهم (1) اتخاذ نگرش مثبت به حل مسئله، (2) تعريف دقيق مشكل در چارچوب شش (چ) چیستی؟ چرا؟ چگونه؟ چه هنگام؟ چه مکانی؟ چه کسی؟ (3) تهيه فهرستي از راه‌حل‌های مختلف، (4) ارزيابي راه‎ حل ‎هاي ممکن و انتخاب بهترين را ه‎حل(ها)، (5) عملیاتی‎ سازی راه ‎حل(های) انتخابی و (6) ارزيابي است اما یکی از مهم‎ترین این‎ گام ‎ها همان گام اول یعنی ذهن مدیران و درواقع ذهنیت و نگرش مثبت آن‎ها به حل مسئله و نه رفع آن است که می‎تواند فضا را برای کارکردهای عملیاتی 5 گام بعدی به شکل نظام ‎مند فراهم نماید و اثربخشی لازم را برای درمان مؤثر فراهم آورد. سازوکار و گام‎های حل مسئله‌‎های کشاورزی یک تخصص است و نیازمند فراگیری از طریق آموزش و تمرین عملیاتی. به ‎بیان‎ دیگر، تصویربرداری از یک تجربه، بازسازی و عملیاتی کردن آن در جغرافیای ایران و یا درمان آنی، راه ‎حل مسئله‎ ها نیست. به همین دلیل در طول سال‎ های گذشته مسئله ‎های کشاورزی نه‌تنها حل نشده ‎اند بلکه انباره‎ای از آن‎ها شکل گرفته است که مدیریت را دشوار و پیچیده و هزینه‎ های فراوان اقتصادی، اجتماعی و محیط‎ زیستی را بر بخش کشاورزی تحمیل کرده است.

تصویر کنونی مسئله‎ های کشاورزی عبارت است از انتقال مسئله‎ های کشاورزی از یک بخش به بخش دیگر و تغییر از یک شکل به شکل دیگر از طریق فرایندهایی مانند ادغام و ترکیب. درواقع، این‎گونه مدیران این ذهنیت از مسئله ‎های کشاورزی را با خود انتقال می‎دهند و در جایگاه جدید مجدداً با همان ساختار و رویکرد به بخش کشاورزی تزریق می‎کنند. لذا هیچ چیز تغییر نمی ‎کند. با این تصویر می ‎توان گفت امروز مسئله‎ کشاورزی، مسئله‎ های کشاورزی فراروی آن نیست بلکه مسئله اندوخته‎ های ذهنی بدون پشتوانه علمی و کدخدا مسلکی مدیران در رفع و نه حل مسئله ‎های کشاورزی است که ستاده و خروجی مورد نظر را نخواهد داشت و در اندک زمانی مجدداً این زخم کهنه سر باز می‎ کند، خسارت‎های و هزینه ‎هایی وارد می‎ کند و دوباره مدیران با ژست حل مسئله همان فرایند پیشین رفع، دفع و هضم مسئله را تکرار می‎ کنند و این حلقه بسته بدون نتیجه تکرارمی‎ شود. به‎ بیان ‎دیگر، امروز مدیران با اندوخته‎ ها وانباره ‎های ذهنی بدون هیچ پشتوانه علمی- تحقیقاتی به‎ روز برای بخش کشاورزی نسخه درمانی می ‎نویسند درحالی‌که داروهای درمانی آن‎ها بیش از آن‌که حال بخش کشاورزی را بهبود بخشد، حال آن را بدتر کرده و یا این‌که بیماری‎ها و مسئله ‎های جدیدتری را ایجاد می ‎کنند. این رویکرد برخاسته از ذهن مدیران، خسارت‎ های زیادی بر بخش کشاورزی وارد کرده که در حوزه‎ هایی جبران این خسارت‎ ها ناشدنی است.

لانه‎ گزینی تحقیقات و سیاست‎ های کشاورزی در ذهن انبارگونه با گویه ‎های ابتدایی برخی مدیران باسابقه کشاورزی را در برهه زمانی کنونی شاید بتوان بزرگ‌ترین مسئله بنیادی بخش کشاورزی دانست که بخش کشاورزی را در دام خود گرفتار ساخته است به ‎گونه ‎ای که این ذهن‎ های مسئله ‎دار از یک بخش به بخش دیگر، از یک سازمان به سازمان دیگر انتقال می ‎یابد و قانون بقاء اندوخته ‎های ذهنی مدیران باسابقه و انتقال مسئله‎ های کشاورزی در ارتباط با آن صادق است. ذهن‎ های شکل‎ گرفته غیرقابل تغییر هستند و تلاش دارند ماندگار باشند.انبوه مسئله‌‎های کشاورزی در اطراف این ذهن‎های انبارگونه شکل گرفته و چسبندگی بالایی به آن پیدا کرده‎اند و گلوله برفی عظیم ‎الجثه ‎ای از مسئله‎ ها را شکل داده ‎اند که به‎ طور پیوسته در بخش کشاورزی در حال حرکت، سرعت ‎گرفتن و ایجاد هزینه است. این قانون بقاء به ‎گونه ‎ای ظریف و با تدبیر عمل می‎ کند به‎ گونه ‎ای که اوتاکو مدیران را در اندوخته ‎های ذهنی خود گرفتار کرده و بخش کشاورزی را به سمت ناپایداری سوق می ‎دهد و تفکر مستقل را در مدیران جوان تضعیف کرده، به مرز وابستگی کامل رسانده و عملاً ناتوانی، میوه این قانون در بخش تصمیم ‎گیری کشاورزی است که برای آینده مدیریتی بخش کشاورزی بسیار خطرناک می‎ باشد.

 امروز جوان‎گرایی در نهاد عالی کشاورزی را باید به فال نیک گرفت مشروط به این‌که در دام ذهنیت‎ های روایت‎ گونه مدیران باسابقه گرفتار نباشد. درواقع، مدیران بخش کشاورزی باید از دام مدیریت‎ های کهنه و البته دارای ارتباطات قوی بسیار تأثیرگذار بین گروهی رهایی یابد و منشأ تأثیرگذاری گسترده در ساختار کشاورزی باشد. در این راستا لازم است در ساختاری هوشمند به‎ طور مستقل با استفاده از اندوخته علمی مبتنی بر مسئله ‎شناسی دقیق و شفاف به حل مسئله‎ های کشاورزی بپردازند. در این راستا، بازنگری در نظام مسئله‎ شناسی، ارائه راه‎حل و نظام تحقیقاتی لازم و ضروری است.

 امید این‎که قانون بقاء اندوخته‎ های ذهنی مدیران باسابقه و انتقال مسئله ‎های کشاورزی با مدیریت عالی نهادکشاورزی شکسته و نقض شود تا بخش کشاورزی بتواند در دورانی جدید و در جاده‎ای جدید به‎نام گام ‎های مدیریت کشاورزی بتواند اتفاق‎ های مثبتی را رقم بزند تا مسئله‎ های کشاورزی به شکل اصولی مدیریت و درمان شوند و منافع آن نصیب همه فعالان بخش کشاورزی و مصرف‎کنندگان گردد.

محمد قربانی. استاد دانشگاه فردوسی مشهد

اختصاصی پایگاه تحلیلی -خبری شعار سال

اخبار مرتبط
خواندنیها و دانستنیها
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار
پربازدیدترین
پربحث ترین
پرطرفدارترین