دکتر روزبه کردونی گفت: عوامل زمینه ساز بروز خشونت و نزاع طیف گسترده‌ای از حوزه‌هایی نظیر مسائل بیولوژیکی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و حتی سیاسی را شامل می‌شود. سن، آموزش و تحصیلات، درآمد، اختلالات روانی، سابقه مورد سوء‌استفاده واقع شدن، روابط خانوادگی و فامیلی، فقر، تراکم زیاد جمعیتی، کمبود و فقدان سرمایه اجتماعی و اعتیاد به مواد مخدر در زمره مواردی هستند که برای بررسی علل وقوع خشونت و نزاع می‌توانند مورد توجه باشند.

وی افزود: تجارب بین‌المللی در مواجهه با خشونت بیانگر این است که برنامه‌های توسعه اجتماعی و توانمندسازی کودکان و نوجوانان، تدوین پروژه‌هایی برای ارتقای کارکرد خانواده‌ها، بهبود زیرساخت‌های فیزیکی و اقتصادی اجتماعی شهرها، چاره‌اندیشی برای جمع‌آوری سلاح‌های گرم، ایجاد کمپین‌های رسانه‌ای برای تغییر نگرش نرم و رفتارهای مشوق خشونت، رصد کردن مکان‌های اجتماعی نظیر مدارس، محیط‌های کار و محلات برای انجام مداخلات ضروری و توجه به مسائل فرهنگی، اجتماعی و منطقه‌ای از مواردی هستند که برای کاهش خشونت در کنار اقدامات انتظامی و قضایی باید مورد تأکید سیاستگذاران باشند. به گفته کردونی، در چارچوب رویکرد اجتماعی دولت تدبیر و تأکید وزیر رفاه در این باره، رویکرد به کنترل و کاهش آسیب‌های اجتماعی در رأس اولویت‌های وزارت رفاه و سازمان‌های تابعه قرار گرفته است. وی افزود: به هیج عنوان این ادعا وجود ندارد که در همه زمینه‌های اجتماعی امروز در بهترین وضعیت هستیم، چرا که مشخص است وضعیت اجتماعی در برخی حوزه‌ها مطلوب نیست اما مسیر و رویکرد این است که مسائل اجتماعی به عنوان یک واقعیت اجتماعی مد نظر باشد و برای آن سیاستگذاری شود.

با اندكي اضافه و تلخيص برگرفته از روزنامه ايران، سال بيست و يكم، شماره 6001، شنبه 24 مرداد 1394، صفحه4