آمار اداره گمرک این کشور نشان می‌دهد که واردات نفت چین در ماه اکتبر امسال به ٦ میلیون و ٧٨٠ هزار بشکه در روز رسید که از ماه ژانویه امسال کمترین میزان به‌شمار می‌آید.

بیشینه واردات نفت این کشور نیز در سال جاری میلادی مربوط به ماه سپتامبر می‌شود که مقدار آن هشت میلیون و ٤٠ هزار بشکه در روز بوده است.

علت‌های مختلفی برای این کاهش شدید ذکر شده است که یکی از آنها افت میزان خرید پالایشگاه‌های مستقل و کوچک چین «تیپوت‌ها» است، زیرا سهم رسمی خرید نفت خام این پالایشگاه‌ها برای سال جاری میلادی در آستانه به پایان رسیدن است.

اما به نظر می‌رسد این موضوع، علت اصلی کاهش یک میلیون و ٢٦٠ هزار بشکه‌ای واردات نفت این کشور در فاصله سپتامبر و اکتبر نباشد.

این افت بیشتر در پی کاهش سطح ذخیره‌سازی استراتژیک و تجاری نفت در این کشور بوده است که خود از عواقب افزایش قیمت این کالا است.

پس از توافق اولیه اوپک مبنی بر کاهش سطح تولید این سازمان و نگه داشتن آن در حد ٣٢,٥ تا ٣٣ میلیون بشکه روز در اواخر ماه سپتامبر، قیمت این کالا ١٠ اکتبر به بالای ٥٣ دلار برای هر بشکه رسید که بالاترین میزان در سال جاری میلادی به‌شمار می‌آید.

این نشان می‌دهد که چین برای خرید و ذخیره‌سازی نفت به قیمت این کالا حساس است.

بنابراین مشکل اوپک اینجاست که در صورت اجرایی شدن توافق فریز نفتی این سازمان و در نهایت افزایش قیمت نفت، چین ممکن است تصمیم بگیرد واردات و سطح ذخیره‌سازی خود را پایین نگه دارد. در این صورت، سطح تولید نفت، طبق توافق اوپک کاهش می‌یابد، اما میزان خرید بزرگ‌ترین واردکننده این کالا نیز از سوی دیگر افت می‌کند و این، برنامه فریز نفتی و کاهش سطح تولید را خنثی می‌کند.

بعید است که اوپک به چنین تهدیدی یعنی تقاضای نفت چین توجه زیادی کند، اما حقیقت این است که تمام تلاش این سازمان برای ایجاد چنین توافقی ممکن است در صورت تصمیم این کشور به کاهش واردات این کالا بی نتیجه بماند.

با اندکی تلخیص و اضافات، برگرفته از خبرگزاری میزان، تاریخ انتشار: 20 آبان 395، کد مطلب: 242923، www.mizanonline.ir