شعار سال: می‌خندد و می‌گوید؛ شایعه، شایعه است تا این لحظه هم همه‌ی گمانه زنی‌ها تکذیب می‌شود، اما اگر دعوت به همکاری شوم حتماً دریغ نخواهم کرد، او البته در ادامه به «شوخی» می‌گوید؛ بیشتر محتمل است به کابل فرستاده شویم تا وین! پس از ایجاد تغییراتی در برخی معاونت‌های وزارت امور خارجه از جمله جایگزینی علی باقری کنی با عباس عراقچی، در برخی محافل چنین عنوان شده بود که شاید با شناختی که تیم جدید دارند نفراتی که پیشتر در تیم مذاکره‌کننده بوده‌اند نیز به این جمع اضافه شوند که «ظهره وند» آن را علی الحساب تکذیب می‌کند، اما همان تغییرات در برخی محافل سیاسی با تحلیل‌های تندی مواجه می‌شود از جمله «با به میدان آمدن مخالف سرسخت برجام تکلیف روشن است!» این دیپلمات اسبق و یکی از اعضای تیم مذاکره‌کننده در زمان سعید جلیلی گفت: جهانِ سیاست، جهان فرصت‌ها و موقعیت‌ها است. در یک زمان و موقعیت تصمیمی اتخاذ می‌شود که در زمان و فرصتی دیگر یا آن تصمیم لزومی ندارد یا اساساً کارایی ای.

ظهره وند با اشاره به تغییرات عادی، محتمل و طبیعی در بدنه‌ی وزارت امورخارجه خاطرنشان می‌سازد: تغییرات عمیق و زیاد نیست و فعلا سه تا از معاونین مشخص شدند که قطعا درک بهتری از سیاست‌ها و رویکرد‌های آقای رئیسی دارند و هم چنین با سیاست‌هایی که آقای امیر عبدالهیان می‌خواهند دست گیرند سازگار‌تر است و می‌توانند هماهنگی بهتری داشته باشند. وی در توضیح این جمله معترضه که: «برای مذاکره مذاکره نمی‌کنیم.» می‌گوید: این عبارت نشان‌دهنده واقع بینی است. تجربه برجام نشان داد که طرف ایرانی در مذاکرات قبل نقاطی که باید در طرف مقابل می‌دید ندید و اسیر فرم شدند و طرف مقابل عمل گرایانه‌تر برخورد کرد و توانست ظرفیت‌های ما را به دست آورد و مهار کند. الان بحث ما هم گام در برابر گام و اقدام در برابر اقدام است. هر سیستمی که بخواهد منافع ملی را تامین کند باید این رویکرد را داشته باشد. این یک دیپلماسی است که در میدان تعریف می‌شود نه در روی کاغذ.

ظهره وند با این که باید اول دید توپ در زمین ما است یا توپ زیرِ پای ما؟! تاکید می‌کند؛ اصطلاح توپ در زمین ما یعنی ما مجبوریم عکس العملی نشان دهیم، اما توپ زیرِ پای ما یعنی تعیین کنندگی و اقتدار. این سفیر اسبق ایران در کابل ادامه می‌دهد: مذاکره نه هدف است نه در درون خود مفهوم سیاست و راهبرد را دارد مذاکره یک ابزار است و قطعا دیپلماسی مهم‌ترین ابزارش مذاکره است. مهم این است که مذاکره را بتوان خوب مدیریت کرد و به نتایج دلخواه رسید؛ و اگر طرف بخواهد زمان بخرد این هوشمندی را داشته باشیم و حتی ما زمان را به نفع خود در اختیار گیریم. قرار نیست وقتی سر میز مذاکره نشستیم حتما امتیاز دهیم. خیر. مذاکره می‌کنیم. مذاکره هیچ مشکلی ندارد مهم این است که در مذاکره بازی نخوریم مهم این است که امتیاز از دست ندهیم و با بلند شدن از سر میز مذاکره احساس کنیم یک گام در جهت منافع ملی برداشتیم. طرف مقابل بایستی از بازیگری مایوس شود؛ بنابراین مذاکره یک فن و ابزار است و ابزار را باید درست استفاده کرد. این درست استفاده کردن از ابزار، شرط موفقیت است.

وی می‌افزاید: توپ زیر پا یک بحث است توپ در زمین بحث دیگر. فکر می‌کنم موقعیت خوبی داریم سفر آقای امیر عبدالهیان به نیویورک باید این موقعیت را نشان دهد. چون الان در شرایطی قرار داریم که عضو یک از بزرگترین سازمان‌های منطقه‌ای در جهان هستیم. عضویت در سازمان همکاری شانگ‌های ما را در تراز بالاتری از گذشته قرار می‌دهد. در مذاکره شرایط و موقعیت بسیار تاثیرگذار است. دست پر آقای امیر عبدالهیان هم می‌تواند موضع فعال ایران را نشان دهد هم اینکه می‌گوید قرار نیست به مذاکره بی‌اعتنایی کنیم. مذاکره‌ای که برای ما خروجی نداشته باشد وقت تلف کردن است و این را باید به طرف مقابل که اهل واقع گرایی است تفهیم کنیم.

شعار سال، با اندکی تلخیص واضافات برگرفته از دیده بان ایران، تاریخ انتشار: ۳۰شهریور ۱۴۰۰، کدخبر: ۱۱۷۱۶۸، didbaniran.ir