شعارسال: اندیمشک نامی آشنا برای ایران و ایرانی ، شهر یکهزار شهید ، سنگربان کرخه و دز، میزبان دوکوهه ی قهرمان ، اما مظلوم.

این روزها حکایت زخم تلخی که سالهاست اندیمشک را اسیر کرده بر زبانها افتاده اما هیچ کس از خود نمی پرسد که چاره کار چیست؟

حدود ۱۵ سال از بسته شدن یکی از خیابانهای اصلی این شهر ( پاسداران ) می گذرد، و قرار بر این بود که این خیابان برای عبور و مرور باز شود.

دو جاده ای که پشت دیوارهای سنگی راه آهن اسیر شده ، نقش بسزایی در کاهش ترافیک و رفاه حال شهروندان دارد.

در روزهای گذشته مدیر عامل راه آهن جمهوری اسلامی به قصد بازگشایی و با دید مثبت به این موضوع ( به گفته مسئولین) وارد اندیمشک می شود.

اما متاسفانه نکته اینجاست که برخی از مسئولین بصورت هماهنگ و به دلایل نامعلوم، مطالبی را در این خصوص مطرح و طوری وانمود می کنند که گویا بازگشایی این خیابان صدمات جبران ناپذیری به راه آهن خواهد زد.

انسان تنها موجودی است که نسل آن منقرض نشده و یکی از دلایل اصلی آن سازگاری با شرایط و محیط در دوره ها و زمانهای مختلف بوده است.

حدود ۸۰ سال پیش که راه آهن به اندیمشک آمد و خطوط ریلی در این منطقه احداث شد جمعیتی اندک داشت، اما امروزه اندیمشک جمعیتی بالغ بر ۲۰۰ هزار نفر و توسعه بسیار زیادی داشته است.

مسئله مهمتر از باز کردن خیابان این است که راه آهن با عبور از مرکز شهر عملا اندیمشک را به دو نیم تقسیم کرده که اثرات منفی بسیار زیادی بهمراه داشته است.

شکی در این موضوع نیست که راه آهن برای رفاه حال مردم و شهروندان ایجاد شده و وظیفه ای بجیز این ندارد، کارکنان راه آهن هم جزیی از مردم اندیمشک هستند ، و راه آهن باید تمام تلاش خود را برای رفاه حال مردم کند.

متاسفانه سالانه تعداد زیادی از شهروندان بر اثر برخورد با قطار جان خود را از دست می دهند و آب از آب هم تکان نمی خورد.

نکته اینجاست که دو حالت بیشتر وجود ندارد یا مردم و شهر اندیمشک باید فدا و قربانی راه آهن و سیاست های آن شوند و یا اینکه مسئولین راه آهن برای رفاه حال خود و مردم به فکر چاره ای در این خصوص باشند.

در بند اول منشور اخلاقی شرکت راه آهن جمهوری اسلامی ایران آمده است : خدمتی صادقانه و بی توقع به مردم ،‌ مشتریان و ارباب رجوع ارائه دهیم .

راه حل : راه حل پیشنهادی برای رفع کلی این مشکل که می تواند گره گشایی خوبی در این زمینه داشته باشد این است که راه آهن با یک خط جدید و جایگزین به خارج از محدوده شهری برده شود.

از طرفی برای تامین هزینه این جابجایی و ایجاد اشتغال می توان با پیش فروش کردن مسیر فعلی یک بازارچه بزرگ احداث کرد، که علاوه بر رفع مشکل راه آهن تعداد زیادی از جمعیت بیکار شهرستان را مشغول بکار کند.

خلاصه اینکه برای حل این موضوع راهکارهایی منطقی و به صرفه وجود دارد اما متاسفانه عده ای بدنبال ماهی گیری در آب گل آلود هستند، که اگر اقدام بموقعی در این خصوص صورت نگیرد عواقب جبران ناپذیری بهمراه خواهد داشت.

با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از سایت رهیاب، تاریخ انتشار: 9آبان1395، کدخبر: 118887: www.rahyabnews.com