شعار سال: این روز‌ها آنقدر دغدغه ادغام شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی با شرکت ملی صنایع پتروشیمی زیاد است که متاسفانه توجه چندانی به نحوه انتخاب مدیران ستادی این شرکت در دولت سیزدهم نشده است.

با آمدن سالاری به این شرکت و گرفتن سکان مدیریت آن، بسیاری از کارشناسان بر این باور بودند که با آمدن مدیری که طی ۸ سال دولت روحانی یکی از منتقدان اصلی سیاست‌های اجرائی مدیران آنزمان شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی بوده و همواره نقد‌های کوبنده و سازنده‌ای داشته قطعا تحولات بزرگی دراین شرکت رقم خواهد خورد؛ اما اکنون پس از گذشت حدود ۹ ماه از سکان داری سالاری درشرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی، ارزیابی نحوه چینش مدیران این شرکت حکایت از تفاوت دیدگاه در میان مدیران و اختلافات احتمالی ناشی از همین تفاوت‌ها دارد. همین امر اگرچه در کوتاه مدت اثر چندانی از خود نشان نمی‌دهد؛ اما در میان مدت و بلند مدت حاشیه‌های بسیاری را به مدیرعامل این مجموعه تحمیل خواهد کرد به نحویکه پیش بینی می‌شود طی ماه‌های آتی، سالاری با فاصله گرفتن ناخواسته از مباحث فنی و تحولات ضروری به سمت جمع کردن بار شایعات و اختلافات مدیرانش دراین شرکت سوق یابد؛ که قطعا دود آن بر چشمان هیچ کس جز سالاری نخواهد رفت. نباید فراموش کرد که سالاری از نگاه کارشناسان تنها انتخاب شایسته اوجی در میان معاونانش محسوب می‌گردد و در صورت افزایش اختلافات میان مدیران زیرمجموعه‌اش ناخواسته وارد بازی سختی خواهد شد که ادامه آن منجر به متلاشی شدن تیم و از دست رفتن عنان کار از دست جلیل سالاری خواهد شد.

دراین بین باید به استدلال یک رسانه در خصوص تاکید بر اختلاف میان مدیران این شرکت اشاره کرد. در حال حاضر شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی توسط افرادی از مدیران گذشته که پس از آمدن سالاری تغییر نیافته‌اند و تیم جدید همراه سالاری اداره می‌شود، اما این امر یک نکته اساسی دارد؛ اغلب مدیران جدید با دیدگاه تحول سازی و نگاه نقادانه سالاری به این شرکت کوچ کرده اند و انتظار فردی با همان دیدگاه‌های انتقادی و سازنده را از وی دارند و مدیران گذشته چه بخواهند چه نخواهند به دلیل آنکه به نوعی باید از مدیریت گذشته خود دفاع کنند قطعا به طور غیر مستقیم سعی در پافشاری بر دیدگاه‌هایی دارند که سالاری روزی به نوعی منتقد همان روش‌ها بوده است؛ بنابراین در چنین شرایطی تناقض میان تفکرات مدیران جدید و قدیم این شرکت و نبود یکپارچگی در نگاه مدیریتی حاکم بزرگترین ضربه‌ای است که به این شرکت وارد شده و نتایج آن در بلند مدت به شدت نمایان خواهد شد.

در حال حاضر مدیران ستادی شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی، چون مدیر برنامه ریزی تلفیقی، مدیر مالی و مدیریت و نظارت بر هماهنگی پالایشگاه‌ها از دولت قبل تا کنون براین سمت‌های مذکور تکیه زده اند و ظاهرا ابقاء نیز شده اند. از سویی مدیرعامل سابق شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی اخیرا با حکم سالاری مدیریت اجرائی شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی را برعهده گرفته است. در چنین شرایطی ابقاء مدیران گذشته و حفظ آنان در سمت‌های دیگر یک پیام برای کارشناسان ارسال می‌کند و آن اینکه یا سالاری پس از نشستن بر صندلی مدیریت و دیدن مشکلات موجود به اشتباه خود نسبت به انتقاد‌های گذشته با توجه به شرایط حاکم بر شرکت پی برده و یا آنکه پشت پرده‌ای در میان است که ما از آن خبر نداریم.

 

اما یک چیز کاملا مشخص است اینکه اگر هدف گذاری مشخصی صورت نگیرد و تحولی دراین شرکت محقق نگردد، باید منتظر متلاشی شدن کامل این شرکت و در خوشبینانه‌ترین حالت ادغام با شرکت ملی صنایع پتروشیمی و قرار گرفتن اختیار عمل در دستان معاون وزیر در امور پتروشیمی و قدرت نمائی این صنعت بر پالایش و پخش باشیم. براین اساس شاید ضروری باشد که سالاری با یکدست کردن مدیران خود، به دنبال سروسامان دادن به وضعیتی باشد که اولین گام برای رسیدن به آن، یکپارچه سازی مدیرانش خواهد بود!

 

 

شعار سال، با اندکی تلخیص واضافات برگرفته از گروه خبری تحلیلی نفتی ها، تاریخ انتشار:۲ خرداد ۱۴۰۱، کد خبر: ۸۳۲۸۹، www.naftiha.ir