شنبه ۰۱ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 2024 April 20 
علی فزونی، نوید رجایی و عارف اصلانی سه فارغ‌التحصیل دانشگاه شریف، استارت آپ «همتگ» را راه‌اندازی کرده‌اند. همتگ در واقع یک سامانه و سیستم تبلیغاتی دیجیتال است که می‌خواهد شکاف و گپ‌های موجود در اضلاع مثلث «تبلیغ کننده، میزبان و مصرف کننده» را بپوشاند. به باور این جوان‌ها تبلیغات دیجیتال در ایران نقاط کور زیادی دارد و سفارش دهنده آگهی واقعاً نمی‌داند که محتوای آگهی او تا چه اندازه از سوی مخاطبان دیده و هضم شده است. گزیده کوتاهی از گفت‌و‌گوی ماهنامه «دانش بنیان» را با این جوان‌های استارت آپی با تمرکز بر چالش‌ها و مشکلات استارت آپ‌ها در ایران می‌خوانید.
شعار سال:
ما دچار بدفهمی از شکست شده ایم
در ایران واژه شکست خیلی درست جا نیفتاده است. در خارج از ایران و در کشورهای پیشرفته وقتی کارآفرینی شکست می‌خورد، به او می‌گویند: Experienced entrepreneur یعنی او تازه یک کارآفرین باتجربه شده ولی اینجا می‌گویند فلان تیم سه تا شکست داشته است، پس مورد اعتماد نیست. متأسفانه اینجا ادبیات ما در این زمینه خیلی خوب نیست، با این حال ما نگاه مثبتی به شکست هایمان داشتیم و تجربه‌های شکست خیلی کمک‌مان کرد. به خاطر همان تجربیات بود که دفعات بعد، ساختار کار را خیلی خوب می‌شناختیم و دقیقاً می‌دانستیم قرار است چه کاری انجام بدهیم و چطور می‌خواهیم به هدف برسیم.
استارت آپ‌های ایرانی، لبه تکنولوژی حرکت نمی‌کنند
استارت آپ راهی است که زیاد بالا و پایین دارد. مهم‌ترین چیزی که در اضافه شدن افراد جدید باید درنظر بگیریم، ذهنیت افراد است. استارت آپ‌هایی که الان در ایران شکل می‌گیرند، روی لبه تکنولوژی حرکت نمی‌کنند، آن مهارتی که لازم است افراد برای کار در آن فضا یاد بگیرند، مهارت‌های عجیب و سختی نیست. در نتیجه مهم طرز فکر و شخصیت فرد است که بتواند در یک استارت آپ کار کند. این خیلی مهم بود.
از آن طرف استارت آپ مفهوم خیلی جاافتاده‌ای در ایران نیست که یکی بیاید و ساعت زیادی بدون دریافت پول کار کند و مشکلی هم نداشته باشد. معمولاً خیلی از افراد از نظر ذهنی با این قضیه راحت نیستند و در نتیجه افراد جدیدی که وارد تیم می‌شوند طول می‌کشد تا به فضا عادت کنند. از اول هم نمی‌شود فهمید که فرد برای فضای استارت آپ مناسب است یا خیر. در روابط اولیه می‌شود یک چیزهایی فهمید اما قطعاً شخصیت فرد را نمی‌توان به طور کامل در ارزیابی‌های اولیه سنجید.
این مهم‌ترین معضلی است که همه با آن مواجه هستند، چون نیروی انسانی مهم‌ترین بخش یک استارت آپ است. اصلاً استارت آپ شامل ایده و اجرای آن است و همه کار توسط نیروی انسانی انجام می‌شود که هزینه زیادی هم ندارد. یک قسم دیگر مشکل هم مربوط به جذب سرمایه و مشکلاتی است که سرمایه گذارها دارند چون این سیستم در ایران بالغ نیست. حتی من فکر می‌کنم سرمایه گذارها یک قدم عقب‌تر از این سیستم هستند و طرز فکرشان را طوری تنظیم نکرده‌اند که سرمایه‌گذاری خطرپذیر کنند. در حرف معتقدند کار در فضای استارت آپ، سرمایه‌گذاری هیجان انگیزی است اما در عمل این را نشان نمی‌دهند.
با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از روزنامه ایران، تاریخ انتشار 7 آذر 1395، شماره انتشار: 6369 شماره صفحه: 15
در ایران واژه شکست خیلی درست جا نیفتاده است. در خارج از ایران و در کشورهای پیشرفته وقتی کارآفرینی شکست می‌خورد، به او می‌گویند: Experienced entrepreneur یعنی او تازه یک کارآفرین باتجربه شده ولی اینجا می‌گویند فلان تیم سه تا شکست داشته است، پس مورد اعتماد نیست. متأسفانه اینجا ادبیات ما در این زمینه خیلی خوب نیست، با این حال ما نگاه مثبتی به شکست هایمان داشتیم و تجربه‌های شکست خیلی کمک‌مان کرد. به خاطر همان تجربیات بود که دفعات بعد، ساختار کار را خیلی خوب می‌شناختیم و دقیقاً می‌دانستیم قرار است چه کاری انجام بدهیم و چطور می‌خواهیم به هدف برسیم.
استارت آپ‌های ایرانی، لبه تکنولوژی حرکت نمی‌کنند
استارت آپ راهی است که زیاد بالا و پایین دارد. مهم‌ترین چیزی که در اضافه شدن افراد جدید باید درنظر بگیریم، ذهنیت افراد است. استارت آپ‌هایی که الان در ایران شکل می‌گیرند، روی لبه تکنولوژی حرکت نمی‌کنند، آن مهارتی که لازم است افراد برای کار در آن فضا یاد بگیرند، مهارت‌های عجیب و سختی نیست. در نتیجه مهم طرز فکر و شخصیت فرد است که بتواند در یک استارت آپ کار کند. این خیلی مهم بود.
از آن طرف استارت آپ مفهوم خیلی جاافتاده‌ای در ایران نیست که یکی بیاید و ساعت زیادی بدون دریافت پول کار کند و مشکلی هم نداشته باشد. معمولاً خیلی از افراد از نظر ذهنی با این قضیه راحت نیستند و در نتیجه افراد جدیدی که وارد تیم می‌شوند طول می‌کشد تا به فضا عادت کنند. از اول هم نمی‌شود فهمید که فرد برای فضای استارت آپ مناسب است یا خیر. در روابط اولیه می‌شود یک چیزهایی فهمید اما قطعاً شخصیت فرد را نمی‌توان به طور کامل در ارزیابی‌های اولیه سنجید.
این مهم‌ترین معضلی است که همه با آن مواجه هستند، چون نیروی انسانی مهم‌ترین بخش یک استارت آپ است. اصلاً استارت آپ شامل ایده و اجرای آن است و همه کار توسط نیروی انسانی انجام می‌شود که هزینه زیادی هم ندارد. یک قسم دیگر مشکل هم مربوط به جذب سرمایه و مشکلاتی است که سرمایه گذارها دارند چون این سیستم در ایران بالغ نیست. حتی من فکر می‌کنم سرمایه گذارها یک قدم عقب‌تر از این سیستم هستند و طرز فکرشان را طوری تنظیم نکرده‌اند که سرمایه‌گذاری خطرپذیر کنند. در حرف معتقدند کار در فضای استارت آپ، سرمایه‌گذاری هیجان انگیزی است اما در عمل این را نشان نمی‌دهند.
با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از روزنامه ایران، تاریخ انتشار 7 آذر 1395، شماره انتشار: 6369 شماره صفحه: 15
برگزیده ها