شعار سال: دوگانگی بزرگی در دل استقلال وجود دارد، دوگانگی که نمی توان یکی از آن‌ها را برگزید و اعلام به صحت آن کرد. آیا آن هواداران که به جایگاه شیشه ای خبرنگاران می‌چسبند و اعتراض می کنند و اعتراضشان حتی اگر پنج نفر باشند، باز هم انعکاس خبری دارد خط می گیرند یا اینکه حرف دلشان را می‌زنند؟

نکته اینجاست که در استقلال همیشه عده ای معترض هستند، چه سرمربی امیر قلعه نویی باشد یا مظلومی و یا کخ آلمانی و حتی حجازی. برخی معترضند اما هیچکس نمی تواند ثابت کند که این شعار ها خطی است حتی اگر دو تن از بوقچی های مهم استقلال شام در منزل فلان مربی دیده شوند.

انصاف اما کجاست؟ به راستی آیا اینکه استقلال صدرنشین جدول است برای اعتراض نکردن کافی است؟ اینکه سیزده بازی است که استقلال نباخته خودش کفایت می کند؟

*استقلال صدرنشین است

آمار و ارقام کاملا به سود پرویز مظلومی و استقلال است. اگر از منظر آمار نگاه کنیم آن چند هوادار غیرمنطقی اعتراض کرده اند، البته اگر آمار بد بود هم هواداران اینگونه حق اعتراض نداشتند اما در مجموع از نظر آماری نمی توانند اعتراضی داشته باشند چرا که استقلال در صدر جدول است و جوان های خوبی را هم رو کرده است و شرایط بدی ندارد به ویژه آنکه برخی بازیکنان خود را هم از دست داده است. باید به مظلومی زمان بیشتری داد و نتیجه را در انتهای فصل دید. این حرف اصولگرایانه است و صحیح و کلی.

*استقلال ضعف فنی دارد

اما می توان از این منظر هم به ماجرا نگاه کرد که استقلال خوب بازی نمی کند، حتی آمار هم این مهم را نشان می دهد. استقلال در دیدار با سایپا، دیدار با نفت و دیدار مقابل پرسپولیس از حریف خود پیش افتاد اما در نهایت بازی را مساوی کرد.

شکل بازی استقلال هم به ویژه در بازی های اخیر چندان جذاب نیست و اشکالات عمده ای دارد. در واقع باید تاکید کرد که استقلال در هیچ کدام از دیدار هایش این اواخر«منهای دیدار با سپاهان» نمایشی در حد یک صدرنشین از خود نشان نداده و بسیار ترسو بازی می کند. آنها ساده گل می زنند اما در حفظ گل های خود چندان موفق نیستند.

با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از وب سایت خبرگزاری مهر، تاریخ انتشار 21 آذر 1394، کد مطلب: 2991479: www. mehrnews.com