شعار سال: محسن احمدی با انتقاد از پاداشی که چند روز پیش توسط رئیس جمهور به وی داده شده گفت: من در سال های ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ در رقابت های وشو قهرمانی آسیا و جهان شرکت کردم و موفق شدم برای اولین بار در تاریخ وشو ایران مدال های طلای این رقابت ها کسب کنم که بعد از این مدال ها برای من ۱۲۰ سکه به عنوان پاداش اهدا شد.

احمدی گفت: در سال ۲۰۱۱ که با ناداوری به مقام دوم مسابقات جهانی رسیدم،‌ به ما گفتند چون رشته شما، یک رشته درجه دو است،‌ جوایز و پاداش های شما به صورت تیمی محاسبه خواهد شد. در این حالت برای هر کدام از ما ۱۱٫۵ سکه در نظر گرفتند که آن هم به دلیل گرانی سکه مبلغ نقدی ۶ میلیون و هفتصد هزارتومان به ما پرداخت کردند.

وی افزود: سال بعد دوباره نقره آسیا را بدست آوردم که ۴ سکه دادند. پس از مدتی دوباره قهرمان جهان شدم که ۴۰ سکه را تقسیم کردند و به هر نفر ۱۳٫۵ سکه به عنوان پاداش دادند. سال ۲۰۱۵ نایب قهرمان جهان در اندونزی شدیم و عملکرد ما واقعا بازتاب بسیار زیادی از سوی کشور میزبان داشت. به همین دلیل ۲۰ روز پس از اینکه به ایران بازگشتیم فدراسیون چین ما را به کشورشان دعوت کرد و قرار شد یک نمایش ۳۰ ثانیه‌ای برای چینی‌ها برگزار کنیم. در آن مقطع هزینه تمام سفر ما را آنها پرداخت کردند و فقط ۵ میلیون تومان پول توجیبی به ما دادند، اما متأسفانه در مراسم تقدیر از قهرمانان به ما سه نفر که عضو تیم دوئلین تالو هستیم تنها پنج سکه طلا دادند!

این ورزشکار ادامه داد: پس از اینکه حواله را از سوی مسئولان فدراسیون دریافت کردم با کمال تعجب دیدم که تنها ۵ سکه پاداش ما برای نایب قهرمانی در سال ۲۰۱۵ است. در واقع پاداش تیم سه نفره ما ۲۵ سکه است که من نمی‌دانم مسئولان وزارت ورزش و جوانان چطور ۲۵ را بین ما سه نفر تقسیم کردند که به هر کدام از ما پنج سکه رسیده است! این برایم خیلی عجیب است که آیا مسئولان وزارت ورزش که هر کدام از‌ آنها برای خود یک کارشناس برجسته هستند یک ضرب و تقسیم معمولی را بلد نیستند؟! گویا این جایزه را تقسیم بر ۴ کردند و نفر چهارم مشخص نیست که چه کسی است.

احمدی ابراز داشت: به ما می گویند رشته شما در وزارت ورزش و جوانان به عنوان یک رشته درجه سه محسوب می شود. چطور ما قبلا درجه یک بودیم بعد دو شدیم و الان یک رشته درجه سه محسوب می شویم؟ اگر این شرایط ادامه پیدا کند شاید در سال های آینده مجبور شویم کلیه خودمان را بفروشیم تا بتوانیم هزینه حضور در مسابقات را پرداخت کنیم و مبلغی هم به صورت دستی به وزارت بدهیم!

وی افزود: چرا فرق می گذارید؟ تفاوت من با یک ورزشکار دیگر چه چیزی است؟ مگر من پرچم کشورهای دیگری را در دنیا بالا برده ام؟ چرا برای ما ارزش قائل نمی شوند؟ من از این به بعد هر جوانی را ببینم که ورزش می کند به او خواهم گفت که دنبال کار دیگری برود. نتیجه ورزش قهرمانی وضعیت اکنون ما است. ورزش در ایران فقط فوتبال است که قرارداد میلیاردی می بندند. البته مشکلی نیست اما چرا بین ما و فوتبالی ها این همه تفاوت است؟

احمدی سپس گفت: من ۳۷ سال سن دارم و با توجه به اینکه بیش از ۱۶ سال در اردوهای تیم ملی حضور داشتم هیچ شغل دیگری را ندارم. من و دوستانم برای کدام کشور مسابقه داده‌ام؟ غیر از این است که فقط برای کشور عزیزمان مسابقه داده‌ام؟ همه جای دنیا به دنبال ورزشکاران ایرانی هستند، اما اینجا گویا اصلا زحمات ما برای آقایان مهم نیست. من زن و بچه دارم و خجالت می‌کشم از اینکه نمی‌توانم هزینه زندگی‌ام را فراهم کنم. واقعا حالا متوجه شدم که در طول این سال‌ها کلاه سر من رفته است؛ چون اگر وارد کار دیگری می‌شدم می‌توانستم درآمد خوبی داشته باشم.

وی همچنین ادامه داد: مسئولان زحمت کشیده‌اند و مصوبه‌ای را تصویب کردند که قهرمانان می‌توانند در ارگان‌های دولتی استخدام شوند. البته باید مدرک آنها بالای فوق دیپلم باشد. سوال من این است که من چطور باید کنار این همه فعالیت ورزشی تحصیل می‌کردم. متأسفم از اینکه تفکرات آنهایی که به عنوان کارشناس هستند این چنین غلط است. همسرم مربی تیم ملی بانوان است و کاملا به یاد دارم زمانی که فرزندمان به دنیا آمد همسرم به خاطر تیم ملی ماه‌های زیادی را در خوابگاه کنار ملی‌پوشان زندگی می‌کرد.

دارنده نشان طلای مسابقات جهانی ووشو افزود: هیچکس جوابی برای ما ندارد و می گویند همینه که هست. پزشکان بیایند بدن من را کارشناسی کنند که چقدر آسیب به من وارد شده است. اما هیچ کسی نیست که برای ما ارزش قائل شود.

احمدی گفت: سال گذشته سه ماه در اردوی تیم ملی بودم که در مجموع ۳ میلیون تومان به عنوان حقوق دریافت کردم. ۷۰۰ دلار نیز مسئولان فدراسیون برای کسب مدال نقره مسابقات جهانی به من پاداش دادند. این کل درآمد من بوده که فدراسیون لطف کرده است. هیچ درآمد یا پاداش دیگری دریافت نکرده‌ام. من با زن و بچه خیلی پایین تر از خط فقر زندگی می کنم. من در طول دوران زندگی خودم چه آسیب یا فسادی به جامعه وارد کرده ام ؟ غیر از ورزش کردن کار دیگری نکرده ام و چند بار هم پرچم ایران را در مجامع بین المللی بالا برده ام. مسئولان با چه رویی برای ما ۵ سکه پاداش در نظر می گیرند؟‌

با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از پایگاه خبری تحلیلی تبریزمن، تاریخ 17 اسفند 95، کد مطلب: 132197: www.tabrizeman.ir