خود کارگران این کارخانه می‌گویند گرفتاری امروزشان داستان امسال و پارسال نیست و قدمت آن دست‌کم به زمانی بازمی‌گردد که بخش خصوصی با هدایت مسئولان دولت گذشته جاپای خود را در محل کارشان محکم کرده است.

در این باره یکی از کارگران این واحد صنعتی که این روزها شاهد دست‌چین‌شدن شماری از همکارانش برای تعدیل بوده است، به ایلنا گفت: طنین ناقوس خصوصی سازی که حدود یک دهه قبل توسط دولت قبل برخاست باعث شد تا گرفتاری داروگر نیز مانند سایر برندهای مطرح صنعت کشور از حدود ۸ سال پیش به صدا درآید.

این کارگر عنوان می‌کند که کارخانه داروگر که تا پیش از خصوصی سازی بیش از ۸۰ محصول متنوع تولیدی داشت امروز به جایی رسیده که شمار محصولات آن به کمتر از انگشتان دست رسیده و در نتیجه طبیعی است که مدیریت آن سیاست تعدیل نیروی انسانی را در پیش بگیرد.

برپایه این اظهارات مدیریت خصوصی کارخانه داروگر تحت تاثیر آنچه که شرایط اقتصادی نامناسب نامیده می‌شود در ابتدای دهه 90 تصمیم می‌گیرد تا با واگذاری مسئولیت توزیع محصولات این کارخانه به چند بنکدار عمده در بازار به فعالیت مراکز پخش محصولات این کارخانه در سراسر کشور خاتمه دهد و در نتیجه یکی از نخستین گام‌های تعدیل برداشته می‌شود.

از قرار معلوم در همین حال شماری از کارگران رسمی داروگر نیز مشمول اخراج و تسویه حساب می‌شوند که هنوز پرونده حدود ۱۶ نفر از آنها در هیات‌های تشخیص و حل اختلاف ادارات کار گشوده باقیمانده است.

برپایه این اظهارات در راستای همین اتفاقات مدیریت خصوصی کارخانه فعالیت این واحد صنعتی را از حدود یک هفته مانده به خاتمه سال 95 تاروز ۲۶ فروردین ماه سال 96 متوقف می‌کند و در نتیجه ماندن 560 کارگر داروگر در پشت درهای کارخانه اینطور خبرساز می‌شود.

با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری کار ایران (ایلنا)، تاریخ انتشار: 2 اردیبهشت 1396، کدخبر: 480077، www.ilna.ir