شعار سال: من سالهاست به دلیل علاقه‌ام به حوزه کودک، مربی مهدکودک‌های زیادی در رشت بوده‌ام. در بازه زمانی مختلف با تعداد زیادی از مربیان در رشت گفتگو کرده‌ام. این گفتگو‌ها به من کمک کرده است که تنها به تجربه خودم اکتفا نکنم و بتوانم تصویری نسبتا شفاف از اوضاع و شرایط مربیان مهدکودک در شهر رشت ارائه دهم. ماحصل گفتگو‌ها به قرار زیر است.

از میزان درآمد مربیان مهدکودک در رشت آمار رسمی در دسترس نیست، ولی بنا به گفته بسیاری از مربیان، درآمد آن‌ها نسبت به زمان و انرژی‌ای که صرف می‌کنند، بسیار کم است و هزینه‌های آن‌ها را نیز پوشش نمی‌دهد. اکثر مربیان که در مصاحبه شرکت داشتند، اعلام کردند نه تنها بیمه نبودند بلکه دستمزد دریافتی آنها، برابر با نصف حداقل حقوق مصوب قانون کار برای یک کارگر بوده است. بعضی از مربیان می‌گفتند: «گرفتن مرخصی کار آسانی نبود و اگر هم موفق به گرفتن مرخصی می‌شدند از حقوق ان‌ها کسر می‌شد». حتی اگر دلیل عدم حضورشان در محل کار بیماری می‌بود. موضوع دیگر، بعضی از مربیان ناچار بودند علاوه بر زمانی را که در محل کار سپری می‌کنند، ساعاتی را در منزل به برنامه ریزی برای فعالیت‌های در کلاس اختصاص دهند. ساعاتی که در قبالش هیچ دستمزدی دریافت نمی‌کردند».

دلیل دیگر زنانه بودن این شغل در تقسیم‌بندی جنسیتی است که برساخته اجتماع است. معظلی که گریبان‌گیر بسیاری از مشاغل است که مهر زنانه خورده‌اند و باعث می‌شود دستمزد بسیار پایینی به کسانی که در آن شغل مشغول به کار هستند، تعلق گیرد. زیرا تصور می‌شود مردان نان‌آور هستند و دستمزد زنان فرعی است و برای خانواده حیاتی محسوب نمی‌شود، در بعضی از جوامع نوعی تقسیم‌کار بر حسب جنس وجود دارد. یعنی کار‌هایی خاص زنان و کار‌هایی خاص مردان پنداشته می‌شود. تقسیم‌کار جنسی برساخته‌ی اجتماع است و ربطی به تفاوت‌های دو جنس ندارد. یعنی مشاغل مُهر مردانه یا زنانه می‌خورند و نقش‌هایی که زنان در جامعه ایفا می‌کنند، محصول جبری طبیعت آن‌ها نیست.

پایگاه تحلیلی خبری شعار سال برگرفته از کانال تلگرامی جامعه شناسی زن روز